Ο πρίγκιπας της Ζαεντάν

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Εμείς οι αναγνώστες/στριες είμαστε μυστήρια τρένα. Ελάτε! Ας το παραδεχθούμε! Κι εγώ η ίδια απορώ με τον εαυτό μου πολλές φορές καί με τις ''ιδιοτροπίες'' που μου γεννιούνται καί σχετίζονται με την ανάγνωση βιβλίων. Επιλέγω να διαβάζω διλογίες,τριλογίες καί σειρές βιβλίων που ξέρω πως κάτι έχουν να μου πούν κι αδημονώ για την έκδοση του επόμενου,ή,καί του τελευταίου βιβλίου που να ανήκει σε αυτές. Το οξύμωρο,όμως,είναι πως την ίδια στιγμή δεν συνειδητοποιώ πως φτάνοντας στο τέλος,ολοκληρώνεται η υπόθεση καί μαζί με τα βιβλία ''αποχαιρετώ'' καί τους ήρωες καί τις ηρωϊδες που μου κράτησαν πολύ καλή συντροφιά. Από την άλλη,βέβαια,όλο καί κάποια νέα βιβλία θα έρθουν πάλι να μου ξυπνήσουν το ενδιαφέρον καί να τραβήξουν την προσοχή μου. Είναι ένας κύκλος χωρίς τέλος,αλλά με τόσο ικανοποιητικά αποτελέσματα στην ψυχή μας...

    Όσοι/ες έχετε διαβάσει τα δύο πρώτα βιβλία από την ''Τριλογία των λεόντων'' του συγγραφέα Βαγγέλη Βουραζάνη,είμαι βέβαιη πως θα επιθυμούσατε διακαώς το τρίτο βιβλίο αυτής που θα περιλαμβάνει το μεγάλο φινάλε. Κυκλοφόρησε πρόσφατα από το νέο εκδοτικό σπίτι του συγγραφέα,τις εκδόσεις Υδροπλάνο,το τελευταίο μέρος της τριλογίας με τίτλο ''Ο πρίγκιπας της Ζαεντάν". Εμένα το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου πρίν από λίγες μέρες καί μου ιντρίγκαρε την σκέψη από το πρώτο κοίταγμα. Για να είμαι ειλικρινής,είχα ακούσει για τα βιβλία αλλά μέχρι σήμερα δεν τα έχω διαβάσει. Αυτό το γεγονός,μπορώ να πώ,πως με προβλημάτισε για το αν θα μπορούσα να διάβασω μεμονωμένα το τελευταίο βιβλίο κι αν θα μπορούσα να μπώ ομαλά μέσα στην ιστορία του. Δεν το πολυσκέφτηκα! Πήρα το ρίσκο καί αφέθηκα να ''χαθώ'',εκούσια,μέσα στις σελίδες του. 

   Ξεκινώντας την ανάγνωση του βιβλίου,άφησα κατά μέρος τον όποιο φόβο κι ενδοιασμό ένιωθα καί άφησα να με κατακλύσει ένα συναίσθημα προσμονής. Απ΄την εισαγωγή,κιόλας,στην ιστορία του βιβλίου ο συγγραφέας μας ενημερώνει -έστω καί περιληπτικά- για το τι έχει προηγηθεί στα προηγούμενα δύο βιβλία,ώστε να υπάρχει μία αόρατη γέφυρα μεταξύ των τριών,αλλά καί το αναγνωστικό κοινό να βρεί πιο γρήγορα τα ''πατήματά'' του. Προσωπικά με βοήθησε πολύ. Ναι,θα ήθελα να έχω διαβάσει καί τα άλλα δύο βιβλία για να έχω πιο ολοκληρωμένη την εικόνα,μα σε γενικές γραμμές η υπόθεση μου ήταν άκρως κατανοητή. Ίσως αυτό να οφείλεται καί στον τρόπο γραφής του συγγραφέα. Η αφήγηση γίνεται -κατά κόρον- στο παρόν με τα απαραίτητα πισωγυρίσματα στο παρελθόν που έρχονται να δώσουν επιπλέον χρήσιμες πληροφορίες. Το λεξιλόγιο είναι οικείο,οι διάλογοι αληθοφανείς καί τα κεφάλαια κυλούν με γρήγορους ρυθμούς μαζί με τις όποιες ανατροπές ξεπηδούν από τις επικείμενες συναντήσεις καί συγκρούσεις των ηρώων καί των ηρωϊδων.

   Αγαπημένο μου κομμάτι του βιβλίου είναι τα πρόσωπα που θα παρελάσουν μπροστά από τα μάτια μας. Ήρωες καί ηρωϊδες εκ διαμέτρου αντίθετοι/ες μεταξύ τους καί με όσα συναντάμε σε άλλα βιβλία. Είναι όλοι κι όλες αντισυμβατικοί/ες. Ήρωες καί ηρωϊδες που χωρίζονται σε δύο ακραία στρατόπεδα θα έρθουν αντιμέτωποι/ες καί οι ζωές τους θα μπλεχθούν σαν άλλος γόρδιος δεσμός. Μόνο που η δαμόκλειος σπάθη που υπάρχει από πάνω τους δεν απειλεί να κόψει αυτόν τον δεσμό,αλλά το νήμα της ζωής τους. Μέχρι πού είναι διατεθειμένοι/ες να φτάσουν για να κλείσει,επιτέλους,με τον έναν,ή,τον άλλον τρόπο αυτός ο κύκλος που έχει ανοίξει από παλαιότερα καί διαρκώς ζητά νέο αίμα; Ήρθε,πια,η μεγάλη στιγμή όπου όλα θα αποκαλυφθούν καί θα λάβουν ό,τι τους αξίζει. Οι ισορροπίες πιο λεπτές από ποτέ θα οδηγήσουν τους ήρωες καί τις ηρωϊδες στο επικό φινάλε... Ένα φινάλε που με βρήκε σύμφωνη βάσει των όσων διάβασα στο βιβλίο καί δεν θα επιθυμούσα να επέμβω για να αλλάξω κάτι.

   ''Έχοντας κλείσει τους λογαριασμούς με τα φαντάσματα του παρελθόντος, ο Στέφανος αποφασίζει να επιστρέψει στα Χανιά, για να ζήσει μια ήρεμη ζωή με την οικογένειά του και τους αγαπημένους του ανθρώπους. Η εμφάνιση όμως ενός άντρα έρχεται να γκρεμίσει για άλλη μια φορά τα πάντα γύρω τους. Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο βομβιστής που μοιάζει με τον Χάρη σαν δυο σταγόνες νερού; Πώς εμπλέκονται τα παιχνίδια εξουσίας μιας Ελίτ αφανών ηγετών με εκείνον και τον νεκρό αδελφό του; Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Τζιμπρίλ Αλ-Γκαραφά, πώς συνδέεται το παρελθόν τους και ποιο είναι το σκοτεινό μυστικό που ο ίδιος αγνοεί; Ποια είναι η ανάμειξη της Κολομβιανής πρώην ερωμένης του σε όλα όσα πρόκειται να συμβούν; Το τρίτο και τελευταίο μέρος της Τριλογίας των Λεόντων έρχεται για να συμπληρώσει τα χαμένα κομμάτια ενός αιματοβαμμένου παζλ και να δώσει στις τραγικές φιγούρες των πρωταγωνιστών απαντήσεις και το τέλος που αναλογεί στον καθένα, ώστε να κατακτήσουν την πολυπόθητη λύτρωση." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Διαβάζοντας το βιβλίο επιλέγω να κρατήσω όσα σημαντικά μας ''κοινωνεί'' ο συγγραφέας μέσα από την πλοκή του καί τις ζωές των ηρώων καί των ηρωϊδων του. Η αγάπη,όποια μορφή κι αν έχει,πρέπει πάντα να είναι ο οδηγός μας. Η πίστη,ή μη σε ένα θρήσκευμα πρέπει να αποτελεί ανασταλτικό των όποιων εχθρικών πράξεων καί της κακίας που επικρατεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Θα πρέπει όλοι κι όλες να ενωνόμαστε κάτω από δεσμούς φιλίας,κατανόησης,προσφοράς,αλληλεγγύης καί αποδοχής. Να νοιαζόμαστε πραγματικά ο ένας για τον άλλον καί η θρησκεία να μην είναι η αφορμή για πολέμους αλλά να ενώνει τους λαούς. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ένα υγιές καί ειρηνικό αύριο. Είθε να αρπάξουμε τις όποιες δεύτερες ευκαιρίες μας δοθούν καί να τις εκμεταλλευτούμε στο έπακρο,κάνοντας μόνο το σωστό.

   Εάν αγαπάτε την περιπέτεια καί τη συνεχόμενη δράση στα βιβλία που διαβάζετε,το παρόν αποτελεί μία αρκετά καλή πρόταση. Είτε έχετε διαβάσει τα προηγούμενα δύο,είτε όχι,αναζητήστε το καί διαβάστε καί τα τρία με τη σειρά. Νομίζω πως θα σας ικανοποιήσουν όπως κι εμένα.

                                                               Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΟΥΡΑΖΑΝΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ