Η νοσταλγία του αίματος

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Η σκέψη καί μόνο πως μπορεί να υπάρχει στην πόλη όπου ζούμε ένας κατά συρροή δολοφόνος καί ότι εμείς είμαστε εν δυνάμει θύματά του,δύναται να μας προκαλέσει ρίγη σε όλο μας το κορμί καί να στοιχειώσει τον ύπνο μας με φρικτούς εφιάλτες. Η ύπαρξη των serial killer δεν είναι ένα φαινόμενο μόνο της σύγχρονης εποχής. Δυστυχώς,έκαναν την εμφάνισή τους εδώ καί πολλά χρόνια. Πολλές παλαιότερες,ή καί νεότερες ιστορίες,μάλιστα,έχουν γίνει αφορμή για να γραφτούν σενάρια κινηματογραφικών ταινιών,τηλεοπτικών σειρών καί ανάλογων μυθιστορημάτων. Το χείριστο όλων είναι πως παρατηρείται το φαινόμενο,κατά διαστήματα,να εμφανίζονται μιμητές αυτών καί να πράττουν ειδεχθή εγκλήματα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο,είτε γιατί μπορεί να τρέφουν θαυμασμό για αυτόν τον εγκληματία -όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό- είτε γιατί θέλουν να στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους επιζητώντας την αναγνωρισιμότητα της προβολής,είτε τέλος γιατί έχουν ένα δικό τους σκεπτικό με το οποίο μπορούν να αποδώσουν ( ; ) τη δικαιοσύνη καί να τιμωρήσουν τους ενόχους. Βέβαια,ούτε έχω σπουδάσει εγκληματολογία,ούτε είμαι ψυχολόγος για να έχω μία πιο σαφή απάντηση,αλλά αυτά τυγχάνει να γνωρίζω ακούγοντας τους ειδικούς.

Ο συγγραφέας που κρύβεται πίσω από το αινιγματικό ψευδώνυμο Ντάριο Κορέντι υπογράφει το νέο του αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο ''Η νοσταλγία του αίματος'' με βασικό υπότιτλο ''Στη σκιά του πρώτου κατά συρροή δολοφόνου της Ιταλίας'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μίνωας. Ο συγγραφέας παίζει έξυπνα με το αναγνωστικό κοινό,καθώς δεν είναι νέος στον χώρο της ιταλικής λογοτεχνίας,αλλά χρησιμοποιεί αυτό το ψευδώνυμο για να ''προκαλέσει'' τους λάτρεις του είδους να μυηθούν στον κόσμο των ηρώων του καί να αυξήσει το μυστήριο γύρω από αυτόν. Να ανακαλύψουν πως μπορεί να σχετίζεται ένας serial killer του 19ου αιώνα με ένα δολοφόνο στο σήμερα. Ένα βιβλίο που εξέφρασα την επιθυμία να το διαβάσω από την πρώτη στιγμή που διάβασα πως επρόκειτο να εκδοθεί κι εδώ. Δεν έχασα,λοιπόν,χρόνο καί άρχισα την ανάγνωση.

''Η νοσταλγία του αίματος'' ο τίτλος του βιβλίου καί αυτό το κόκκινο χρώμα που επιλέχθηκε για την γραμματοσειρά μου θυμίζει τόσο πολύ την απόχρωση του αίματος που γίνεται όλο καί πιο εντόνο πάνω στο υπόλοιπο λευκό φόντο. Έπειτα,αυτό το τσακισμένο κόκκινο τριαντάφυλλο τί μπορεί να συμβολίζει; Ίσως έναν έρωτα που δεν ευδοκίμησε; Ή πολλά παραπάνω; Κι αυτές οι καρφίτσες που μοιάζουν σαν να καρφώνουν τον τίτλο στο εξώφυλλο τί ρόλο διαδραματίζουν; Τελικά,η εικόνα του εξωφύλλου μας δίνει αρκετά στοιχεία για την υπόθεση του βιβλίου,αρκεί να είμαστε προσεκτικοί/ες καί υποψιασμένοι/ες; Θεωρώ πως ένα κοίταγμα στην περίληψη,ίσως μας έδινε περισσότερες πληροφορίες.

''Μια σειρά από άγρια εγκλήματα αναστατώνουν το Μποτανούκο, μια μικρή επαρχιακή πόλη στη βόρεια Ιταλία. Πτώματα ακρωτηριασμένων γυναικών, σημάδια κανιβαλισμού, βελόνες τοποθετημένες όπως σε ένα τελετουργικό μαγείας και μια μυστηριώδης επιγραφή με αίμα στη σκηνή του εγκλήματος: ΒιΒε. Καθώς η αστυνομία αδυνατεί να βρει τον δολοφόνο, δύο δημοσιογράφοι ερευνούν την υπόθεση: ο Μάρκο Μπεζάνα, δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ στα πρόθυρα συνταξιοδότησης, προσγειωμένος, ηθικός, πικρόχολος, και η νεαρή πρακτικάρια, η εικοσιεξάχρονη Ιλάρια Πιάτι. Αδέξια, ατημέλητη, χωρίς ούτε έναν θαυμαστή, χωρίς προστάτες, κουβαλώντας ένα τραύμα που σημάδεψε την παιδική της ηλικία. Είναι η Ιλάρια, όμως, που συνειδητοποιεί ότι ο δολοφόνος μιμείται τον Βιντσέντσο Βερτσένι, «βαμπίρ του Μποτανούκο», τον πρώτο Ιταλό κατά συρροή δολοφόνο, τον οποίο μελέτησε ο Λομπρόζο με την παραληρηματική σχολαστικότητα που χαρακτήριζε την επιστήμη της εγκληματολογίας στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα. Τι μπορεί να συνδέει τα θύματα με αυτόν τον δολοφόνο που πέθανε πριν από έναν αιώνα;"

Ο συγγραφέας έχοντας κατά νου τη βασική του ιδιότητα ως δημοσιογράφος,''μεταλαμπαδεύει'' αυτό το στοιχείο στους δύο βασικούς ήρωές του,έναν ηλικιωμένο άνδρα προς τη δύση της δημοσιογραφικής του καριέρας καί μία νέα ανερχόμενη δημοσιογράφο που επιθυμεί καί δουλεύει σθεναρά ώστε να πετύχει τα όνειρά της καί να εδραιωθεί στη εργασία της. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες με διαφορετικά βιώματα,τρόπο σκέψης καί θέλω,θα ενωθούν κάτω από ένα κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος από την έρευνα καί εντέλει την επίλυση της υπόθεσης. Μία υπόθεση για γερά νεύρα καί στομάχια που αντέχουν. Για μένα ο συγγραφέας έχει εστιάσει κατά πολύ στην σκιαγράφηση όλων των χαρακτήρων των προσώπων της ιστορίας είτε έχουν μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης καί δράσης μέσα στην υπόθεση,είτε όχι. Είναι ένα από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου πάνω στο οποίο στηρίζεται ο συγγραφέας καί σαν άλλη αράχνη υφαίνει τον ιστό της όπου θα αιχμαλωτίσει τα θύματά της.

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη αποτελούμενα από μικρά περιεκτικά κεφάλαια τοποθετημένα με ορθή χρονολογική σειρά σαν να διαβάζουμε ένα ημερολόγιο όπου καταγράφεται τόσο η δράση των δύο βασικών ηρώων,όσο καί του δολοφόνου. Αυτό βοηθά ώστε να έχουμε στα χέρια μας ένα κείμενο ευανάγνωστο καί με συνεχόμενη,γρήγορη ροή,απαλλαγμένο από πισωγυρίσματα,ή,κουραστικές επαναλήψεις. Θεωρώ πως αυτές οι παύσεις βοηθούν να ενταθεί η αγωνία καί το αναγνωστικό κοινό να πάρει μικρές δόσεις ξεκούρασης. Οι περιγραφές των εικόνων είναι τόσο παραστατικές που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας καί οξύνουν τις αισθήσεις μας. Το λεξιλόγιο καί οι διάλογοι είναι προσαρμοσμένοι στο σήμερα. Δεν βρήκα κάτι το οποίο ίσως να επιθυμούσα να αλλάξω.

Εν κατακλείδι,έχουμε να κάνουμε με ένα ενδιαφέρον καί αρκετά σκοτεινό αστυνομικό μυθιστόρημα που μας δείχνει,για ακόμη μία φορά,το σκοτάδι που υπάρχει μέσα στις ψυχές των ανθρώπων,ακόμη κι αυτών που μπορεί να μην έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα κατά τη διάρκεια του βίου τους. Άλλωστε,όλοι κι όλες είμαστε εν δυνάμει θύματα,ή,θύτες... Άραγε,μπορεί κάποιος/α να νοσταλγήσει το αίμα καί πώς μεταφράζεται αυτή η νοσταλγία;

Καλές σας αναγνώσεις!

Υ.Γ. Το Ντάριο Κορέντι είναι ψευδώνυμο. Για την ακρίβεια,είναι διπλό ψευδώνυμο,αφού κρύβει δύο πρόσωπα: έναν γνωστό Ιταλό συγγραφέα και έναν δημοσιογράφο.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΤΑΡΙΟ ΚΟΡΕΝΤΙ(DARIO CORRENTI)

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠOY: NOSTALGIA DEL SANGUE

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΝΩΑΣ