Τραύματα

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Τραύματα,μία λέξη που από το άκουσμά της,κιόλας,δύναται να προκαλέσει την αίσθηση του πόνου σε έναν άνθρωπο. Υπάρχουν δύο ειδών τραύματα. Εκείνα της ψυχής καί εκείνα του σώματος. Τα πρώτα μπορεί να μην αφήνουν ορατά σημάδια,αλλά ο πόνος τους πολλές φορές διαρκεί μέχρι το τέλος της ζωής ενός ανθρώπου. Αιμορραγούν με έναν ιδιαίτερο δικό τους τρόπο καί η ίασή τους επιτυγχάνεται με πολλή δύναμη κι όχι με κάποια φαρμακευτική αγωγή. Από την άλλη μεριά,τα τραύματα του σώματος επουλώνονται πιο σύντομα από εκείνα της ψυχής,αλλά συχνά πυκνά αφήνουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους θυμίζοντας οδυνηρές μνήμες στα άτομα που τα φέρουν καθημερινά πάνω τους. Κι αυτή η θύμηση προκαλεί πόνο. Καί τώρα αναρωτιέμαι... Έχει,άραγε,υπάρξει άνθρωπος που να μην έχει ''βεβηλωθεί'' η ψυχή καί το σώμα του απο κάποιο τραύμα; Μα τί ρωτάω; Φυσικά καί είναι αδύνατο να συμβεί. Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης ο πόνος. Χωρίς αυτόν δεν θα παίρναμε αρκετά μαθήματα για τη ζωή μας,ούτε θα εκτιμούσαμε τα τόσα καλά που μπορεί να μας τύχουν. Δείτε το κι αλλιώς. Άν δεν εκθέταμε τον εαυτό μας στον πόνο καί ήμασταν,συνεχώς,μέσα σε μία γυάλινη μπάλα,ουσιαστικά,δεν θα ζούσαμε...

   Συναντώ ξανά με μεγάλη μου χαρά τον συγγραφέα Χάρη Γαντζούδη μέσα από το νέο του κοινωνικό μυθιστόρημα με τίτλο ''Τραύματα'' που δεν έχει πολλές μέρες που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λέμβος. Πρόκειται για μία συλλογή δέκα αυτοτελών,μικρών διηγημάτων με ήρωες καί ηρωϊδες παρμένους/ες από την καθημερινή ζωή. Κοινός τους παρανομαστής τα τραύματα (σώματος καί ψυχής) που μας συντροφεύουν σαν άλλα ''προϊόντα'' δερματοστιξίας καί δεν μπορούν να αφαιρεθούν με κανέναν τρόπο. 

   Τί είναι αυτό που με ικανοποιεί στα βιβλία του συγγραφέα; Μα φυσικά,η γραφή του που φέρει ένα δικό του χαρακτηριστικό,καθώς καί ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρει τις ιστορίες του πάνω στο χαρτί. Στο παρόν βιβλίο,όπως προείπα,έχουμε δέκα ιστορίες που κάλλιστα θα μπορούσαν να βασίζονται σε αληθινά συμβάντα. Άνθρωποι είμαστε κι αυτό συνεπάγεται την ύπαρξη τόσο ευτυχισμένων,όσο καί δυστυχισμένων στιγμών που μπορεί να καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ζωής μας. Προσέξτε! Ο συγγραφέας κάθε άλλο παρά γραφικός επιθυμεί να γίνει. Αναφέρεται στις ψυχικές μάχες που δίνουμε,σχεδόν όλοι κι όλες,σε καθημερινή βάση για να ανταπεξέλθουμε καί να προσπεράσουμε ό,τι μας πλήγωσε,ή,εξακολουθεί να το κάνει. Σε κάποιες μάχες βγαίνουμε νικητές/τριες καί σε κάποιες άλλες όχι. 

    Το χθες έρχεται σε αντιπαράθεση με το παρόν καί το μέλλον καί εμείς συντροφιά με τα πρόσωπα των ιστοριών θα πρέπει να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. Εύκολη,ή,δύσκολη αυτή η επιλογή πρέπει να ληφθεί,αλλιώς θα αιωρείται πάνω από το κεφάλι μας σαν μία αόρατη δαμόκλειος σπάθη. Ο συγγραφέας χειρίζεται με μαεστρία την ψυχολογία των ηρώων καί των ηρωϊδων του. Τους/τις οδηγεί φαινομενικά στα άκρα,ώστε να επιλέξουν. Θα παλέψουν καί ό,τι προκύψει; Θα γίνουν ρίψασπεις αποδεχόμενοι/ες την ''ήττα'' τους; Θα αναζητήσουν το φως,ή,θα παραμείνουν στο σκοτάδι,είτε γιατί το έχουν συνηθίσει,είτε γιατί έτσι έχουν χαλουχηθεί πως τάχα μου πρέπει να κάνουν; Δύο δρόμοι χαράσσονται μπροστά τους κι ανάλογα με τον ποιον θα ακολουθήσουν,είτε θα λυτρωθούν,είτε θα βουλιάξουν όλο καί πιο βαθειά. 

   Έρωτας,οικογένεια,πάθη,λάθη,απωθημένα,προκαταλήψεις καί λανθασμένες πεποιθήσεις,''ταμπέλες'',αδικία,πόνος,ζήλεια καί πολλά ακόμα θα βρούμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Όλα δοσμένα με τον απόλυτο σεβασμό καί προσοχή από τον συγγραφέα. Ναι,με έπεισε με τα λεγόμενά του καί για ακόμη μία φορά το βιβλίο του έγινε αφορμή για να σκεφτώ πολλά πράγματα. Εν κατακλείδι,είναι ένα βιβλίο καλογραμμένο,με βαθειά νοήματα που αξίζει να το αναζητήσετε καί να το διαβάσετε.

                                                             Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΑΡΗΣ ΓΑΝΤΖΟΥΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΕΜΒΟΣ