Ρακοσυλλέκτης

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Είναι αντικειμενικά δύσκολο μία συλλογή διηγημάτων να αρέσει καί να ικανοποιεί εξίσου όλο το αναγνωστικό κοινό. Κάθε αναγνώστης/αναγνώστρια έχει τις δικές του/της προτιμήσεις όσον αφορά τα βιβλία που επιλέγει να διαβάσει κι αυτό οφείλει να είναι απόλυτα σεβαστό από όλους κι όλες. Άλλωστε,έχω ξαναπεί πολλές φορές πως αυτή η ποικιλία των συλλογών είναι που τις καθιστά τόσο ενδιαφέρουσες,αφού όλοι κι όλες θα βρούμε μέσα σε αυτές το κάτι που θα ξεχωρίσουμε καί θα ''ακουμπήσει'' πάνω στο μυαλό καί στην ψυχή μας. Για να μιλήσω,πιο συγκεκριμένα για μένα,μέχρι τώρα σε όσα ανάλογα βιβλία έχω διαβάσει,πάντα μα πάντα,έχω βρεί ένα στοιχείο από αυτά που αναζητώ καί δεν σας το κρύβω πως έχω ξαναδιαβάσει ιστορίες μέσα από αυτά που μου άρεσαν πολύ.

   Η σημερινή μου πρόταση για εσάς είναι το νέο βιβλίο της συγγραφέως Μαρίνας Κουλούρη με τίτλο ''Ρακοσυλλέκτης'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λυκόφως. Η συγγραφέας έχει στο ενεργητικό της ένα γεμάτο βιογραφικό καί επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο της,μία συλλογή δώδεκα διηγημάτων με βασικό άξονα των ιστοριών τους,την ανάγκη του ανθρώπου για την επίτευξη της ευτυχίας καί της αναζήτησης του πραγματικού νοήματος στη ζωή. Δώδεκα ιστορίες που κάλλιστα θα μπορούσαν να βασίζονται στις αληθινές,προσωπικές εμπειρίες όλων εμάς εκεί έξω. Όχι,δεν είναι ακόμα ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά. Είναι η ίδια η ζωή...

   Η συγγραφέας επέλεξε ως τίτλο της συλλογής την λέξη ''Ρακοσυλλέκτης''. Μία λέξη σύνθετη καί τόσο εύηχη που φανερώνει τα πάντα μέσα από το άκουσμά της,γεννώντας ρεαλιστικές,περιγραφικές εικόνες στο μυαλό μας. Το ρήμα ''συλλέγω'',κύριο συστατικό της λέξης,μας οδηγεί στη σκέψη πως όλοι κι όλες είμαστε ''ρακοσυλλέκτες'' κατά τη διάρκεια του βίου μας. Μπορεί να μην ισχύει η κυριολεκτική έννοια του όρου,μα αν το καλοσκεφτούμε,όλοι κι όλες συλλέγουμε εμπειρίες,πάθη,λάθη καί συναισθήματα από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που πεθαίνουμε. 

   ''Ρακοσυλλέκτης'' μία λέξη που παλιά συνήθιζαν να την χρησιμοποιούν κάποιες μάνες για να φοβίσουν τα παιδιά τους είτε για να φάνε όλο τους το φαγητό,είτε για να διαβάσουν καί να προοδεύσουν στη ζωή τους καί να μην βρεθούν σε ανάλογη θέση. Επιτρέψτε μου,όμως,να έχω την αντίθετη άποψη. Έχουμε σκεφτεί ποτέ,ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι,το παρελθόν τους,αν είχαν οικογένεια,συγγενείς καί φίλους καί το πώς βρέθηκαν σε αυτήν τη δύσκολη θέση; Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος νοήμων άνθρωπος που θα επιθυμούσε να βρεθεί να ζει στο δρόμο από δική του επιθυμία καί μόνο. Καί δεν μιλάω μόνο για την έλλειψη στέγης καί φαγητού,αλλά για την ανάγκη της συντροφικότητας,της αποδοχής από το σύνολο καί της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.

   Η συγγραφέας βάζει τα πρόσωπα του βιβλίου της να προβαίνουν σε μία άτυπη εκ βαθέων εξομολόγηση με αποδέκτες όλους κι όλες εμάς. Όχι,δεν υπάρχουν φίλτρα,ούτε κομψές,περιποιημένες εκφράσεις που να ωραιοποιούν τα λόγια τους,ή,τις καταστάσεις που βίωσαν καί βιώνουν. Μέσα από τα λεγόμενά τους η συγγραφέας θα θίξει σοβαρά ζητήματα που μας ταλανίζουν καθημερινά είτε ως μονάδες,είτε ως κοινωνικό σύνολο. Από αναπόληση παλαιότερων ευτυχισμένων στιγμών καί έντονου προβληματισμού για την παρούσα κατάσταση που βρίσκονται τώρα έως καί τον τρόπο που βιώνουν καί διακωμωδούν όλα τα καλά καί κακά συμβάντα που σημάδεψαν τη ζωή τους. Όλα θα τεθούν υπό σχολιασμό. 

   Η συλλογή είναι πλούσια από εύστοχους προβληματισμούς,νοήματα καί μηνύματα με τελικό αποδέκτη το αναγνωστικό κοινό στο σύνολό του. Ναι,θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως ένα κοινωνικό εν γένει βιβλίο που όμως ξεγεύγει απ΄τα συνηθισμένα. Η σύγχρονη εποχή είναι ταυτισμένη με τις ανατροπές,να όμως που κάποια ''αγκάθια'' παραμένουν στην θέση τους προκαλώντας μας πόνο. Όπως είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός,ο ρατσισμός σε πολλές μορφές καί η αναζήτηση της ταυτότητας. Παράλληλα,υπάρχουν τα θετικά όπως είναι η κοινωνική δράση καί η τάση του ανθρώπου για ενδοσκόπηση καί κατάκτηση του ό,τι πραγματικά αξίζει. Τέλος,η σχέση του ανθρώπου με την ιστορία καί το παρελθόν θα παίξει σημαντικό ρόλο στο πως η κοινωνία θα πάει μπροστά καί το πως η ανθρώπινη σκέψη θα εξελιχθεί...

   Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου,η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν το πως όλοι κι όλες είμαστε εν δυνάμει ρακοσυλλέκτες. Ας μην τους γυρνάμε την πλάτη,όταν περνάνε από δίπλα μας. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Άνθρωποι σαν κι εμάς. Καί ας μην ξεχνάμε πως η ζωή είναι απρόβλεπτη καί ότι μπορεί να βρεθούμε κι εμείς στην ίδια θέση καί τότε εκείνοι θα σταθούν δίπλα μας. Ναι,είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο που με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Ναι,τρόμαξα από την ειλικρίνειά του,μα μου έδωσε ένα επιπλέον χρήσιμο μάθημα για τη ζωή μου.

                                                Αναζητήστε το! Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ