Αρλίν
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Η ανθρώπινη φαντασία μοιάζει πως δεν έχει όρια. Τί γίνεται,όμως,όταν παρατηρείται μία κατ'εξακολούθηση επανάληψη των ήδη ειπωμένων μέσα στα βιβλία που διαβάζουμε καί ανήκουν στο είδος της φανταστικής λογοτεχνίας; Είναι ένα ζήτημα που μας απασχολεί ως αναγνωστικό κοινό καί γίνεται συχνά-πυκνά θέμα συζήτησης. Εγώ,ως αναγνώστρια,θεωρώ πως υπάρχει χώρος για νέους δημουργούς που έχουν αρκετές φρέσκες ιδέες που ανυπομονούν να αποτυπωθούν πάνω στο χαρτί καί να διαβαστούν από όλους κι όλες εμάς,αρκεί κι εμείς να είμαστε δεκτικοί/ες σε κάτι νέο καί να μην το σνομπάρουμε. Στο τελευταίο πακέτο που έλαβα απ΄τις εκδόσεις Λυκόφως περιείχε μέσα καί το πρώτο βιβλίο της ανερχόμενης καί πολλά υποσχόμενης -κατ'εμέ- συγγραφέως Ελένης Σίντου με τίτλο ''Αρλίν''. Ένα βιβλίο φαντασίας που απευθύνεται,όχι μόνο σε ενηλίκους,αλλά καί σε εφήβους 15 ετών καί άνω. Μάλιστα,το βιβλίο είναι το πρώτο της σειράς ''Τα δαιμόνια της φύσης'' καί δεν σας το κρύβω πως αδημονώ για τη συνέχεια.
"Στην Ατλαντίδα ξεσπά εμφύλιος. Η Αρλέττα στρέφεται κατά του αδελφού της βασιλιά Γάιου και, για να διεκδικήσει τον θρόνο, επιστρατεύει τα εξορισμένα από τους Αρχάγγελους δαιμόνια που ελέγχουν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και διψάνε για εκδίκηση. Αλλά στον δρόμο της προς την κυριαρχία θα βρει τη χαρισματική Αρλίν, κόρη του Γάιου, η οποία μόλις τώρα μαθαίνει ότι ελέγχει υπεράνθρωπες δυνάμεις. Θα μπορέσει η Αρλίν να αντιμετωπίσει τις σκοτεινές οντότητες και να προστατεύσει εκείνους που αγαπά; Και με ποιο τίμημα; Ποιος θα είναι ο ρόλος των Αρχάγγελων και των αλχημιστών που συνέβαλλαν στο μεγαλείο της Ατλαντίδας; Θα αποκαλυφθούν τα μυστικά του επίγειου παράδεισου και του καταραμένου βασίλειου;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Ο μύθος για την ύπαρξη καί την πιθανή ανεύρεση της χαμένης Ατλαντίδας -πολλοί/ες θεωρούν πως βρίσκεται στην χώρα μας- καλά κρατεί ανά τους αιώνες καί περνάει από γενιά σε γενιά σαν μία παρακαταθήκη. Σαν τον χαμένο θησαυρό που όλοι/ες αναζητούν διακαώς. Λες καί με αυτόν τον τρόπο,όχι μόνο θα αποκτήσουν πλούτο καί δόξα,αλλά καί την αθανασία. Η συγγραφέας με πολύ εύστοχο καί ευφυή τρόπο την τοποθετεί μέσα στην υπόθεση του βιβλίου της,χωρίς γραφικότητες,συγγραφικά τεχνάσματα,ή,άλλες κουραστικές,μονότονες επαναλήψεις που θα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό. Γιατί,κακά τα ψέματα,είναι αντικειμενικά δύσκολο να καταπιαστεί ένας/μία συγγραφέας με μία ιστορία,ή,θρύλο που έχει ήδη γίνει αφορμή για να γραφτούν σενάρια κινηματογραφικών ταινιών καί βιβλίων,χωρίς να υποπέσει σε τυχόν λάθη. Όμως,εδώ η συγγραφέας κατάφερε,παρά το γεγονός πως πρόκειται για ένα πρωτόλειο δείγμα γραφής,να μιλήσει γι'αυτό μέσα στο βιβλίο της καί να του προσφέρει έναν αέρα αναζωογόνησης καί να θεωρείται κάτι νέο καί άκρως δημιουργικό.
Η γραφή της συγγραφέως είναι αρκετά καλή με δυνατότητες εξέλιξης στο εγγύς μέλλον. Ο λόγος της είναι στρωτός καί δεν ξεφεύγει. Από το λεξιλόγιο καί τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί έως την σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων καί τους ρεαλιστικούς διαλόγους καί τα περιεκτικά κεφάλαια,το βιβλίο διαβάζεται άκοπα με γρήγορο ρυθμό χωρίς να γίνεται βαρετό,ή,κουραστικό. Εγώ χρειάστηκα μόνο λίγες ώρες για να ολοκληρώσω την ανάγνωσή του,καθώς η αγωνία,το σασπένς,η έντονη δράση καί οι ανατροπές δίνουν τον ρυθμό από τις πρώτες έως καί τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Ο επίλογος δε του βιβλίου μας αφήνει σε καίριο σημείο με ερωτηματικά για το τι μέλλει να συμβεί στην πορεία.
Η άεναη μάχη ανάμεσα στο καλό καί στο κακό μοιάζει σαν την ισορροπία η οποία διέπει όλο το σύμπαν καί την φύση. Όπως υπάρχουν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (βορράς,νότος,ανατολή,δύση),έτσι υπάρχουν καί τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (νερό,γη,αέρας,φωτιά). Καί στις δύο περιπτώσεις,το ένα αλληλοσυμπληρώνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο το άλλο. Στην περίπτωση που το ένα,ή,καί παραπάνω εξ αυτών επικρατήσουν,ή,εξαφανιστούν,θα χαθεί όλη η αρμονία καί το σκοτάδι θα απλώσει ένα αόρατο δίχτυ από πάνω μας κρατώντας μας δέσμιους/ες του... Ένα εφιαλτικό σενάριο επικής φαντασίας που εξιτάρει καί τρομάζει μικρούς καί μεγάλους... Στο παρόν βιβλίο,ποιο από τα δύο θα επικρατήσει; Άραγε,οι καλοί είναι πάντα καλοί καί οι κακοί πάντα κακοί,ή,καί το αντίστροφο; Μέχρι που θα έφτανε ένας εκπρόσωπος του καλού,ή,του κακού για να επιτύχει τον σκοπό του; Εσείς θα είστε οι τολμηροί/ες που θα ''χαθείτε'' εκουσίως μέσα στον κόσμο της Αρλίν; Εγώ το έκανα καί δηλώνω γοητευμένη. Γιατί όχι κι εσείς;
Καλές σας αναγνώσεις!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΛΕΝΗ ΣΙΝΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια: