Ταξιδιώτες στην κόλαση

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Η εμφάνιση της πανδημίας εξαιτίας της λοίμωξης που προκαλείται απ΄τον ιό covid-19 έχει συνδράμει κατά πολύ στο να ''γεννηθούν'' στο μυαλό πολλών συγγραφέων ιστορίες βιβλίων που έχουν ως αφετηρία αυτήν καί τις συνέπειές της σε παγκόσμιο επίπεδο. Βέβαια,δεν είναι ασυνήθιστο να παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί συγγραφείς να ξεδιπλώνουν,όλο καί περισσότερο,το ταλέντο τους σε κρίσιμες για την ανθρωπότητα στιγμές καί να προσφέρουν βιβλία που αγκαλιάζονται με θέρμη από το αναγνωστικό κοινό καί να χαράσσονται για καιρό στην μνήμη τους. Κι εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα. Η ζωή αντιγράφει την λογοτεχνία,ή το αντίθετο; Ποιός/α να μας το έλεγε καί να το πιστεύαμε,πως θα ερχόταν η στιγμή που σαν ανθρωπότητα θα ερχόμασταν αντιμέτωποι/ες με έναν αόρατο καί θανατηφόρο κίνδυνο από εκεί που δεν το περιμέναμε... Τελικά,συμβαίνουν κάτι τέτοια γύρω μας για να αντιληφθούμε το πόσο μικροί/ες είμαστε μπροστά στο άγνωστο. Μήπως πληρώνουμε το τίμημα της υπέρμετρης αλαζονείας μας;

Πηγή έμπνευσης,απ'ο,τι φάνηκε,όλη αυτή η αντικειμενικά δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε για τον συγγραφέα κύριο Μάριο Μητσόπουλο καί για το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο ''Ταξιδιώτες στην κόλαση,που συνδυάζει την φανταστική λογοτεχνία με το θρίλερ καί πιο συγκεκριμένα με τον βιολογικό τρόμο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές.

''Ταξιδιώτες στην κόλαση'' όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου καί μας προϊδεάζει για το τι μέλλει να συναντήσουμε μέσα στις σελίδες του. Έπειτα,η ασπρόμαυρη εικόνα εποχής που κοσμεί το εξώφυλλό του μας εισάγει στον όχι καί τόσο φανταστικό κόσμο του βιβλίου με έναν ομαλό κι αβίαστο τρόπο. Απλά ας σκεφτεί κάποιος/α το τι γίνεται γύρω μας καί το που μπορεί να είχαν οδηγηθεί τα πράγματα σε ένα εφιαλτικό σενάριο. Δείτε λίγο τον παραλληρισμό ανάμεσα στις μάσκες που φορούν καί στις μάσκες που φοράμε τώρα καί το βαγόνι του τρένου με την λέξη ''ταξίδι'' που αναφέρεται στον τίτλο. Δε δύναμαι να γνωρίζω ποιον προορισμό είχε τότε το τρένο,αλλά αντιλαμβάνομαι πως οι ήρωες του βιβλίου θα έχουν προορισμό την κόλαση καί με ό,τι την συνδυάζει κάποιος/α.

Όταν δεν έχει τύχει να διαβάσω κάποιο προγενέστερο έργο του/της εκάστοτε συγγραφέα/εως τολμώ να πώ πως δεν μπορώ να μπώ στη διαδικασία σύγκρισης ανάμεσά τους,όπως συμβαίνει με άλλους συγγραφείς που μπορεί να έχω διαβάσει παραπάνω από ένα έργα τους. Αυτό με βοηθά να είμαι όσο πιο αντικειμενική καί θετικά προσκείμενη γίνεται προς αυτά. Γιατί κακά τα ψέματα,κάθε αναγνώστης/στριας αντιλαμβάνεται διαφορετικά ένα βιβλίο καί ποικίλουν τα γούστα χωρίς να είναι απαραίτητο να συγκλίνουν.

Για μένα ήταν η πρώτη γνωριμία με την πένα του συγγραφέα καί μου άφησε μία αρκετά καλή αίσθηση. Βρήκα θετικό τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας προσεγγίζει κι αναδεικνύει όλο το ζήτημα που πραγματεύεται η ιστορία του βιβλίου του. Συνδυάζει πολλές απόψεις καί θεωρίες συνωμοσίας που ακούμε καθημερινά γύρω μας με την φαντασία καί πλάθει ένα ονειρικό σκηνικό που μας ελκύει. Η αφήγηση είναι γρήγορη καί συνεχόμενη. Η δράση καί η αγωνία παρούσες από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου καί η περιγραφή των εικόνων προσδίδουν έναν τόνο ζωντάνιας στο κείμενο. Για να είμαι ειλικρινής,δεν με πείραξε ο μικρός σχετικά όγκος του βιβλίου. Ίσως χρειαστεί να το διαβάσω ξανά μελλοντικά για να σας πώ με σιγουριά αν θα ήθελα να προσθέσω κάτι επιπλέον,ή όχι.

''Ένας λαμπρός ήλιος δέσποζε ως άλλος αυτοκράτορας στους θρόνους του ουρανού. Τα γκρεμισμένα κτίρια γεμάτα τρύπες έπαιζαν τις μελωδίες του αέρα ενώ ένα σωρό φυτά αγκάλιαζαν το αθάνατο κορμί τους. Είχαν περάσει περίπου εκατό χρόνια από τότε που ο ιός χτύπησε σαν μάστιγα το ανθρώπινο είδος. Λίγοι ήταν εκείνοι που είχαν επιζήσει και με δέος παρακολουθούσαν τη φύση να ανακτά το χαμένο έδαφος. Έπαιρνε πίσω ότι ήταν δικό της, αλλά άφηνε τους ανθρώπους να ζουν διακριτικά στα σπλάχνα της.'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Το βιβλίο το διάβασα άκοπα με μία ανάσα. Οι σελίδες έτρεχαν σαν το νερό μέσα από τα χέρια μου κι έφτασα στο τέλος χωρίς να καταλάβω πως είχε περάσει η ώρα. Ένα φινάλε που μου άρεσε πάρα πολύ καί σε καμία των περιπτώσεων δεν θα επιθυμούσα να έχει μία άλλη μορφή. Ο συγγραφέας φαίνεται πως είναι πολλά υποσχόμενος με μία εξελίξιμη πένα. Εύχομαι αυτή η εξέλιξη να έρθει μελλοντικά καί να με χαροποιήσει. Εσείς,άραγε,θα είστε οι τολμηροί/ες που θα αφεθούν στο μυστήριο του βιβλίου καί σε ένα ταξίδι με συνοδοιπόρους τους ήρωες με τελικό προορισμό την κόλαση;

Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΟΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

ΣΕΙΡΑ: Η Έσχατη Πανδημία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ταξιδιώτες στην κόλαση του Μάριου Μητσόπουλου

Σελίδες: 78

Διαστάσεις: 21x14

Δέσιμο: μαλακό εξώφυλλο

Λιανική Τιμή: 10 ευρώ

Κατηγορία: Λογοτεχνία του φανταστικού, λογοτεχνία post apocalyptic, λογοτεχνία βιολογικού τρόμου, πανδημία

ISBN: 978-960-607-235-2

Ένας λαμπρός ήλιος δέσποζε ως άλλος αυτοκράτορας στους θρόνους του ουρανού. Τα γκρεμισμένα κτίρια γεμάτα τρύπες έπαιζαν τις μελωδίες του αέρα ενώ ένα σωρό φυτά αγκάλιαζαν το αθάνατο κορμί τους.

Είχαν περάσει περίπου εκατό χρόνια από τότε που ο ιός χτύπησε σαν μάστιγα το ανθρώπινο είδος. Λίγοι ήταν εκείνοι που είχαν επιζήσει και με δέος παρακολουθούσαν τη φύση να ανακτά το χαμένο έδαφος. Έπαιρνε πίσω ότι ήταν δικό της, αλλά άφηνε τους ανθρώπους να ζουν διακριτικά στα σπλάχνα της.

Ο Μάριος Μητσόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα, όπου σπούδασε Βιολογία. Από μικρός έκανε κάποιες απόπειρες να ασχοληθεί με την συγγραφή ιστοριών φαντασίας. Ευτυχώς που οι πρώτες εκείνες προσπάθειες δεν είδαν το φως της μέρας. Γράφει και ασχολείται εντατικά με τη λογοτεχνία από το 2012, ενώ τον ελεύθερο του χρόνο τον αφιερώνει επίσης στη μουσική και στα βιντεοπαιχνίδια. Μπορεί να τον συναντήσει κανείς στο goodreads.com, όπου υπάρχει και μία λίστα με τις δουλειές του μέχρι τώρα.

Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές

Αναγεννήσαμε τη λογοτεχνία του φανταστικού στην Ελλάδα και στην Κύπρο!

Στηρίζουμε τους συγγραφείς με πράξεις και έργα

Ελάτε και εσείς στη μεγάλη οικογένεια του εκδοτικού μας!