Η ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Υπάρχουν φορές που ξεκινώ την ανάγνωση ενός νέου βιβλίου είτε νιώθοντας ενθουσιασμό,είτε έναν δισταγμό για το τι μέλλει να ''συναντήσω'' μέσα στις σελίδες του. Σε καμία των περιπτώσεων -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- δεν έχει τύχει να αφήσω στην μέση την ανάγνωση ενός βιβλίου κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα,αυτά που αρχικά ίσως τα ''φοβόμουν'' να με ικανοποιήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό απ'ό,τι πίστευα. Για ένα ανάλογο βιβλίο θα σας μιλήσω σήμερα.

   Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κέδρος το νέο βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Ηρούς Σκάρου με τίτλο ''Η ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ''. Πρόκειται για μία συλλογή 24 αυτοτελών διηγημάτων που οι ιστορίες τους κάλλιστα θα μπορούσαν να ήταν αληθινές καί να είχαν παρθεί από την καθημερινή μας ζωή. Εγώ την συγγραφέα κυρία Ηρώ Σκάρου την είχα ''γνωρίσει'' για πρώτη φορά μέσα από την μετάφραση ενός βιβλίου που είχε επιμεληθεί η ίδια καί ουσιαστικά η σημερινή ήταν η παρθενική επαφή μου με δικό της έργο. Ένα βιβλίο που αν καί αρχικά με παρεξένεψε καί κάπως το φοβήθηκα,έπειτα με έκανε να το αγαπήσω...

   ''Ένας επιστήμονας μελετά τους παράγοντες της μακροζωίας ενώ μια νοικοκυρά αποκαλύπτει τις αιτίες ενός πρόωρου θανάτου. Ένα αγόρι που αρνείται να μιλήσει γράφει την ιστορία του στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου κι ένας Έλληνας της διασποράς διαβάζει τη δική του σε αλλεπάλληλα στρώματα καταστροφής. Ένας νεαρός κρατούμενος ονειρεύεται τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι κι ένας μεσόκοπος πωλητής τον αντικρίζει όπως είναι πραγματικά. Οικογενειακά μυστικά ξεδιπλώνονται σε παραχωμένα σημειώματα ενώ κάποια παραμένουν αθέατα σε μία ορθάνοιχτη ντουλάπα.''(Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Η συγγραφέας καταγράφει πάνω στο χαρτί 24 ξεχωριστές ιστορίες με ήρωες ανθρώπους απλούς,όμοιους με εμάς ή οικείους μας καί θέτει αρκετά σοβαρά ερωτήματα που θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ πρίν να δώσουμε μία σαφή απάντηση. Ζούμε τη ζωή που θέλουμε κι έχουμε ονειρευτεί; Τη ζωή που μας επέβαλαν οι τρίτοι; Μία ζωή που την έχουμε ''ντύσει'' με ψέματα που μας συμφέρουν όλους κι όλες,ή,έχουμε την ψευδαίσθηση πως ό,τι ζούμε είναι δική μας επιλογή καί μόνο; Για σκεφτείτε το λίγο. Επαφίεται σε μας η τελική επιλογή,ή όχι; Μας αρέσει η ζωή που ζούμε,ή,έχουμε πείσει τους εαυτούς μας πως αυτό είναι ό,τι πραγματικά φανταζόμασταν για εμάς; Δύσκολα ερωτήματα κι ακόμη πιο δύσκολη η απάντησή τους...

   Κοινό χαρακτηριστικό όλων των ιστοριών είναι η επιθυμία της πλειοψηφίας των ηρώων να κατανοήσουν τη ζωή καί το τι θέλουν να λάβουν από αυτήν. Καθένας καί καθεμία μέσα από τις ατομικές τους ιστορίες θα προσπαθήσουν να εκμυστηρευτούν πάθη,λάθη,σκέψεις,συναισθήματα,ενοχές αλλά καί την ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά. Η συγγραφέας με ένα προσωπικό της τρόπο γραφής προσπαθεί να αναδείξει όλα τα παραπάνω σαν μικρές σκηνές από την αληθινή ζωή όπως ακριβώς είναι,απαλλαγμένες από εφέ κι άλλες περιττές φιοριτούρες. Εστιάζει στο ''είναι'' κι όχι στο ''φαίνεσθαι'' κι αυτό συμβάλλει να έχουμε ουσιαστικές ιστορίες που όχι μόνο κεντρίζουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών αλλά ακουμπάνε στην ψυχή τους.

   Ένα αγαπημένο μου στοιχείο του βιβλίου είναι η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων από την συγγραφέα καί η ποικιλία των διαφορετικών προσωπικοτήτων. Άνθρωποι ετερόκλητοι που σε καμία των περιπτώσεων δεν θα μπορούσαν να συμβιώσουν κάτω από την ίδια στέγη,αλλά άψογα αρμονισμένοι καί τοποθετημένοι μέσα σε ένα βιβλίο. Άνθρωποι καθημερινοί με τα όποια χαρακτηριστικά που μπορούμε να βρούμε σε οποιονδήποτε γύρω μας. Ξέρετε,επιζητώ την αληθοφάνεια στους ήρωες ανάλογων έργων. Το θεωρώ απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας αυτών των βιβλίων καί για να μπορέσω ως αναγνώστρια να λάβω όσα επιθυμούν να μου μεταλαμπαδεύσουν οι ήρωες μέσα από τις ιστορίες τους.

   Κατά τ'άλλα,ο λόγος της συγγραφέως είναι μεστός καί άρτιος. Δεν ξεφεύγει από την πορεία που έχει χαράξει κι επιθυμεί να ακολουθήσει. Εμβαθύνει στην ουσία. Χρησιμοποιεί άφθονο λεξιλόγιο,αποφεύγει εντέχνως τις ''κοιλιές'' καί τις κουραστικές επαναλήψεις. Μου αρέσει ο τρόπος που χειρίζεται τις εικόνες καί τους διαλόγους,προσφέροντας έναν τόνο φρεσκάδας καί ζωντάνιας στο κείμενο.

   Σαν συμπέρασμα,μπορώ να σας πώ ότι το βιβλίο ''άνοιξε'' ακόμη ένα παράθυρο στην σκέψη μου. Με έβαλε στην διαδικασία να σκεφτώ,ίσως καί να αναθεωρήσω πολλά πράγματα. Να κρατήσω ό,τι πραγματικά αξίζει καί να αποδεχθώ την ζωή όπως είναι. Άν θέλω να αλλάξω κάτι,στο χέρι μου είναι να το κάνω. Εσείς θα τολμούσατε να δείτε τη ζωή όπως είναι; Μελλοντικά θα αναζητήσω κι άλλα έργα της συγγραφέως. Άν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο,δώστε του μία ευκαιρία. Θεωρώ πως θα σας ικανοποιήσει όπως κι εμένα.

                                                             Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΗΡΩ ΣΚΑΡΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ