ΑΓΙΟ ΑΙΜΑ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Τούτος εδώ ο τόπος είναι ευλογημένος. Τούτα εδώ τα χώματα είναι δεμένα με την θυσία των αθώων που έδωσαν καί τη ζωή τους στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Φέτος συμπληρώθηκαν,αισίως,διακόσια χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821. Αυτό ως γεγονός στάθηκε η αφορμή να γραφτούν πολλά ιστορικά βιβλία για εκείνη την περίοδο καί αρκετοί/ες να επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για τότε. Ναι,είναι μία πολύ καλή αιτία,μα θα μου επιτρέψετε να έχω την άποψη πως από νεαρή ηλικία πρέπει να διδασκόμαστε την ιστορία του τόπου μας καί να διαβάζουμε ανάλογα βιβλία κι όχι μόνο εξαιτίας κάποιας επετείου. Αλίμονο στον λαό που θα λησμονήσει...

   Ο κύριος Θοδωρής Παπαθεοδώρου δεν νομίζω πως χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εδώ καί καιρό έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του ως συγγραφέας καί τα έργα του έχουν ''αγκαλιαστεί'' με πολλή θέρμη καί αγάπη από το αναγνωστικό κοινό. Δυστυχώς,λέω δυστυχώς,εγώ μέχρι σήμερα δεν είχα διαβάσει κάποιο έργο του αλλά αποζημιώθηκα καί με το παραπάνω από την ανάγνωση του νέου του ιστορικού μυθιστορήματος με τίτλο ''Άγιο Αίμα'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα βιβλίο αφιερωμένο στους Έλληνες καί στις Ελληνίδες που έδωσαν καί την ψυχή τους,σε αυτούς/ες που γνωρίζουμε με τα μικρά τους ονόματα αλλά καί σε όλους κι όλες εκείνους/ες που η ανωνυμία τους δεν στερεί τίποτα από την δόξα καί την ανιδιοτελή προσφορά τους. Ένα βιβλίο που τους αποδίδει τον φόρο τιμής που τους αξίζει.

    Από την αρχαιότητα μέχρι καί τώρα το ελληνικό γένος έχει αποδείξει πως μπροστά στον κοινό εχθρό,κάνει στην άκρη τα όποια μίση καί τις εσωτερικές αντιπαλότητες. Τούτος εδώ ο τόπος,αν καί γνώρισε,δυστυχώς,πολλές έριδες μεταξύ του ίδιου μας του γένους,κατάφερε να κάνει κάτι το απίστευτο. Κάτι που φαντάζει -ακόμη καί στις μέρες μας- αδιανόητο. Οι Έλληνες καί οι Ελληνίδες,κατά ένα μαγικό τρόπο,ξεσηκώθηκαν καί κατάφεραν καί ενώθηκαν κάτω από μία ιδέα καί πάλεψαν σαν μία γροθιά τον τούρκο κατακτητή καί βγήκαν νικητές καί νικήτριες. Δεν λύγισαν καί δεν παρέδωσαν τα όπλα. Πάλεψαν μέχρις εσχάτων. Ναι,υπήρξαν καί εκείνοι που πρόδωσαν αλλά δεν μπορούν να αμαυρώσουν την πλούσια ιστορία του τόπου μας,ούτε να στερήσουν κάτι από το ένδοξο παρελθόν της χώρας μας. Άγιο το αίμα όσων έπεσαν ηρωϊκά για να απολαμβάνουμε όλοι κι όλες εμείς σήμερα την ελευθερία μας. 

   "...Σουλιώτισσες, Μοραΐτισσες, δολιομάνες, μορφές σκλαβωμένες μα και μορφές θεριεμένες που ρίχνονται σε αγώνα ανείπωτο για ν’ αλλάξουν την αλυσόδετη μοίρα τους. Στο Σούλι και στα Γιάννενα, στον Μοριά και στα Ψαρά, στη Ρούμελη και στο Μεσολόγγι, φτάνει η στιγμή του σηκωμού, η ώρα της Επανάστασης. Τότε αρχινά τούτο δω το μυθιστόρημα, όταν οι γονατισμένοι πιάνουν τ’ άρματα και ορθώνουν ψυχή και μπόι στον πανίσχυρο δυνάστη..." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)

   ''Άγιο Αίμα'' όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου καί μέσα σε αυτές τις δύο λέξεις περιλαμβάνεται όλη η ουσία. Άλλωστε,τα λόγια είναι λίγα καί δεν δύνανται να περιγράψουν όλα όσα συνέβησαν τότε. Μοιάζουν μικρά καί ασήμαντα μπροστά στην απαράμιλλη θυσία όλων αυτών των ανθρώπων. Ωχριούν απέναντι στο μέγεθος των ακραίων καί απάνθρωπων κακουχίων που έζησαν οι άνθρωποι τότε. Δεν σας το κρύβω πως με το που έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο ένιωσα μια πληθώρα συναισθημάτων να με κατακλύζει. Από το πρώτο άγγιγμα στο χαρτί που το κοσμεί εξωτερικά καί μοιάζει σαν να είναι δερματόδετη έκδοση έως καί την επιβλητική,ολοζώντανη -για μένα- εικόνα του εξωφύλλου του,ήξερα πως θα χαρασσόταν με ανεξίτηλα γράμματα στην ψυχή καί το μυαλό μου. 

   "Το μικρό αγόρι κρεμιέται απάνω της, τα χεράκια του δεμένα στον λαιμό της, το προσωπάκι του φωλιασμένο στον κόρφο της. Η μάνα τον σφίγγει στην αγκάλη της, ανασαίνει με λαχτάρα τις ανάσες του και μια στιγμή καρτερά. Μια στιγμή για το στερνό της κοίταγμα, το στερνό της δάκρυ, τα στερνά της λόγια. «Γιε μου… Αϊτέ μου…» Μια στιγμή μονάχα πριν ριχτεί στο βάραθρο." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)

   Ο συγγραφέας ξεκινά την αφήγηση των γεγονότων -πάντα με τον απαραίτητο σεβασμό καί την εθνική συνείδηση- από την άνοιξη του 1827 με ένα εξόδιο καί έπειτα κάνει ένα αναδρομικό ταξίδι στα καίρια γεγονότα που στιγμάτισαν τον ελληνισμό καί την χώρα μας από το 1803 έως καί λίγο πρίν την έναρξη της ενδόξου επαναστάσεως του 1821. Ανοίγοντας το βιβλίο θα βρούμε κάποιους χάρτες που θα μας βοηθήσουν να κατατοπιστούμε όσον αφορά τα μέρη που θα συμβούν τα γεγονότα. Το κείμενο είναι χωρισμένο σε δύο μεγάλα μέρη αποτελούμενα από μικρά καί περιεκτικά κεφάλαια που δρούν αλληλένδετα μεταξύ τους καί μας δίνουν μία πλήρη εικόνα του τι συνέβαινε σε διάφορα μέρη της χώρας. Το πρώτο μέρος φέρει τον γενικό τίτλο ''Των Ελλήνων τα ιερά'' καί καταπιάνεται με την χρονολογική περίοδο 1803-1806 καί το δεύτερο μέρος φέρει τον τίτλο ''Ή τη νίκη ή τη θανή'' που αναφέρεται στην περίοδο 1819-1821. Πρίν την έναρξη κάποιου μέρους έχουμε ένα απόφθεγμα ενός μεγάλου ήρωα της επαναστάσεως. 

  Ο συγγραφέας δεν χρησιμοποιεί διάφορα τρικ,ή,άλλα συγγραφικά τερτίπια για να πείσει το αναγνωστικό κοινό. Η γλώσσα του είναι οικεία καί κατανοητή καί διανθίζεται από τις απαραίτητες τοπικές διαλέκτους. Το συναίσθημα γεννάται με απόλυτα φυσικό τρόπο στις ψυχές των αναγνωστών/στριων διαβάζοντας καί μαθαίνοντας τα όσα συνέβησαν τότε χωρίς να υπάρχει ίχνος συγκάληψης,ή,ωραιοποίησης των καταστάσεων. Θα γίνουν αυτήκοοι μάρτυρες του πως πολέμησαν καί αντιστάθηκαν,άνδρες καί γυναίκες. Τα βασανιστήρια,τις κακουχίες καί όλες τις συμφορές που είχαν υποστεί. Έζησαν τον θάνατο καί τον εξευτελισμό,όχι μόνο τον δικό τους,αλλά καί των παιδιών καί των αγαπημένων τους ανθρώπων. Ξεριζώθηκαν με τη βία από τον τόπο τους. Έγιναν σκλάβοι καί σκλάβες καί αναγκάστηκαν μέχρι καί να αλλαξοπιστήσουν. Ποτέ μα ποτέ,όμως,δεν έχασαν την πίστη τους καί την αγάπη τους για την πατρίδα.

   ''...Η Λέγκω, ο Σίμος, η Δέσπω, ο Νικόλας, η Αργυρώ και σιμά τους οι Κολοκοτρωναίοι, οι Τζαβελαίοι, ο Ανδρούτσος, ο Καραϊσκάκης, οι αρματωμένοι της Kλεφτουριάς κι οι απόστολοι της Φιλικής, οι μπουρλοτιέρηδες κι οι καπετάνισσες. Ήρωες και ηρωίδες του λαού μας που βαφτίστηκαν μια φορά στο λάδι για την πίστη τους και μια φορά στο αίμα για την πατρίδα τους. Αυτός είναι ο αγώνας τους. Αυτή είναι η Ιστορία μας..." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)

   Άν μου ζητούσαν να χαρακτηρίσω το βιβλίο με λίγες λέξεις,θα ήταν ύμνος στην ελευθερία καί στους ήρωες καί τις ηρωϊδες του τόπου μας. Για μένα είναι ένα από τα πιο καθηλωτικά καί ουσιώδη βιβλία που έχω διαβάσει έως καί σήμερα. Ο συγγραφέας μου μετέδωσε όλα όσα επιθυμούσε. Ένιωσα τον πόνο καί την χαρά αυτών των ανθρώπων. Πόνεσα μαζί τους καί ήλπισα για ένα καλύτερο αύριο. Πάλεψαν για την ελευθερία καί την αξιοπρέπειά τους. Ανυπομονώ,λοιπόν,να διαβάσω το δεύτερο βιβλίο της σειράς με τίτλο ''Άγιες Ψυχές'' που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 2021 πάλι από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Λαχταρώ να δώ την εξέλιξη της ιστορίας των ηρώων καί των ηρωϊδων μας. Σπεύστε να το αναζητήσετε. Είναι ο ορισμός του καλογραμμένου καί ποιοτικού βιβλίου.

                                                           Καλές σας αναγνώσεις!

Υ.Γ. Στις τελευταίες σελίδες θα βρείτε σημειώσεις του συγγραφέα με χρήσιμες πληροφορίες.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ