Ροδάνθη -Της Μοίρας Μου Καμώματα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   

    Είστε από αυτούς τους ανθρώπους που πιστεύουν πως ό,τι τους τυγχαίνει στη ζωή την αποκλειστική ευθύνη φέρει η μοίρα τους,από εκείνους/ες που θεωρούν πως ορίζουν ολότελα τη ζωή τους μόνοι/ες τους,ή,βρίσκεστε κάπου στη μέση; Εγώ για να είμαι ειλικρινής πιστεύω πως η αλήθεια -τουλάχιστον η δική μου- είναι ανάμεσα σε αυτές τις δύο πεποιθήσεις. Ή μήπως κι εγώ κάνω λάθος κι έχω την ψευδαίσθηση πως ως ένα βαθμό είναι δική μου η τελική επιλογή; Υπάρχει κάποιος/α που μπορεί να μας απαντήσει με απόλυτη σαφήνεια κι εγκυρότητα; Ή είναι τόσο δύσκολο να απαντηθούν πλήρως αυτά τα ερωτήματα καί θα μας ταλανίζουν όσα χρόνια κι αν περάσουν;

   Ένα από τα βιβλία που επέλεξα να διαβάσω αυτόν τον μήνα,είναι το πρώτο κοινωνικό μυθιστόρημα της ανερχόμενης καί πολλά υποσχόμενης -κατ'εμέ- συγγραφέως κυρίας Μαρίας Παπαπαναγιώτου με τίτλο ''Ροδάνθη -Της Μοίρας Μου Καμώματα'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δερέ. Ένα βιβλίο που αν καί πρωτόλειο δείγμα γραφής μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις καί την επιθυμία να διαβάσω μελλοντικά κι άλλα έργα της συγγραφέως καί να δω αν θα υπάρξει μία επιθυμητή εξέλιξη στην πένα της. Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που ξεφεύγει από τα κατεστημένα καί τα χιλιοειπωμένα που διαβάζουμε σε ανάλογα βιβλία του είδους. Ένα μυθιστόρημα που έρχεται καί προσφέρει έναν τόνο ζωντάνιας. Είναι γεγονός πως είχα αρκετό καιρό να ταυτιστώ σε τόσο μεγάλο βαθμό με την ηρωϊδα ενός βιβλίου που διάβασα. Καί δεν εννοώ ότι έχουμε κοινές εμπειρίες -ούτε μία- αλλά ο τρόπος που σκέφτεται καί λειτουργεί ως άνθρωπος ταιριάζει σε πολλά σημεία με τον δικό μου χαρακτήρα.

   Πιάνοντας,λοιπόν,το βιβλίο στα χέρια μου για να ξεκινήσω την ανάγνωση,εστίασα την προσοχή μου στο εξώφυλλο καί τον τίτλο που το κοσμεί. Στο εξώφυλλο υπάρχει η φωτογραφία μίας κοπέλας όπου -εσκεμμένα- δεν απεικονίζεται το πρόσωπό της. Αυτό βοηθά να μπορέσουμε να μην δώσουμε πρόσωπο στην πρωταγωνίστρια,που όπως αντιλαμβανόμαστε από τον τίτλο τη λένε Ροδάνθη,αλλά να μπορέσει η κάθε αναγνώστρια να ταυτιστεί με την ιστορία της,να πάρει τη ''θέση'' της καί να την προσεγγίσει πιο ομαλά. Έπειτα,η επιλογή του ονόματος δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Είναι ένα όνομα που δεν το πολυακούμε καί κάνει μία αντίθεση με τον υπότιτλο. Εμένα με έβαλε σε σκέψεις. Πώς μία Ροδάνθη που θα περίμενα ο δρόμος της ζωής της να είναι στρωμένος με ροδοπέταλα κι απαλλαγμένος από προβλήματα,η μοίρα της να της ''παίζει'' διάφορα παιχνίδια; Έπρεπε,λοιπόν,να ανακαλύψω τι γινόταν...

   ''Με λένε Ροδάνθη και είμαι καλά. Έτσι δε λέμε όλοι εμείς που έχουμε ταμπουρωθεί σε μια ζωή ρουτίνας, τάξης και ασφάλειας, χωρίς πάθη και χωρίς εκπλήξεις; Με λένε Ροδάνθη κι είμαι είκοσι εννιά χρονών. Δεν είμαι παντρεμένη, δεν έχω καν σχέση. Δεν έχω παιδιά, ούτε σκύλο, ούτε γάτα. Δεν έχω δεσμεύσεις και δεν έχω υποχρεώσεις. Με μια λέξη είμαι ελεύθερη! Μια όμορφη λέξη που χρησιμοποιούν όσοι είναι μόνοι, σαν αστραφτερή διαφήμιση για οδοντόκρεμα, για να καλύψουν τις νύχτες δίχως τέλος, μ’ έναν κουβά παγωτό στο χέρι για να ζεστάνει την καρδιά τους. Τι “κακό” θα μπορούσε να μου συμβεί;  Μια μοιραία συνάντηση, μια μοιραία πτώση, και ο τακτοποιημένος, κενός μου κόσμος θα γυρίσει ανάποδα. Ένας Θεός ξέρει που θα με οδηγήσει μια ατελείωτη σειρά από φαινομενικά αναπάντεχες συμπτώσεις.  Ένας Θεός; Όχι! Μάλλον τρεις Μοίρες, που σαν παιχνιδιάρες γάτες, αποφάσισαν να κάνουνε κουβάρι το νήμα της δικής μου ζωής! '' Οπισθόφυλλο (αντί περίληψης)

    Η συγγραφέας αποτυπώνει πάνω στο χαρτί μία ιστορία παρμένη από την φαντασία της αλλά με πολλά στοιχεία που θα μπορούσαν να συμβαίνουν στην αληθινή ζωή. Με λόγο αδιάκοπο,στρωτό καί εύθυμο,όπου κι όταν χρειάζεται,το κείμενο διαβάζεται απνευστί χωρίς να κουράζει,αλλά με σκοπό να ψυχαγωγήσει καί ταυτόχρονα να προβληματίσει τους αναγνώστες καί τις αναγνώστριες. Μέσα από κωμικές καταστάσεις που θα ζήσει η κύρια πρωταγωνίστριά μας,η συγγραφέας θα μιλήσει για την αξία της φιλίας,της αγάπης ανάμεσα σε μία νόνα καί το πνευματικό της παιδί,τον έρωτα καί τον πόνο που φέρνει η απώλειά του,την ανάγκη για εμπιστοσύνη ξανά στο πρόσωπο των ανθρώπων,τις δεύτερες ευκαιρίες μα καί τον τρόπο με τον οποίο οι μοίρες μπορεί να καθορίσουν τη ζωή μας.

    Άχ αυτές οι τρείς μοίρες! Κόρες της Ανάγκης,τις συνάντησα για πρώτη φορά όταν διδάχθηκα το έργο του Πλάτωνα ''Πολιτεία'' ούσα ακόμη μαθήτρια του λυκείου κι έπειτα ως φοιτήτρια της Φιλοσοφικής σχολής. Τρείς κόρες που η καθεμία όριζε την αρχή,την πορεία καί το τέλος της ζωής ενός ανθρώπου. Τρείς μοίρες που κατά την ελληνική παράδοση,μέχρι πρίν λίγα χρόνια,έπρεπε να τις γλυκαίνουμε όταν γεννιόταν ένα παιδί για να του δώσουν μία καλή τύχη καί ζωή. Στο παρόν βιβλίο φαίνονται κάπως πιο οικείες καί σκανταλιάρες τολμώ να πώ. Αποδεικνύουν πως για ένα προσωπικό τους καπρίτσιο κι ευχαρίστηση ''παίζουν'' με τις ζωές των ανθρώπων καί μπερδεύουν καταστάσεις καί πρόσωπα. Όλα αυτά,βέβαια,μέχρι να αντιληφθούν πως έχουν υπερβεί τα όρια καί να αποκαταστήσουν(;) τις ισορροπίες.

    Αγάπησα το χιούμορ με το οποίο ''ντύνει'' σε πολλά σημεία τον λόγο της η συγγραφέας. Όμως θέλω την προσοχή σας. Δεν πρόκειται για ένα σαχλό,ανούσιο μυθιστόρημα. Το χιούμορ βγαίνει πηγαία από όσα διαβάζουμε καί σε καμία περίπτωση δε σχετίζεται με χυδαιότητες,ή,βωμολοχίες που θα ''εξανάγκαζαν'' τρόπον τινά τους αναγνώστες να γελάσουν με σκοπό να καλύψουν άλλες αστοχίες του κειμένου. Για μένα το χιούμορ στο παρόν βιβλίο λειτουργεί ως ένα μέσο να αποφορτιστεί η όλη κατάσταση καί το βαρύ κλίμα που μπορεί να δημιουργηθεί εξαιτίας της αναφοράς κάποιων πιο σοβαρών γεγονότων. 

   Τέλος,στα λοιπά θετικά χαρακτηριστικά στοιχεία του βιβλίου μπορούν να συγκαταλεχθούν το πλούσιο,ενισχυμένο λεξιλόγιο,η γρήγορη εξέλιξη των γεγονότων καί η εναλλαγή των σκηνών,τα περιεκτικά κεφάλαια,η καλή επιμέλεια,η επιλογή δύο γραμματοσειρών,η καλή ποιότητα του χαρτιού καί η αμεσότητα της πένας της συγγραφέως.

   Το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ καί ήταν μία ευχάριστη συγκυρία η διαπίστωση το πόσους ταλαντούχους νέους συγγραφείς έχουμε στη χώρα μας καί θα μας καταπλήξουν μελλοντικά. Να θυμάστε πάντα τη συμβουλή μου να αναζητάτε κι έργα νέων προσώπων. Δώστε τους την ευκαιρία να μας αποδείξουν το ταλέντο τους. Γιατί να μην το διαβάσετε,λοιπόν,κι εσείς;

                                                             Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΔΕΡΕ