Τ’ Ανείπωτα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Η λογοτεχνία στο σύνολό της θεωρώ πως έχει βοηθήσει πολύ κόσμο να εκφραστεί,να ηρεμήσει,να λάβει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα,να ψυχαγωγηθεί,ίσως καί να βρεί τον εαυτό του μέσα από μία εις βάθος ψυχογράφηση του ''είναι'' του. Σας έχω ξαναπεί πως κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας -ακόμη καί της τωρινής- η ανάγνωση βιβλίων ήταν αρωγός μου καί με ''κράτησε'' ώστε να βγώ όσο το δυνατό γίνεται αλώβητη σε ψυχολογικό επίπεδο από αυτήν την αντικειμενικά επώδυνη κατάσταση που βιώνουμε όλοι κι όλες. Γιατί κακά τα ψέματα,η συγγραφή,ή,η ανάγνωση ενός βιβλίου μπορεί να βοηθήσει στο να αποφορτιστούμε ψυχολογικά καί να διατηρήσουμε την ηρεμία καί ψυχραιμία μας.

    Η κυρία Ελένη Τζιώγα ούσα πιεσμένη καί νιώθοντας μεγάλη ψυχική ένταση,κατά τη περίοδο της πρώτης καραντίνας,έγραψε την πρώτη της ποιητική συλλογή που φέρει τον τίτλο ''Τ'Ανείπωτα'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής. Σήμερα,λοιπόν,έχοντας διαβάσει τη συλλογή,σας την παρουσιάζω μέσα από το blog μου. Μία συλλογή ποιημάτων που σε μία πιο ελεύθερη εκδοχή θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μία κατάθεση ψυχής.

   Η ποιήτρια φανερά επηρεασμένη από τους αγαπημένους της ποιητές καί συγγραφείς αποτυπώνει με λόγο λυρικό ποιήματα που αντικατοπτρίζουν το μέσα της καί κοινωνεί στο αναγνωστικό κοινό τις σκέψεις καί τα συναισθήματά της. Δεν θεωρώ κακό το γεγονός να έχουμε ως πρότυπα καταξιωμένους στο είδος τους ανθρώπους καί να τους έχουμε ως παραδείγματα. Γι'αυτόν τον λόγο μπορώ να δεχθώ ότι ως ένα βαθμό είναι φανερές οι επιρροές των πάνω στην γραφή της ποιήτριας. Μελλοντικά,όμως,θα ήθελα να δώ μία εξέλιξη στη γραφή της καί περισσότερο το προσωπικό της στυλ.

   Με ελεύθερο στίχο -χωρίς ομοιοκαταληξία- καί με πλούσιο λεξιλόγιο να τα ''ντύνει'' τα ποιήματα,η ποιήτρια θα απευθυνθεί στον καθένα καί στην καθεμία ξεχωριστά. Δεν αφήνει κανέναν στην άκρη. Όλοι κι όλες θα βρούν κάτι από τον δικό τους εαυτό μέσα σε αυτά. Άλλες φορές με ύφος πιο εσωστρεφές κι άλλες με ύφος πιο εξωστρεφές,μέσω των νοημάτων των ποιημάτων της,η συγγραφέας θα μιλήσει για την αγάπη κι αποδοχή του εαυτού,τα εμπόδια που εμφανίζονται στο δρόμο μας σαν άλλη Σκύλλα καί Χάρυβδη κι οφείλουμε να τα ξεπεράσουμε,για την ανάγκη για ένα καλύτερο αύριο ακόμη κι όταν όλα δείχνουν πως είναι ακατόρθωτα... Κυρίαρχα συναισθήματα η απελπισία,η απόγνωση,ο πόνος μα καί η άσβεστη ελπίδα που λάμπει σαν το φως ενός φάρου σε μία άγονη γραμμή...

   Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση της συλλογής,τολμώ να πώ πως έμεινα αρκετά ικανοποιημένη από αυτά. Ναι,ξεχώρισα κάποια εξ αυτών,όπως άλλωστε γίνεται τις περισσότερες φορές που διαβάζω ανάλογες συλλογές,χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα υπόλοιπα ήταν λιγότερο καλογραμμένα,ή,ουσιαστικά. Απλά πιστεύω ακράδαντα πως κάθε ποίημα ακουμπά στην ψυχή του/της κάθε αναγνώστη/στριας ξεχωριστά καί εκεί έγκειται όλη η μαγεία της ποίησης. 

                                                                Καλά σας αναγνώσματα!

   

                                                                          ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η έμπνευση για το παρόν πόνημα ήρθε τον Μάρτιο του 2020, τον δύσκολο καιρό της καραντίνας λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, που ακινητοποίησε ολόκληρο τον πλανήτη. Στη διάρκεια του εγκλεισμού και της απομόνωσης, όταν αρκετοί από εμάς βρεθήκαμε ενώπιος ενωπίω, αποτόλμησα μια καταβύθιση σε αχαρτογράφητα βάθη, από όπου αλίευσα και έφερα στην επιφάνεια λέξεις που απαιτούσαν να καταγραφούν, ώστε να φανερωθούν κρυμμένα βιώματα, γνώσεις και συναισθήματα. Αποτελεί βαθιά μου επιθυμία -και προτροπή- ο αναγνώστης να μην αναζητήσει «τι ήθελε να πει ο ποιητής», ποια πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα κρύβονται πίσω από κάθε εικόνα, αλλά να χαρίσει στα κείμενα που ακολουθούν, τη δική του ξεχωριστή, προσωπική ματιά και ερμηνεία.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΝΗ ΤΖΙΩΓΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ

ΕΞΩΦΥΛΛΟ-ΓΡΑΦΙΚΑ: ΦΕΝΙΑ ΡΙΖΟΥ