Σκοτάδι

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Το σκοτάδι παρ'όλο που προκαλεί έντονα το αίσθημα του φόβου στις ψυχές των περισσότερων ανθρώπων,δεν παύει να είναι επιβλητικό καί χάρη στο πέπλο μυστηρίου που το σκεπάζει να ιντριγκάρει αρκετούς κι αρκετές για το τι κρύβεται πίσω του... Υπάρχουν άνθρωποι που δρούν στο σκοτάδι,ή,αρέσκονται να παρατηρούν,εκείνη την ώρα,τους άλλους γύρω τους. Έχουν την αίσθηση πως έτσι μπορούν να συγκεντρώνουν τη σκέψη τους καί να καταλήγουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Ή ακόμη καί να καμουφλάρουν επιτυχώς τα όποια πάθη καί μύχια μυστικά τους/τις ταλανίζουν...

   Ποιά κριτήρια θα πρέπει να πληρoί ένα αστυνομικό μυθιστόρημα ώστε να σας ικανοποιήσει; Για μένα είναι απόλυτα σαφή καί δεδομένα αυτά που αναζητώ από ένα ανάλογο μυθιστόρημα. Η πρωτοτυπία της ιστορίας,η σφιχτοδεμένη δομή,ο σύγχρονος λόγος,η αγωνία καί η συνεχόμενη δράση είναι μερικά από τα στοιχεία που επιζητώ. Εάν δεν υπάρχουν όλα αυτά,δεν μπορώ να πώ με σιγουριά ότι θα έμενα τόσο ευχαριστημένη από την ανάγνωση του βιβλίου.

   Καλώς,ή,κακώς όσο περνάει ο καιρός γίνομαι όλο καί πιο απαιτητική ως αναγνώστρια,όπως πολλοί/ες άλλοι κι άλλες φαντάζομαι. Θεωρώ πως αυτό έχει διπλά οφέλη. Κερδισμένοι βγαίνουν καί το αναγνωστικό κοινό καί οι συγγραφείς. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα για μένα. Αναζητώ το κάτι διαφορετικό κι επιδιώκω να ''γνωρίζω'' την γραφή ακόμη περισσότερων συγγραφέων με σκοπό να βρώ ό,τι θα με ''γεμίσει''. Έτσι,έρχομαι σε επαφή με έργα συγγραφέων που ξεχωρίζουν κι έχουν να προσφέρουν πολλά στον χώρο της λογοτεχνίας στη χώρα μας. Έπειτα,οι συγγραφείς ''δουλεύουν'' ακόμη παραπάνω στον τρόπο έκφρασής τους καί εξελίσσονται καθημερινά ικανοποιώντας μας.

    Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές το πρώτο -αν κάνω λάθος,διορθώστε με- βιβλίο του νέου συγγραφέα κυρίου Γιώργου Γούπου με τίτλο ''Σκοτάδι'' το οποίο ανήκει στη σειρά ''Σκιές''. Ένα αστυνομικό θρίλερ με έντονο το στοιχείο του μυστηρίου καί ψηγμάτων φανταστικής λογοτεχνίας που κατάφερε να με ''κερδίσει'' από τις πρώτες κιόλας στιγμές της ανάγνωσης. 

   ''ΕΝΑΣ Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ

Νεκρό βρέθηκε ένα παιδί καλυμμένο με χιόνι στο πάρκο Όλντριτζ. Τα ΜΜΕ τρελαίνονται. Η αστυνομία δεν έχει στοιχεία ούτε μάρτυρες και ο κόσμος αγωνιά. Όλα δείχνουν πως θα ακολουθήσουν και άλλες δολοφονίες. Η μόνη τους ελπίδα είναι αυτός.

Ο ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΝΤΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ...

Μετά από ένα τραγικό συμβάν, ο Ντον έχει κόψει κάθε επαφή με την αστυνομία. Τώρα όμως θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του.

ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ…

«Έψαχνε να τον βρει. Ήταν σίγουρος ότι κάπου εδώ ήταν. Το βαθύ σκοτάδι που σκέπαζε τα πάντα τον εμπόδιζε να δει. Ο ανελέητος άνεμος που χτυπούσε με μίσος τα κοντέινερ του λιμανιού τον εμπόδιζε να ακούσει. Η βροχή ήταν σαν τα δάκρυα κάποιου που ένιωθε πραγματικό πόνο, κάποιου που ήξερε τι θα ακολουθήσει. Έκανε ακόμη ένα βήμα μπροστά, με το όπλο του έτοιμο να χρησιμοποιηθεί. Ένιωθε φόβο. Το μόνο που άκουγε ήταν τα δάκρυα και τη δύναμη του ανέμου...»'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη από τον συγγραφέα. Τρία μέρη τα οποία θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με τα τρία κύρια στάδια από τα οποία θα περάσουν οι ήρωες από την αρχή έως καί το τέλος της ιστορίας. Τρία στάδια που θα αποτελέσουν τον βασικό άξονα της υπόθεσης καί θα βοηθήσουν στην ομαλή εξέλιξη των γεγονότων. Στα θετικά στοιχεία θα πρόσθετα τα μικρά κεφάλαια που λειτουργούν ως σκηνές μίας κινηματογραφικής ταινίας σε γρήγορο ρυθμό που δεν κουράζει τους αναγνώστες καί δεν κάνει πουθενά ''κοιλιά'',αποφεύγοντας εντέχνως τις περιττές επαναλήψεις.

   Μου άρεσε η απλή,καθαρή γραφή του συγγραφέα. Η λιτότητα του λόγου του σε συνδυασμό με τον τρόπο που σκιαγραφεί τον χαρακτήρα του βασικού ήρωά του -αν κατάλαβα σωστά,ο συγγραφέας εστιάζει στον κύριο ήρωά του καθιστώντας την ιστορία πιο προσωποκεντρική- με κάνουν να θέλω να αναζητήσω κι άλλα έργα του μελλοντικά για να δώ αν καί κατά πόσο είναι εφικτή μία -κατά τ'άλλα- πολύ επιθυμητή εξέλιξη.  Θα ήθελα,βέβαια,να εμβαθύνει κάπως παραπάνω καί στους λοιπούς ήρωες,χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι λιγότερο καλό το κείμενο. 

    Η σκέψη καί μόνο πως μπορούμε όλοι να είμαστε εν δυνάμει θύματα ενός παρανοϊκού ανθρώπου αρκεί για να νιώσουμε ρίγη ανατριχίλας σε όλο μας το κορμί. Ειδικά,όταν ο θύτης δρα κυρίως τόσο κοντά μας,στην πόλη όπου ζούμε,ο τρόμος είναι ικανός να μας παραλύσει. Η μόνη μας ελπίδα είναι η αστυνομία που οφείλει να μας προσέχει καί να βρεί τον δράστη ώστε να λάβει την πρέπουσα τιμωρία. Τί γίνεται όταν καί η αστυνομία παραπλανάται καί δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της; 

    Για σκεφτείτε,λοιπόν,αυτό να είναι η πλοκή ενός αστυνομικού βιβλίου όπου οι ήρωες δεν είναι οι συνηθισμένοι αστυνομικοί -κι όχι μόνο- με την τακτοποιημένη ζωή χωρίς προβλήματα,αλλά άνθρωποι με τα ένοχα μυστικά τους,τις σκέψεις,τις προσωπικές αντιπαλότητες καί τις τύψεις που τους κυνηγούν σαν τις ερινύες; Μπορούν να επιτελέσουν σωστά τον ρόλο που τους έχει ανατεθεί ή όχι; Το παρελθόν ξαναγυρνά καί απαιτεί οριστικές απαντήσεις καί λύσεις. Θα δοθούν ή όχι; Ο συγγραφέας με τον επίλογό του επιλέγει να μας ιντριγκάρει για το τι μπορούσε να συμβεί αργότερα καί μας αφήνει ελεύθερους/ες να σκεφτούμε εμείς τη συνέχεια.

   Εν κατακλείδι,το βιβλίο μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις κι από εδώ καί πέρα θα παρακολουθώ την πορεία του συγγραφέα για να δώ τι άλλο μπορεί να μας προσφέρει. Για όσους/ες επιθυμείτε σιγά-σιγά να μυηθείτε στην ομορφιά της αστυνομικής λογοτεχνίας,είναι μία πολύ καλή επιλογή. Καί να μην ξεχνάτε! Τώρα πιο πολύ από ποτέ στηρίζουμε τους εγχώριους συγγραφείς,τους εκδοτικούς καί τα βιβλιοπωλεία.

                                                                 Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΠΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ