Λιβελούλα
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Ως ένα ''δίκοπο μαχαίρι'' θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η επαφή μας με ένα νέο έργο ενός/μίας συγγραφέα/εως που κατά το παρελθόν έχουμε διαβάσει καί μείνει ικανοποιημένοι/ες από την γραφή του/της. Καί για να σας προλάβω καί να μην υπάρξουν τυχόν παρεξηγήσεις,θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ με αυτό. Όταν έχουμε γνωρίσει καί θαυμάσει την πένα του/της εκάστοτε δημιουργού,γεννιούνται μέσα στην σκέψη μας διάφορες προσδοκίες. Είμαστε θετικά προκατειλημμένοι/ες για το τι θα ''συναντήσουμε'' καί θα λάβουμε από τα έργα του/της κι αν ω μη γένοιτο,δεν είναι αυτό που επιθυμούμε,τότε η απογοήτευσή μας θα είναι μεγάλη. Ευτυχώς,μέχρι σήμερα,για εμένα οι προσδοκίες μου έχουν επαληθευτεί καί δεν έχω βρεθεί σε ανάλογη θέση. Η πιο προσφατή παρόμοια εμπειρία μου ήταν με το νέο βιβλίο της συγγραφέως Τόνιας Κοντοπούλου,με τίτλο ''Λιβελούλα'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.
Ήταν το δεύτερο μυθιστόρημα της συγγραφέως που διαβάζω (πέρα από την συμμετοχή της σε κάποιες συλλογές) καί μπορώ να σας πω με πάσα ειλικρίνεια,πως ήταν καλύτερο από το προηγούμενο,χωρίς να θέλω να μειώσω σε αξία εκείνο. Σε καμία περίπτωση. Απλά με χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός πως έχει δουλέψει πάνω στην γραφή της καί την έχει εξελίξει. Μία εξέλιξη που είνα φανερή,όχι μόνο στον τρόπο έκφρασής της,αλλά καί στην δομή του κειμένου,την πιο πολυσύνθετη ιστορία που αναπτύσσεται σε παράλληλους χρόνους,την χρήση πιο πλούσιου λεξιλογίου,καθώς καί περισσότερων εκφραστικών μέσων. Ο λόγος της είναι πιο στρωτός καί παίζει έντεχνα με το μυαλό καί την ψυχολογία του αναγνωστικού κοινού. Άν καί η εξιστόρηση των γεγονότων ξεκινά με πιο ήπιο τρόπο,παρατηρείται μία κλιμάκωση στην ένταση καθώς κυλούν οι σελίδες. Το βιβλίο δεν επιτρέπει σε κανέναν/καμία να το αφήσει μέχρι να ειπωθεί η λέξη ''τέλος''.
Η συγγραφέας,αν παρατηρήσετε,πάντα χρησιμοποιεί μικρούς,εύηχους τίτλους για να κοσμεί τα βιβλία της,οι οποίοι μας δίνουν σημαντικά στοιχεία για την πλοκή τους. Όχι,δεν είναι μία τυχαία επιλογή,ούτε γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού,ή,άλλων συγγραφικών τρικ. ''Λιβελούλα'',λοιπόν,ο τίτλος του βιβλίου κι αμέσως γεννήθηκαν κάποια ερωτηματικά στο μυαλό μου. Ποια η αιτία της επιλογής της παρούσας λέξης; Ποιος ο κρυφός συμβολισμός πίσω από αυτήν; Ποια η αόρατη σύνδεσή της με την υπόθεση; Ποιος ο ρόλος της μέσα στην ιστορία; Αυτά κι αρκετά ακόμη ζητούσαν διακαώς απαντήσεις. Απαντήσεις που θα τις έβρισκα εν μέρει διαβάζοντας την περίληψη του οπισθοφύλλου καί τις λοιπές διαβάζοντας όλο το βιβλίο. Έπρεπε να ξεκινήσω αμέσως,όπερ καί εγένετο.
''Τρεις φίλοι και μια ανακάλυψη που θα τους οδηγήσει σε μια προφητεία, αλλά και στον απόλυτο κίνδυνο. Μια μυστική οργάνωση που κρατάει χρόνια και αξιώματα που κληρονομούνται. Μια κοπέλα που διαθέτει ιδιαίτερα χαρίσματα. Ένας άντρας που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, προκειμένου ν’ αποκτήσει δύναμη και παγκόσμια εξουσία. Άνθρωποι πιόνια σε επαίσχυντες συμφωνίες. Θύματα και θύτες σε ένα κουβάρι αποκαλύψεων, καταστροφές, πόθοι κι έρωτες, αγάπη και μίσος στο αέναο παιχνίδι της ζωής. Υπάρχει άραγε λύτρωση ή δικαιοσύνη για τους ήρωες; Πώς συνδέονται όλα με τον μύθο της λιβελούλας;" μαθαίνουμε απ΄την περίληψη καί είναι αρκετά για να μας ''μυήσουν'' μέσα στον κόσμο των προσώπων του κειμένου.
Αγνή αγάπη καί έρωτας,φιλία,περιπέτεια,δράση,μυστήριο,αγωνία,εκδίκηση,ένοχα μυστικά του παρελθόντος,αδικία,προδοσία,προσωπικά συμφέροντα καί άσβεστη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον είναι οι βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται η συγγραφέας για να ξεδιπλώσει το κουβάρι της ιστορίας που θα κλείσει με τον καλύτερο -κατ'εμέ- τρόπο. Ναι,είναι ένα ευχάριστο καί ευκολοδιάβαστο βιβλίο που μέσα από την πλοκή του,μας περνάει τα όποια μηνύματά του. Κι όσο για τον μύθο της λιβελούλας (τον οποίο ούτε κι εγώ γνώριζα μέχρι πρότεινος) λέει πως "οι νεράιδες,όταν είδαν ότι δεν μπορούν πλέον να συνυπάρξουν με τους ανθρώπους,μεταμορφώθηκαν σε λιβελούλες,ώστε να κρατήσουν τα φτερά τους και συνάμα να μένουν κοντά στους ανθρώπους και να τις αναγνωρίζουν μόνο όσοι είναι άξιοι." Εσείς,τί λέτε; Θα επιλέξετε να μάθετε περισσότερα;
Καλές σας αναγνώσεις!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΤΟΝΙΑ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια: