Συνέντευξη με την συγγραφέα κυρία Βάσω Ζαφειροπούλου

 

                    (Τα πνευματικά δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στον εκδοτικό οίκο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας κυρία Βάσω Ζαφειροπούλου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορεί το βιβλίο της με τίτλο ''Στο αρχοντικό της λεωφόρου''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Διαβάστε την κριτική μου γι'αυτό στην στήλη ''Βιβλιοπροτάσεις''/''Κοινωνικό''. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                        Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΥΡΙΑ ΒΑΣΩ ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ

                                                   Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στην ζωή σας;

Β.Ζ. Με πολύ φυσικό τρόπο. Δηλαδή,σαν να ήταν αναπόφευκτο! Είχαμε συνηθίσει να ζούμε από νωρίς μαζί,από τα εφηβικά μου χρόνια. Έγραφα για μένα. Το είχα ανάγκη. Ήταν διέξοδος. Αργότερα,πήρε πιο συγκεκριμένη μορφή για να καταλήξει σιγά-σιγά στη σημερινή!! 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική το βιβλίο σας «Στο αρχοντικό της λεωφόρου». Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό;

Β.Ζ. Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας! Είναι μια ιστορία που περιγράφει τη ζωή κάποιων ανθρώπων που,αν και δεν τους συνδέουν δεσμοί αίματος,ζώντας κάτω από την ίδια στέγη,με τα χρόνια,αναπτύσσουν σχέσεις σχεδόν συγγενικές! Η “στέγη” που τους σκεπάζει είναι ένα αρχοντόσπιτο,που είχε γνωρίσει λάμψη και δόξες,χρόνια πριν,όταν το χρήμα έρρεε άφθονο. Χαρές και λύπες,οικονομική δυσπραγία και θάνατοι,φέρνουν στα όριά τους τους ενοίκους του σπιτιού,οι οποίοι παρόλα αυτά,αγωνίζονται γενναία,ο καθένας με τις δυνάμεις του,για να φέρνουν την ισορροπία οσάκις η κατάσταση εκτροχιάζεται!

Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα,όπου αποτυπώνονται διαφορετικοί χαρακτήρες,καταστάσεις και έντονα συναισθήματα,όχι άγνωστα στον αναγνώστη,αλλά που οδηγούν,θέλω να πιστεύω,σε ουσιαστικές σκέψεις και αναθεωρήσεις!!    

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Τί σας οδήγησε να προβείτε στην συγγραφή του βιβλίου σας «Στο αρχοντικό της λεωφόρου»; 

Β.Ζ. Όπως όλα τα βιβλία μου,έτσι κι αυτό,δεν μπορώ να πω με σιγουριά πώς γεννήθηκε. Το μόνο που γνωρίζω είναι πως,κάποια στιγμή,μια σκέψη μου,μια φράση που με εντυπωσίασε,μια εικόνα που με ξάφνιασε,ευχάριστα ή δυσάρεστα,μου γίνεται εμμονή,για πολύ καιρό,κι αρχίζει να “δένει” γύρω της -άθελά μου-πρόσωπα και καταστάσεις,γνωστά ή όχι. Ώσπου φτάνει η μαγική στιγμή που θα γράψω την πρώτη φράση!! 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Τί θα επιθυμούσατε να ‘’κρατήσει’’ το αναγνωστικό κοινό απ΄την επαφή του με το βιβλίο σας;

Β.Ζ. Θεωρώ πως ο κάθε αναγνώστης έχει το δικό του πνευματικό υπόβαθρο,επομένως,διαβάζοντας ένα βιβλίο,επιλέγει ό,τι τον αντιπροσωπεύει! Ταυτόχρονα,όμως,είναι κι ένας αυστηρός κριτής του έργου και του συγγραφέα! Αυτό είναι αληθινά θαυμάσιο,γιατί,παράλληλα με την καλλιέργεια της κριτικής του σκέψης,όταν αυτή εκφράζεται ειλικρινά,βοηθάει και τον συγγραφέα! 

Τι θα επιθυμούσα να κρατήσει ο αναγνώστης; Δεν συνηθίζω να “κατευθύνω” τον αναγνώστη,αλλά μια και με ρωτάτε,θα έλεγα πως προτιμώ να επαναλάβω την κριτική μιας φανατικής φίλης αναγνώστριας που μου είπε με ενθουσιασμό: ”Πρόκειται για ένα πραγματικό δημοκρατικό μυθιστόρημα!”. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι,αλλά μου άρεσε,γιατί για τέτοιο πρόκειται,πραγματικά!!

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Θεωρείτε πως πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να περάσουν την ζωή τους κλεισμένοι μέσα σε μεγαλοπρεπή αρχοντικά για να καλύψουν άλλα κενά που έχουν στην ψυχή τους; Ή είναι κάποιος άλλος ο λόγος; 

Β.Ζ. Θα είναι πολύ θλιβερό και αδιέξοδο να είσαι κλεισμένος μέσα στη χλιδή και στο λούσο,όταν εκεί μέσα δεν υπάρχει η αληθινή ανθρώπινη επαφή με τα πλούσια συναισθήματα που τη συνοδεύουν. Τα ψυχικά τραύματα θεραπεύονται με την αγάπη και την τρυφερότητα κι όχι με την πολυτέλεια και την αδιαφορία. Το χρήμα έχει την αξία του,όταν μπαίνει στην υπηρεσία του ανθρώπου κι όχι,όταν μετατρέπεται σε αυτοσκοπό! Στην εποχή μας,οι άνθρωποι επιζητούν τον εύκολο πλουτισμό και την κούφια δόξα,- παραμελώντας τις ψυχικές ανάγκες-, περισσότερο από άλλες εποχές,γιατί,ίσως,το πετυχαίνουν χωρίς δυσκολία. 

Βέβαια,στην περίπτωση του “αρχοντικού” μου,οι ένοικοί του δεν επιδίωξαν τα εύκολα πλούτη. Τα πλούτη υπήρχαν,κάποτε,και εξαντλήθηκαν με τα χρόνια!! Κι αυτή την εποχή περιγράφει το βιβλίο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Γιατί πιστεύετε πως υπάρχουν άνθρωποι που γοητεύονται τόσο από το περιτύλιγμα κι όχι από την πραγματική ουσία των πραγμάτων;

Β.Ζ. Δεν είναι και πολύ δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο!! Σε όλους μας αρέσει το εύκολο και εύπεπτο. “Του γυάλισε”,λέει ο λαός μας,αλλά αμέσως επαναφέρει την ισορροπία: “ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός”. Ή “σε χαιρετάω,όπως σε βλέπω,αλλά σε αποχαιρετώ,όπως μου μίλησες”.

Συμπέρασμα: Εύκολα μπορεί να εντυπωσιαστούμε από κάτι σκάρτο,αλλά γυαλιστερό,και να μείνουμε εκεί. Όμως,αν έχουμε “μυαλό”,λέει ο λαός,δηλ. αρχές και αξίες,τις σταθερές,πάνω στις οποίες στηρίζουμε τη ματιά μας,ώστε να εισχωρήσουμε στην πραγματικότητα,αυτό δεν θα κρατήσει πολύ. Θα το απογυμνώσουμε γρήγορα από τα φανταχτερά του και θα απογοητευτούμε ή όχι από το περιεχόμενό του. 

Βλέπετε,η ουσία θέλει σκέψη,ανάλυση και περισυλλογή! Δεν το αντέχουν όλοι οι άνθρωποι. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Ποιό το όραμά σας ως συγγραφέας;

Β.Ζ. Αυτό που θα ήθελα είναι να γράψω ένα μυθιστόρημα που θα με κάνει,αυθόρμητα,να πω: “Δεν μπορώ να γράψω κάτι καλύτερο απ’αυτό”. 

Η στιγμή εκείνη θα ήταν ιδανική για μένα!! 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Από τί εμπνέεστε συνήθως;

Β.Ζ. Από τα πάντα. Παρατηρώ,σκέφτομαι,φαντάζομαι,διαβάζω,αναπολώ,συναναστρέφομαι τους ανθρώπους,με λίγα λόγια,ζω. Άρα,η ζωή είναι για μένα η διαρκής πηγή έμπνευσης που κεντάει τον καμβά των μυθιστορημάτων μου!

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία;

Β.Ζ. Μα,ένα βιβλίο είναι από μόνο του ένας θησαυρός,ακόμα κι αν πρόκειται για ένα κακογραμμένο. Ακόμα και αυτό μπορεί να μας βοηθήσει στην κρίση μας! Πόσο μάλλον ένα καλογραμμένο! Κόσμοι ολόκληροι παρελαύνουν απ’τις σελίδες του που μας προσφέρουν απόλαυση,γνώση,φαντασία,καλλιέργεια! Ήρωες και αντιήρωες,καταστάσεις γνωστές,αλλά κι απρόσμενες,κινητοποιούν τη σκέψη μας,τα συναισθήματά μας,προκαλούν τον έλεο και τον φόβο,κατά τον Αριστοτέλη,για να οδηγήσουν στη λύτρωση!! Πόσοι αξέχαστοι ήρωες απ’τα χρόνια της εφηβείας μας δεν μας συντροφεύουν ακόμα!! Αυτά,σχετικά με μυθιστορήματα και γενικά τη λογοτεχνία.  

Όποιο βιβλίο,όμως,κι αν ανοίξουμε,και βυθιστούμε στις σελίδες του,με όποιο περιεχόμενο,το κέρδος μας είναι πολλαπλό! Η γνώση κι η απόλαυση που γνωρίζει ο αναγνώστης,θεωρώ πως δεν αναπληρώνονται με καμία άλλη δραστηριότητα!!     

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Σαν αναγνώστρια,τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε; 

Β.Ζ. Δεν λέω όχι σε ό,τι είναι καλογραμμένο,αλλά προτιμώ το ρεαλιστικό κοινωνικό μυθιστόρημα. Εκτιμώ κι απολαμβάνω κάθε εκφραστική μορφή που με συναρπάζει και “ζηλεύω” τα βιβλία αυτά,αλλά η προτίμησή μου γυρνάει πάντοτε σε ό,τι αποδίδει τη ζωή καθαρά κι ουσιαστικά!! 

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Τέλος,τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Β.Ζ. Αυτό που έχει καταντήσει κοινότυπο: να ακολουθούν τα όνειρά τους!! Πρώτα-πρώτα,να μη βιάζονται. Ο χρόνος ωριμάζει το ταλέντο. Αν το ταλέντο υπάρχει,επιβάλλεται η καλλιέργειά του! Επομένως,γράψιμο,γράψιμο,γράψιμο! Να μην είναι επιεικείς με τον εαυτό τους. Να αφήνουν την επιείκεια στους μελλοντικούς τους αναγνώστες! Να επιδιώκουν την ποιότητα κι όχι την ποσότητα. Κι όλα τα άλλα θα'ρθούν μόνα τους. 

                              Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

                                Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat