Το εργοστάσιο

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

     Η σημερινή μου πρόταση για εσάς αφορά το πρώτο βιβλίο του ανερχόμενου συγγραφέα Κώστα Πούλιου με τίτλο ''Το εργοστάσιο'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με μία υπόθεση ιδιαίτερη,τολμώ να πώ έξω από την περπατημένη,που δεν επιχειρούν πολλοί νέοι συγγραφείς να θίξουν μέσα από τα έργα τους. Για να είμαι ειλικρινής,αρχικά το βιβλίο κάπως με παρεξένεψε καί δεν με έλκυσε τόσο. Παρ'όλ'αυτά,επέλεξα να το διαβάσω μέχρι το τέλος για να δώ,αν θα μπορούσε να αλλάξει η πρώτη μου άποψη. Αποδείχθηκε πως έπραξα ορθώς γιατί από την μέση του βιβλίου έως καί το τέλος του με ικανοποίησε αρκετά. 

   ''Το εργοστάσιο'' ο τίτλος του βιβλίου καί σε συνδυασμό με αυτήν την ''βιομηχανικού'' τύπου φωτογραφία στο εξώφυλλό του,με γέμισαν με κάποιες απορίες. Ποιό ήταν αυτό το εργοστάσιο καί γιατί ήταν τόσο σημαντικό ώστε να γίνει πηγή έμπνευσης για το συγγραφέα;  Άραγε,πώς μπορεί η ύπαρξη ενός εργοστασίου να γίνει η αφορμή να μπλεχθούν οι ζωές των προσώπων του βιβλίου καί να έρθουν στο φως αλήθειες που παρέμεναν κρυμμένες στο σκοτάδι για χρόνια; Πόσο επηρεάστηκαν οι ζωές καί οι αποφάσεις τους εξαιτίας της δημιουργίας καί της πολυετούς λειτουργίας του εν λόγω εργοστασίου; 

   Ο συγγραφέας εμπνέεται μία εναλλακτική πραγματικότητα από αυτήν που ζούμε καί η εξιστόρηση των γεγονότων της πλοκής τοποθετείται μέσα στα πλαίσια ενός κινηματογραφικού σεναρίου όπου θα μιλάει για συμβάντα που σημάδεψαν την χώρα μας κατά την χρονική περίοδο 2019-2021 καί κορυφώθηκαν την 25η Μαρτίου του 2021. Μέσα από την αφήγηση της κύριας πρωταγωνίστριάς του,καλώς ή κακώς,θα έρθουν στην επιφάνεια πολλά περισσότερα απ΄ο,τι θα φανταζόμασταν ποτέ. Βλέπετε,για να καταλήξουν τα πράγματα σε μία κατάσταση,προηγουμένως έχουν συμβεί πολλά που ίσως καί να μην τα γνωρίζαμε καθόλου... Από τις προκαταλήψεις,την διαφθορά στον κλήρο καί την πολιτειακή καί πολιτική ηγεσία στην χώρα έως καί τον έρωτα καί τις διαπροσωπικές σχέσεις τόσο σε οικογενειακό έως καί κοινωνικό επίπεδο,όλα θα ''πέσουν'' στο τραπέζι καί θα αποτελέσουν κομμάτι της ιστορίας του βιβλίου. 

   ''«Αν ήταν να σας διηγηθώ κάτι κοινότοπο, δε θα έμπαινα, πιστέψτε με, διόλου στον κόπο. Όμως, αυτό που έζησα εκείνα τα – παράξενα από κάθε άποψη – χρόνια με ξεπερνάει…» Η Ρίνα, σύζυγος του Γεράσιμου και μητέρα του Σωκράτη Χατζηκύρκου – της μεγαλύτερης δυναστείας Ελλήνων τσιμεντοβιομηχάνων -, λίγο πριν το αλτσχάιμερ διαγράψει τη μνήμη της πατάει στα ίχνη του παρελθόντος, τα δικά της μαζί με αυτά τεσσάρων άλλων γυναικών, για να ξετυλίξει το μπερδεμένο νήμα της ζωής τους και αυτής των ανδρών με τους οποίους συνδέθηκαν..." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου). 

   Τολμηρό το εγχείρημα του συγγραφέα να μπαίνει στον ρόλο της γυναίκας καί να αφηγείται όλα τα γεγονότα της ιστορίας μέσω εκείνης. Η δυσκολία δεν έγκειται μόνο στο γεγονός πως πρέπει να μπεί στην θέση του αντίθετου από εκείνον φύλου αλλά καί να προσαρμόσει τις σκέψεις καί τον λόγο του σε μία ιδιαίτερη κατάσταση την οποία βιώνει η ηλικιωμένη πρωταγωνίστριά του με τις όποιες εμπειρίες,πάθη,λάθη,μυστικά καί ''θέλω'' έχει γεμίσει το δισάκι της ζωής της. Σε αυτό προσθέστε το γεγονός πως εκείνη πάσχει κι από την νόσο του Αλτσχάιμερ που όχι μόνο δεν βοηθά να συντηρήσει ζωντανές όλες τις μνήμες,μα συχνά μπερδεύει τη σειρά με την οποία έχουν πραγματοποιηθεί. 

   Οι ήρωες καί οι ηρωϊδες του βιβλίου θα φτάσουν στα όριά τους. Θα περάσουν από δύσβατα μονοπάτια μέχρι να λάβουν την τιμωρία,ή,την επιβράβευση που τους αναλογεί βάσει των πράξεών τους. Οι χαρακτήρες τους μοναδικοί,θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ένα πάντρεμα ετερόκλητων στοιχείων που εντέλει παρουσιάζουν ένα αρμονικό αποτέλεσμα. Είμαι βέβαιη,πως σε καθέναν καί καθεμία από αυτούς/ες όλοι καί όλες οι αναγνώστες καί αναγνώστριες θα βρούν κάποιο κομμάτι του εαυτού τους. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα περάσουν αδιάφοροι/ες. 

   Για την πένα του συγγραφέα,τί να σας πω; Κάνει μία πολύ καλή χρήση της γλώσσας,του λεξιλογίου καί των εκφραστικών μέσων. Άν καί αρκετά δωρικός ο λόγος του,''στοχεύει'' το μυαλό του αναγνωστικού κοινού. Αποφεύγονται εντέχνως οι περιττές επαναλήψεις καί τα όποια πισωγυρίσματα στην αφήγηση των γεγονότων γίνονται εσκεμμένα για να έχουμε μία πλήρη καί σαφή εικόνα των συμβάντων,χωρίς να δημιουργηθούν κενά καί απορίες. Ένας από τους λόγους,που εντέλει το βιβλίο μου ήταν αρεστό,είναι ο τρόπος γραφής του συγγραφέα. Κατάφερε καί κράτησε την προσοχή καί τον ενδιαφέρον μου. Γιατί όχι να μην το αναζητήσετε κι εσείς;

                                                                 Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ