Λευκός μανδύας

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Από την αρχή της χρονιάς έως καί σήμερα,μου δόθηκε απλόχερα η ευκαιρία να ''γνωρίσω'' για πρώτη φορά την πένα συγγραφέων που δεν είχε τύχει να διαβάσω κάποιο έργο τους ποτέ. Έχουν,πλέον,περάσει από τα χέρια μου πολλά βιβλία. Άλλα μου είναι περισσότερο αρεστά κι άλλα λιγότερο,κυρίως όσον αφορά την θεματική τους. Δηλώνω,όμως,ευγνώμων γιατί ήρθα σε επαφή με την γραφή πολλών καί αξιόλογων συγγραφέων. Στο παρόν αναγνωστικό ταξίδι της ψυχής συντροφιά μου κράτησε το νέο αισθηματικό μυθιστόρημα της συγγραφέως Κατερίνας Ραμανδάνη με τίτλο ''Λευκός μανδύας'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα κι έγινε η ''αιτία'' αυτής της γνωριμίας.

   ''Λευκός μανδύας'' όπως προανέφερα ο τίτλος του βιβλίου καί κάθε φορά που πιάνω ένα νέο βιβλίο στα χέρια μου προς ανάγνωση,τα γρανάζια του μυαλού μου μπαίνουν σε άλλη τροχιά,προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν το μήνυμα πίσω από τους τίτλους. Σαν άλλη εξερευνήτρια αναζητώ απαντήσεις καί στοιχεία που θα με οδηγήσουν στην λύση της υπόθεσης. Κάποιες φορές το καταφέρνω απευθείας καί κάποιες άλλες θα χρειαστεί να διαβάσω αρκετό μέρος από το βιβλίο ώστε να ''καλυφθούν'' οι τυχόν απορίες μου. Η πρώτη εικόνα που γεννήθηκε στο μυαλό μου,ακούγοντας τον τίτλο,ήταν ένας άγγελος,ή κάποιο άλλο πλάσμα της φαντασίας που φορά έναν λευκό μανδύα καί εκπέμπει μία γαλήνη καί τρυφερότητα. Μετά,όμως,τί; Έπρεπε να μάθω κι άλλα,οπότε,έριξα μία ματιά στην περίληψη που κοσμεί το οπισθόφυλλο.

    ''Η Κλαίρη Δειλινού, µια γυναίκα έµπειρη, αντιπρόσωπος γνωστής εταιρείας φαρµάκου για την καρδιά, µετά από την αποτυχηµένη σχέση της µε τον Νικηφόρο ερωτεύεται σφοδρά τον Πέτρο Σιδεράκη, έναν υπέροχο άντρα και φοβερό επιστήµονα, γνωστό καρδιολόγο της Αθήνας. Δεν έχει κανέναν στον κόσµο, εκτός από τη γηραιά µητέρα της που φιλοξενείται στον οίκο ευγηρίας «Στέγη Αγάπης» κι έτσι δένεται πολύ µε τον Πέτρο της καρδιάς της. Πολλά τα εµπόδια στον δρόµο της, έχει όµως ένα γερό αποκούµπι, τον γέροντα Μάξιµο, στη µονή της Παναγιάς που επισκέπτεται συχνά. Η απαγωγή της µετά την πρόβα του νυφικού της, το Αµπιτζάν κι η Ακτή του Ελεφαντοστού, το χρυσό κλουβί της µε τα διαµάντια και ο επιχειρηµατίας Ράφι, ο ακόλουθός της επί χρόνια στο ίντερνετ, όλα τα δεινά που βιώνει τη δυναµώνουν και την οδηγούν κοντά στον Θεό. Η οριστική λύση έρχεται από «άνωθεν». Η επιστροφή της Κλαίρης είναι θεαµατική και πρωτότυπη. Έρχεται ως σφραγίδα και ευλογία Θεού στο ζευγάρι. Τελικά τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο µε τη βοήθεια της πίστης. Όσα προβλήµατα και αν έρθουν στη ζωή όλα µπορούν να ξεπεραστούν. Δεν υπάρχει πιο αληθινή απόδειξη απ’ αυτήν εδώ που λέγεται Κλαίρη." 

    Υπάρχουν πολλά είδη αγάπης που γεμίζουν με όμορφα συναισθήματα τις ψυχές των ανθρώπων. Από την ερωτική αγάπη προς έναν άλλον άνθρωπο έως καί την αγάπη προς τον Θεό,όσο διαφορετικά κι αν μοιάζουν μεταξύ τους,δεν παύει να έχουν ως κοινό παρανομαστή ένα τόσο ευγενές συναίσθημα που δεν το αγγίζουν η κακία,η ασχήμια κι άλλες μικρότητες. Το ζήτημα,όμως,είναι το αν θα μπορούσαν αυτές οι δύο αγάπες να ενωθούν κάτω από ένα ίδιο πλαίσιο μέσα στην ιστορία ενός μυθιστορήματος. Θα μιλάγαμε για κάτι ενδιαφέρον,ή,κάτι που δεν θα ικανοποιούσε τους αναγνώστες καί τις αναγνώστριες; Ο ενδόμυχος φόβος πως μπορεί να μιλάγαμε για κάτι γραφικό είναι παρών. Εσείς θα παίρνατε το αναγνωστικό ρίσκο καί να διαβάσετε ένα ανάλογο βιβλίο;

   Η συγγραφέας τολμά καί γράφει μία ιστορία που δεν είναι συνηθισμένη καί δεν την βρίσκουμε εύκολα μέσα σε σύγχρονα λογοτεχνικά βιβλία. Η κύρια ηρωϊδα της συγγραφέως,η Κλαίρη,έχει αρκετά απ΄τα δικά της στοιχεία καί αυτό την καθιστά πιο ανθρώπινη καί προσιτή. Θεωρώ πως η ταύτιση μερίδας αναγνωστριών μαζί της είναι ένα δεδομένο,ίσως καί ζητούμενο. Μέσα από τις εμπειρίες καί την στάση ζωής,μα κυρίως τις επιλογές,τις επιθυμίες καί τις σκέψεις της,θα βρουν κομμάτια του δικού τους εαυτού καί απαντήσεις στα ερωτήματα που μπορεί να τις ταλανίζουν. Εγώ μπορεί να μην βρήκα κάτι από τα παραπάνω,αλλά μπόρεσα να την κατανοήσω. Να δω πως πρόκειται για μία γυναίκα που ζητά να αγαπήσει καί να αγαπηθεί χωρίς όρια καί χωρίς όρους. Μία γυναίκα πληγωμένη που αναζητά τη συντροφικότητα καί την ασφάλεια δίπλα σε έναν άλλον άνθρωπο. Αυτό,βέβαια,δεν αναιρεί το γεγονός πως το βιβλίο απευθύνεται καί σε άνδρες αναγνώστες που επιθυμούν να το διαβάσουν. Στο προσκήνιο,λοιπόν,οι ανθρώπινες σχέσεις σε ερωτικό καί φιλικό επίπεδο καί ταυτόχρονα η δύναμη καί η ελπίδα που αντλούν οι άνθρωποι από την πίστη τους στον Θεό.

     Στα θετικά του βιβλίου συγκαταλέγονται ο στρωτός καί οικείος λόγος της συγγραφέως,η γρήγορη καί σφιχτοδεμένη πλοκή,το άφθονο λεξιλόγιο,η πρέπουσα δόση λυρισμού καί φιλοσοφικής διάθεσης,καθώς καί η σωστή χρήση των εκφραστικών μέσων. Ως αρνητικό θα μπορούσα να θεωρήσω κάποια τάση υπερβολής σε κάποια σημεία του κειμένου,αλλά καί πάλι αυτό είναι κάτι το υποκειμενικό καί επαφίεται σε κάθε αναγνώστη/στρια ξεχωριστά. Εν ολίγοις,μπορώ να πω πως έχουμε ένα καλογραμμένο βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα καί προσφέρει κάτι αλλιώτικο. Άν σας κίνησε το ενδιαφέρον,δεν έχετε παρά να το αναζητήσετε!

                                                                  Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΑΜΑΝΔΑΝΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΓΓΕΛΑΚΗ