Οδός Μέρλιν 6
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για ποιον λόγο ως αναγνώστες/στριες επιλέγετε να διαβάζετε βιβλία συγκεκριμένων κατηγοριών; Ας πάρω ως παράδειγμα εμένα. Αγαπώ να διαβάζω βιβλία των οποίων οι ιστορίες βασίζονται σε αληθινά γεγονότα γιατί έχω την αίσθηση πως τα περιστατικά που αναφέρονται μέσα στις σελίδες τους καί οι συμπεριφορές των ανθρώπων γίνονται παράδειγμα προς μίμηση,ή,προς αποφυγή,προσφέροντάς μου σημαντικά μαθήματα για την υπόλοιπη ζωή μου. Με κυριότερο όλων το να αισθάνομαι πλήρης καί ευγνώμων για όλα όσα έχω στη ζωή μου καί κρατώντας άσβεστη την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Συνέχεια,λοιπόν,των φθινοπωρινών αναγνώσεων καί συντροφιά μου κράτησε το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Γιούλας Κωνσταντοπούλου με τίτλο ''Οδός Μέρλιν 6'' το οποίο βασίζεται σε αληθινή ιστορία καί δεν έχει πολύ καιρό που κυκλοφόρησε από την Άνεμος εκδοτική.
''Οδός Μέρλιν 6'' ο τίτλος που επιλέγει η συγγραφέας για το νέο της πόνημα καί απευθείας κάνω τον συνειρμό πως μπορεί είτε να έχουμε επισκεφτεί,είτε να περνάμε,σχεδόν καί καθημερινά,από μέρη καί διάφορες οδούς που κατά το παρελθόν έχουν υπάρξει τόποι βασανιστηρίων,εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης καί εκτέλεσης,χωρίς καν εμείς να το γνωρίζουμε είτε γιατί η πολιτεία δεν έχει μεριμνήσει ώστε να υπάρχει μία ενημέρωση,είτε γιατί οι ίδιοι οι πολίτες θέλοντας να σβήσουν από την μνήμη αυτές τις άσχημες στιγμές,έχουν αποφασίσει να μην αναφέρονται πλέον σε αυτά. Τί συμβαίνει,όμως,στην περίπτωση που οι μνήμες παραμένουν ζωντανές καί αθάνατες παρά το πέρασμα του χρόνου; Tο καρδιοχτύπι γίνεται όλο καί πιο έντονο κι επίμονο καί ο κόμπος στο στομάχι σφίγγει ακόμα πιο πολύ προκαλώντας μας ταραχή καί φορτίζοντάς μας έντονα συναισθηματικά... Γιατί κακά τα ψέματα,ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα λύγιζε μπροστά σε όλο αυτό,ακόμη κι αν δεν έχει βρεθεί εκείνος/η,ή,κάποιος δικός του σε παρόμοια θέση;
Οδός Μέρλιν 6 εκεί οπού κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής στεγάζονταν τα κρατητήρια της Γκεστάπο,μόνο που η συγγραφέας δεν θα μας δώσει ένα ακόμη κείμενο που θα αναφέρεται στις φρικαλέες κτηνωδίες που έλαβαν χώρα μέσα σε αυτά τα υπόγεια όπου πάρα πολλοί συμπατριώτες μας έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους. Ναι,είναι ένα βιβλίο που παντρεύει την ιστορία με την μυθοπλασία καί τα ιστορικά πρόσωπα με ήρωες καί ηρωϊδες πλασμένους/ες από την φαντασία της συγγραφέως μα στοχεύει να μας μιλήσει για το πριν. Για το πως αυτά τα πρόσωπα οδηγήθηκαν εκεί που θα τα συναντήσουμε. Πώς να ήταν η ζωή τους πριν το πόλεμο καί την κατοχή; Ποια μοίρα τους έφερε σε εκείνο το σημείο;
''Στον απόηχο της Σφαγής των Καλαβρύτων τον Δεκέμβρη του 1943, ο νεαρός Γιώργος αφήνει το χωριό του και κατευθύνεται σε συγγενείς του στην Αθήνα. Ακολουθώντας την ενεργό δράση εκείνων –αλλά και τόσων άλλων Ελλήνων, που έχουν στρατευτεί στην υπεράσπιση της πατρίδας και τη διεκδίκηση της πολυπόθητης ελευθερίας–, θα λάβει μέρος στην Αντίσταση. Μια αιφνιδιαστική έρευνα των Γερμανών στο σπίτι του θείου του θα αποβεί μοιραία. Ο νεαρός θα συλληφθεί μαζί με τους υπόλοιπους άντρες της οικογένειας και θα οδηγηθεί στο αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα, στην οδό Μέρλιν 6..." (Απόσπασμα από περίληψη οπισθοφύλλου)
Η συγγραφέας έχοντας προβεί πρώτα σε μία ενδελεχή έρευνα,ώστε να είναι ακριβή τα λεγόμενά της,καταγράφει πάνω στο χαρτί μια ιστορία που έχει έναν βαθειά αντιπολεμικό χαρακτήρα,που εστιάζει στον ανθρωπισμό καί στην προσφορά στον συνάνθρωπο που το έχει πραγματικά ανάγκη -ακόμη κι αν αυτός είναι ο εχθρός-,στην δύναμη που κρύβουμε όλοι/ες μέσα μας,στην αγάπη για την πατρίδα,την αυτοθυσία καί εντέλει πως η καλοσύνη ανταμείβεται σε ανύποπτο χρόνο. Με λόγο αδιάκοπο καί χειμαρρώδη,σαν μία εκ βαθέων εξομολόγηση,γίνεται η ίδια ο κύριος πρωταγωνιστής που αφηγείται όλα όσα σημάδεψαν τον ίδιο καί την οικογένεια του συνάμα με ολόκληρη την χώρα. Τα κεφάλαια μεστά καί γρήγορα μας παρασύρουν μέσα στη δίνη των γεγονότων. Οι περιττές επαναλήψεις καί οι μονότονες ''κοιλιές'' εντέχνως παραλείπονται.
Reviewed by Dominica
on
Σεπτεμβρίου 29, 2021
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: