Ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Πορτμπαγκάζ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Κατά έναν παράδοξο λόγο,αν καί τα Χριστούγεννα τα γιορτάζουμε πάντα τον μήνα Δεκέμβριο καί ο καιρός δείχνει το σκληρό του πρόσωπο καί μας ''τυλίγει'' με ένα κρύο πέπλο,στις καρδιές μας υπάρχει άπλετος χώρος για συντροφικότητα,αγάπη,στοργή καί καλή διάθεση. Όλα αυτά εκπέμπουν μία γερή δόση ζεστασιάς που δύνανται να καταλαγιάσουν τα τερτίπια του καιρού καί να ζήσουμε όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Δεν είναι,άλλωστε,τυχαία η άποψη πως όλοι κι όλες επηρεαζόμαστε θετικά από το κλίμα των εορτών καί γινόμαστε ξανά μικρά παιδιά που διασκεδάζουν με την ψυχή τους καί περιμένουν καρτερικά το δώρο που θα τους/τις αφήσει ο Άγιος Βασίλης κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο σαν επιβράβευση για την σωστή τους συμπεριφορά.

    Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη το επίκαιρο μυθιστόρημα του συγγραφέα κυρίου Θοδωρή Καπετανάκη,με τίτλο ''Ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στο Πορτμπαγκάζ''. Ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται μόνο σε παιδιά καί εφήβους,αλλά καί σε ενήλικες. Ένα βιβλίο που το διάβασα με πολύ ευχαρίστηση καί μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις η γραφή του συγγραφέα.

   Κάθε χρόνο,σχεδόν σε όλον τον κόσμο,οι πόλεις βάζουν τα γιορτινά τους,τα σπίτια ''ντύνονται'' με όμορφα,πολύχρωμα στολίδια,λαμπάκια καί χριστουγεννιάτικα δέντρα βρίσκουν την θέση τους σε κάποιο σημείο τους,περιμένοντας να παρούν,από κάτω τους,έπειτα την θέση τους τα δώρα για τα πρόσωπα του σπιτιού διακοσμημένα κι αυτά με γυαλιστερά χαρτιά περιτυλίγματος καί κορδέλες. Όμοια με κρυμμένους θησαυρούς που αναμένουν τους ''πειρατές'' να τους ανακαλύψουν...

    Έχετε φανταστεί,άραγε,πώς θα ήταν τα Χριστούγεννα χωρίς να υπάρχει η σκέψη της ύπαρξης του Άγιου Βασίλη,οι φανταχτεροί στολισμοί καί τα δώρα; Πόση μαυρίλα καί θλίψη θα επικρατούσε παντού γύρω μας; Τα χαμόγελα θα είχαν σβήσει από τα πρόσωπα των ανθρώπων καί παντού θα επικρατούσε ένα παγωμένο συναίσθημα. 

   ''Τι συμβαίνει άραγε όταν ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι σπάει; Όταν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο καταστρέφεται… ξεχνιέται; Χάνεται μέσα στο πέρασμα του χρόνου; Τρεις φίλοι αφήνουν την περιέργεια να τους ταξιδέψει στους μεγαλύτερους χριστουγεννιάτικους μπελάδες που θα μπορούσαν να φανταστούν. Ας μην ξεχνάμε πως οι μύθοι δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα, απλώς ζωντανεύουν μόνο σε όποιον επιτρέπει στον εαυτό του να τους πιστέψει. Μια φρέσκια χριστουγεννιάτικη ιστορία μυστηρίου για μικρούς και μεγάλους.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Ο λόγος του συγγραφέα είναι απλός καί οικείος. Χρησιμοποιεί βατό λεξιλόγιο,αρκετά σχήματα λόγου,περιγραφικές εικόνες καί επιλέγει να προσθέσει έναν τόνο μυστηρίου καί αγωνίας σε όλη την εξιστόρηση της ιστορίας. Μου άρεσε η γραμματοσειρά η οποία επιλέχθηκε γιατί καθιστά το βιβλίο πιο ευκολοδιάβαστο καί ξεκούραστο. Γενικά,οι σελίδες κυλούν γρήγορα καί η ιστορία δεν κάνει ''κοιλιά'' σε κανένα σημείο.

    Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου επιλέγω να κρατήσω τα χρήσιμα μαθήματα που μου πρόσφερε σαν φυλακτό καί δεν είναι άλλα από την αγάπη καί την προσφορά στον συνάνθρωπο,την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον,την πίστη ακόμα καί στο πιο μαγικό καί εντέλει την εξάλειψη της κακίας από την ζωή μας. Δεν πρέπει να ευχόμαστε όλοι/ες να είναι δυστυχισμένοι/ες επειδή εμείς μπορεί να περνάμε δύσκολα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να χάσουμε την ανθρωπιά μας. Αφού,τελικά,εμείς δεν θα κερδίσουμε τίποτα απ'όλ'αυτά... Για σκεφτείτε το.

    Άν ψάχνετε κάτι να μην σας ''βαρύνει'' καί να σας κρατήσει γλυκειά παρέα κατά την περίοδο των εορτών καί που μπορεί να διαβαστεί εξίσου από όλα τα μέλη της οικογένειας που λατρεύουν το διάβασμα,ή,επιθυμείτε να το κάνετε δώρο σε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο είναι μία καλή πρόταση. 

                                                   Καλές σας γιορτινές αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ