Η ΕΝΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Είμαστε,όντως,ελεύθεροι/ες,ή,ζούμε μέσα σε μία ψευδαίσθηση ελευθερίας; 

    Έχουμε το δικαίωμα στην επιλογή,ή,κι αυτό είναι προκαθορισμένο/επιβεβλημένο από το κοινωνικό -κι όχι μόνο- σύστημα; 

    Είμαστε ανδρείκελα στα χέρια των κατεχόντων την εξουσία,του υπερκαταναλωτισμού καί της δήθεν ευτυχίας; 

   Μήπως ζούμε αλλά ουσιαστικά δε ζούμε; 

   Μήπως τα πάντα γύρω μας είναι μία αυταπάτη που ηθελημένα,ή μη επιλέγουμε καθημερινά; 

   Μήπως έχουμε μπει σε μία διαδικασία διεκπεραίωσης των πάντων; Σαν να είμαστε προγραμματισμένες μηχανές που εκτελούν συγκεκριμένες εντολές με περιορισμό των κινήσεων καί χωρίς την ύπαρξη κανενός συναισθήματος...

   Τα παραπάνω καί αρκετά ακόμα είναι τα ερωτήματα που θα έπρεπε να μας ταλανίζουν καί να μας αφυπνίσουν ερεθίζοντας την κριτική μας ικανότητα καί σκέψη. Καί κάπου εδώ,μεγάλο ρόλο παίζει η ανάγνωση όχι μόνο μυθιστορημάτων,αλλά καί ποιητικών συλλογών που στόχο έχουν να μας ταρακουνήσουν από τις αναπαυτικές μας θέσεις καί να μας ''ενεργοποιήσουν''...

   Σήμερα,λοιπόν,αποφάσισα να διαβάσω καί να σας μιλήσω για την ποιητική συλλογή του ποιητή/συνθέτη Γιάννη Κουμαριανού,με τίτλο ''Η Εντροπία του Συστήματος'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars. Μία ιδιαίτερη κι ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή που μοιάζει πιο ταιριαστή από ποτέ με τα όσα ζούμε σήμερα ως πολίτες των σύγχρονων κοινωνιών.

   Ο ποιητής αποτυπώνει πάνω στο χαρτί ποιήματα σε ελεύθερο,μοντέρνο στίχο με καταγγελτικό,ίσως καί καυστικό,χαρακτήρα που κάλλιστα θα μπορούσαν να μελοποιηθούν. Μιλάει για όλα όσα ζούμε κι επικρατούν γύρω μας. Όχι,δεν μας κουνάει επιδεικτικά το δάχτυλο,αλλά προσπαθεί να μας κάνει να δούμε την πραγματική ουσία κι όχι το ''φαίνεσθαι''. Να ξεκινήσουμε,πάλι,να ζούμε με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Να νιώθουμε συναισθήματα. Να αντιδρούμε σε ό,τι δεν μας ικανοποιεί κι εκφράζει. Να πάμε κόντρα στο ρεύμα που μας θέλει άβουλα όντα. 

"Mη σκοτεινιάζεις απόψε.

Ήρθαν άσχημες μέρες και ξύπνησες χαμογελώντας.

Δεν κρύφτηκες από το φως.

Το θαύμαζα αυτό.

Έλεγες ότι, όταν εξαντληθούν τα όνειρα, θα είμαστε

καλοδουλεμένες μηχανές,

ότι το σύστημα που σε τρέφει είναι αυτό

που σε ξεγυμνώνει συναισθηματικά

και πρέπει να αντισταθούμε σθεναρά σ αυτό." 

(Από το οπισθόφυλλο)

   Στην παρούσα ποιητική συλλογή τόσο η Εντροπία,όσο καί το Σύστημα προσωποποιούνται καί γι'αυτό,άλλωστε,δεν είναι τυχαία η επιλογή του ποιητή να βάλει κεφαλαίο το αρχικό γράμμα της λέξης τονίζοντας τον ρόλο που αυτά τα δύο διαδραματίζουν μέσα στη ζωή μας. Για μένα ο ποιητής πετυχαίνει το σκοπό του καί με το παραπάνω. Θίγει τα κακώς κείμενα της εποχής καί μας βγάζει από την πλάνη μέσα στην οποία ζούμε. 

  Ναι,ξεχώρισα κάποια ποιήματα παραπάνω,αλλά στο σύνολό της είναι μία αρκετά καλή συλλογή. Προσεγμένη στις λεπτομέρειες από τον τίτλο έως καί την εικόνα που κοσμεί το οπισθόφυλλό της. Το σκίτσο του κυρίου Ματθαίου Κουμαριανού αναδεικνύει στο μέγιστο βαθμό όλα όσα φανερώνουν τα ποίηματα. Ναι,θα σας πρότεινα να τη διαβάσετε καί να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.

                                                                   Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: BOOKSTARS-FREE PUBLISHING