ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ...

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

                                                                      ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

  

                                                                       ''ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ... 

                      24 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΦΗΓΗΜΑ...''

     Άν καί η χώρα μας ''γέννησε'' σπουδαίους ποιητές καί ποιήτριες,τα τελευταία χρόνια παρατηρώ πως υπάρχει μία αρνητική στάση απέναντι στην ποίηση από αρκετούς ανθρώπους. Επιτρέψτε μου να μην ασπάζομαι την άποψη πως η ποιήση είναι για τους λίγους κι ''εκλεκτούς'' καί πως οι λοιποί/ές δεν μπορούν να την ''αντιληφθούν'' καί να την αγαπήσουν. Ναι,δεν μπορούν όλοι κι όλες να γράψουν ποίηση,αλλά η ποίηση απευθύνεται σε όλους κι όλες ανεξαιρέτως. Για μένα δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τέτοιοι διαχωρισμοί στην λογοτεχνία καί στο αναγνωστικό κοινό. Ποιός/ά θα ορίσει το τι θα επιλέξουμε να διαβάσουμε καί το αν εντέλει θα λάβουμε κάτι από αυτό; Είμαι κάθετα αντίθετη απέναντι σε τέτοιες ''ρατσιστικές'' συμπεριφορές.

   Αγαπώ να διαβάζω βιβλία,όχι επειδή είναι η μόδα της εποχής -ναι,το έχω ακούσει κι αυτό- ή επειδή δεν έχω κάτι άλλο να ''γεμίσω'' τον χρόνο μου αλλά γιατί θεωρώ πως τα βιβλία μπορούν να χαρακτηριστούν ως δώρα για την ψυχή μας που η αξία τους δε συνάδει με την τιμή αγοράς τους. Η ανάγνωση βιβλίων καί δη ποιητικών συλλογών μου προσφέρουν διεξόδους από την καθημερινότητα καί τροφή για σκέψη. Δεν επιτρέπουν στο μυαλό μου να αδρανήσει καί να δέχομαι αβίαστα ό,τι συμβαίνει γύρω μου.

    Η σημερινή μου πρόταση για εσάς είναι η ποιητική συλλογή του διακεκριμένου ποιητή καί συγγραφέα κυρίου Αντώνη Ζαϊρη με τίτλο ''Όπου νάναι...'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηδυέπεια. Μία ποιητική συλλογή αλλιώτικη από όσες έχω διαβάσει έως σήμερα,καθώς μαθαίνουμε από τον υπότιτλο που την κοσμεί πως μέσα στις σελίδες του βιβλίου περιέχονται μαζί με τα 24 ποιήματα μία συνέντευξη καί τρία μικρά αφηγήματα. Αυτό καί μόνο ως γεγονός με έκανε να ξεχωρίσω τη συλλογή,αφού μου έδωσε την ευκαιρία να δώ πιο ολοκληρωμένη την γραφή του ποιητή/συγγραφέα καί ταυτόχρονα να μάθω τον τρόπο σκέψης του.

''ΑΝΕΜΟΣ, ΦΩΤΙΑ

Άνεμος, φωτιά

καθημερινός πυρετός

στην Οδύσσεια του ονείρου,

πάει να καεί

με φλόγες μαρτυρίου

και κάτι βγαίνει,

ξεχύνεται

από τις φλόγες,

χάνεται στην ομίχλη

με το ίδιο χρώμα αναλλοίωτο.

Έπειτα η μοναξιά

πάλι στην ίδια θέση

στο ίδιο σημείο

αναζητά παρέα...''

   Κάθε αναγνώστης/στρια διαβάζοντας ένα βιβλίο,ή,μία ποιητική συλλογή λαμβάνει το κάτι ξεχωριστό καί πολλές φορές δεν ταιριάζουν οι απόψεις. Εκεί έγκεται άλλωστε καί η ομορφιά των βιβλίων. Δεν το θεωρώ λάθος ως γεγονός,αφού τελικά όλοι κι όλες ''βγαίνουν'' κερδισμένοι/ες από την επαφή τους με την λογοτεχνία στο σύνολό της. Καί για να είμαι απόλυτα ειλικρινής απέναντί σας,καθ'όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης των ποιημάτων,έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να διερωτάται το τι θα ''κρατήσω'' εντέλει από αυτά.

   Με ελεύθερο στίχο που μου έβγαζε μία φιλοσοφική διάθεση -μπορεί να είμαι σωστή,μπορεί καί λάθος- στο επίκεντρο μπαίνει ο εαυτός των ανθρώπων σε συνδυασμό με το αδιέξοδο καί την ματαιότητα του ανθρώπινου βίου. Έχουμε,τελικά,πλήρη αίσθηση του εαυτού μας; Μπορούμε να κατανοήσουμε καί να αποδεχθούμε το ''είναι'' μας χωρίς να ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ για το ''φαίνεσθαι'',ή,έχουμε δρόμο ακόμη μπροστά μας;

   Είτε είστε λάτρεις της ποίησης,είτε επιθυμείτε να μυηθείτε στην αρχέγονη ομορφιά της,η παρούσα ποιητική συλλογή είναι μία πολύ καλή πρόταση. Αρχίστε να διαβάζετε ποίηση καί δεν θα βγείτε ζημειωμένοι/ες από αυτήν την εμπειρία.

                                                             Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΪΡΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΗΔΥΕΠΕΙΑ