ΜΕΣΟΤΟΙΧΙΕΣ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Η πανδημία εξαιτίας της εμφάνισης του κορωνοϊού στη ζωή μας,όπως έχω ξαναπεί,έχει γίνει η πηγή έμπνευσης πολλών δημιουργών. Εγώ -αν θυμάμαι καλά- έχω διαβάσει 5-6 βιβλία που το θέμα τους να σχετίζεται με αυτήν. Δε σας το κρύβω πως κάπου κουράστηκα καί δήλωνα πως δεν επιθυμούσα να έρθω σε επαφή με ένα ανάλογο βιβλίο,θεωρώντας πως δεν θα υπήρχε κάτι άλλο που δεν είχε ειπωθεί,ή,προσφερθεί στο αναγνωστικό κοινό. Να,όμως,που έκανα λάθος καί δεν ντρέπομαι να το παραδεχθώ. Οι εκδόσεις Κέδρος προβαίνουν στην έκδοση του κοινωνικού μυθιστορήματος του ποιητή Κωνσταντίνου Μούσσα με τίτλο ''Μεσοτοιχίες'' καί μας ''ανοίγουν'' ακόμη ένα παράθυρο στον κόσμο. Πρόκειται για μία συλλογή εννέα αυτοτελών ιστοριών με κοινό παρανομαστή την πανδημία,την καραντίνα καί εντέλει την επίδρασή τους πάνω στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. 

   Ξέρετε τί ''στεκόταν'' ενώπιόν μας όλον αυτόν τον καιρό καί χρειάστηκε απλά ένα άκουσμα στον τίτλο του βιβλίου για να το συνειδητοποιήσω; Πώς δεν φταίει η καραντίνα για την αποξένωση των ανθρώπων,την άμβλυνση των όποιων προβλημάτων στις διαπροσωπικές μας σχέσεις,αλλά καί όσον αφορά τον ίδιο μας τον εαυτό,αλλά οι μεσοτοιχίες. Ναι,καλά ακούσατε! Οι μεσοτοιχίες που χωρίζουν ουσιαστικά,όχι σπίτια,αλλά ανθρώπους. Σαν να υπάρχουν καί νοερά,πέρα από τα φυσικά,σύνορα που μας ''υποδεικνύουν'' το ποιους ανθρώπους μπορούμε να έχουμε κοντά μας καί ποιους όχι. 

   Ο ποιητής/συγγραφέας μας πιάνει από το χέρι καί μας οδηγεί σε ένα ταξίδι από την Ελλάδα στη Ρουμανία,από την Ιταλία στην Αίγυπτο καί τέλος,από την Ισπανία στη γαλλική ύπαιθρο. Βλέπετε,η πανδημία καί η αναγκαστική παραμονή μας στο σπίτι δεν αφορά μόνο εμάς καί την χώρα μας,αλλά όλον τον πληθυσμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Όχι,δεν είμαστε μόνοι/ες μας στον κόσμο καί αυτό πρέπει να το έχουμε καλά κατά νου. Οι πράξεις οι δικές μας έχουν αντίκτυπο καί σε άλλους ανθρώπους,όπως καί το αντίστροφο. Κι όχι μόνο αυτό. Βρήκα ευφυή την κίνηση του δημιουργού να μλήσει για ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή,αντικρουόμενες πολιτικές πεποιθήσεις,φύλο,κοινωνική τάξη,''θέλω'' καί εμπειρίες ζωής. Σκοπός του να ενώσει κι όχι να χωρίσει. Να δείξει πως είμαστε ίσοι/ες κι ενωμένοι/ες μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αρκεί,βέβαια,να το θέλουμε.

   Με την πρέπουσα λυρικότητα καί την απαραίτητη δόση φιλοσοφικής εσάνς ο ποιητής/συγγραφέας θα προσπαθήσει να προσεγγίσει καί να αναδείξει όλα όσα απασχολούν καί υπάρχουν μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Όχι,δε γίνεται γραφικός,ούτε κάνει επίκληση στο συναίσθημα με πιεστικό τρόπο. Τα πρόσωπα των ιστοριών του δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν απλά ως λογοτεχνικοί ήρωες,αλλά σαν άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Όμοιοι/ες με εμάς. Με τις όποιες σκέψεις,φόβους καί συναισθήματα που μπορεί να έχουν γεννηθεί μέσα μας εξαιτίας της παρούσας,δύσκολης κατάστασης. Γιατί μπροστά στο ενδεχόμενο μίας ασθένειας,ή ακόμη κι ενός αναπάντεχου θανάτου,όλα μοιάζουν να διογκώνονται απειλώντας να μας ''πνίξουν''... Ναι,αυτός ο ''πόλεμος'' φαντάζει άνισος,αλλά δεν είναι. 

   Ας αφήσουμε,επιτέλους,πίσω μας τις έχθρες καί τα μίση. Οι μεσοτοιχίες αντί να χωρίζουν,ας μας ενώνουν. Άν θέλουμε να λεγόμαστε ''άνθρωποι'',ας πράττουμε αναλόγως. Γιατί το πιο τρομακτικό από τον εφιάλτη της πανδημίας καί μίας ασθένειας,της οποίας η ίαση μέσω των φαρμάκων μπορεί να επιτευχθεί,γνωρίζετε ποιο είναι; Να χάσουμε την ανθρωπιά μας καί να επιτρέψουμε στο σκοτάδι που κατοικεί βαθειά μέσα στις ψυχές μας να επικρατήσει με ολέθρια αποτελέσματα... 

    Κλείνοντας το βιβλίο,όχι μόνο δεν μετάνιωσα που το διάβασα,αλλά δηλώνω ικανοποιημένη από τις γλαφυρές περιγραφές καί το αισθαντικό ύφος γραφής του ποιητή/συγγραφέα. Δεν ξέρω πόσοι/ες θα επιλέξετε να το διαβάσετε,μα θεωρώ πως θα σας κρατήσει όμορφη συντροφιά. Θα σας θέσει τους σωστούς προβληματισμούς,χωρίς να γίνεται αυστηρό,ή,κουραστικό. Μία αρκετά καλή πρόταση βιβλίου για το καλοκαίρι κι όχι μόνο.

                                                            Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΣΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ