Ανάμεσα σε δύο κόσμους

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Η φράση λέει πως η περιέργεια σκότωσε τη γάτα,αλλά πρέπει να δεχθούμε πως χάρη σε αυτήν καί την φαντασία του ο άνθρωπος έχει φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα. Έχει ανακαλύψει πράγματα που έχουν βελτιώσει την ποιότητα ζωής του καί έχει εξελιχθεί σε γενικότερο βαθμό. Όλο αυτό,συχνά-πυκνά,μεταφέρεται καί στα έργα των συγγραφέων που καταπιάνονται με το είδος της φανταστικής λογοτεχνίας. Αγαπώ τη συγκεκριμένη κατηγορία βιβλίων γιατί η υπερβολή δεν μπορεί να θεωρηθεί αρνητικό στοιχείο,μα καί εξαιτίας του γεγονότος πως μου προσφέρει τέρψη ξεφεύγοντας από τη δική μας πραγματικότητα καί ταξιδεύοντας,έστω καί νοερά,σε κόσμους παράλληλους κι ονειρικούς όπου τα πάντα φαντάζουν πιθανά,δεν έχει βρεθεί κάποιο βιβλίο που να ανήκει σε αυτήν καί να μην με έχει ικανοποιήσει καθόλου. Όμως -κατά την άποψή μου- δεν παύει να ελλοχεύει ένας μικρός κίνδυνος όταν αποφασίζει ένας/μία δημιουργός να προβεί στη συγγραφή ενός ανάλογου μυθιστορήματος. Υπάρχει περίπτωση,αν δεν είναι προσεκτικός/η,να έχουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο φαιδρό κι ανούσιο. Οπότε συνετό θα ήταν οι δημιουργοί να έχουν πάντα αυτό κατά νου όταν αποφασίζουν να γράψουν ένα βιβλίο φαντασίας.

    Οι συγγραφείς Γιώργος Κάβδας καί Μαργαρίτα Ράμπια ενώνουν τις πένες τους,καθώς καί την αγάπη που τρέφουν για την φαντασία καί το μεταφυσικό στοιχείο καί μας προσφέρουν ένα μυθιστόρημα που ακροβατεί με μεγάλη ευκολία ανάμεσα στον ρεαλισμό καί την φαντασία,κρατώντας διακριτά τα ξεκάθαρα καί λεπτά όρια ανάμεσα στα δύο. Ο λόγος για το βιβλίο τους με τίτλο ''Ανάμεσα σε δύο κόσμους'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Ένα γεμάτο από δράση καί όγκο σελίδων μυθιστόρημα που διαβάζεται ευχάριστα,προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό τις απαραίτητες δόσεις ανάπαυσης ενδιάμεσα. Όντας το βιβλίο χωρισμένο σε τρία άνισα μέρη καί γραμμένο εναλλάξ από τους δύο συγγραφείς μας δίνει τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με την γραφή του καθενός ξεχωριστά,ίσως καί να δούμε τον διαφορετικό τρόπο σκέψης των σε σχέση με το πως θα εξελιχθεί η ιστορία. Εμένα μου άρεσε αυτό ως στοιχείο γιατί αισθάνθηκα πως επρόκειτο για δύο κόσμους παράλληλους που διασταυρώθηκαν καί ενώθηκαν κάτω από έναν κοινό σκοπό που στέφθηκε με επιτυχία.

   ''Η Αρετή είναι μια νεαρή, πανέμορφη ψυχίατρος-ψυχολόγος που ζει στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη των Αθηνών. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2012 και ύστερα από ένα περίεργο γεγονός, θα της αποκαλυφθεί η καταγωγή της που μέχρι τότε αγνοούσε. Είναι απόγονος της μοναχοκόρης του Μεγάλου Μαγίστρου του Τάγματος των Ιπποτών της Ρόδου, Ελβίρας ντε Μαρτίνι, που κάηκε στην πυρά ως μάγισσα το 1511. Έπειτα από μια αναπάντεχη μεταφυσική παρότρυνση, ταξιδεύει στη Ρόδο, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει τις ρίζες της. Εκεί βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλά παράξενα, παράδοξα και ανεξήγητα γεγονότα που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή της. Θα σωθεί από μια απόπειρα δολοφονίας και θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής της. Ωστόσο, η μοίρα έχει άλλα σχέδια γι’ αυτή. Θα επιστρέψει στην Αθήνα, όπου οι συγκλονιστικές αλήθειες που της αποκαλύπτονται και ο περίεργος θάνατος ενός συνεργάτη της βάζουν και πάλι τη ζωή της σε κίνδυνο. Θα κατορθώσει άραγε να επιβιώσει σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Όλοι κι όλες υπερηφανευόμαστε για την καταγωγή καί τους προγόνους μας. Γνωρίζουμε,όμως,την αλήθεια,ή,εσκεμμένα οι προηγούμενες γενιές μπορεί να μας έχουν κρύψει πληροφορίες σχετικά με το παρελθόν καί μυστικά που αν έρθουν στο φως,όχι μόνο θα ταράξουν τα κατά τ'άλλα γαλήνια νερά της καθημερινότητάς μας,αλλά θα μας θέσουν άμεσα σε μεγάλο κίνδυνο που μπορεί να κοστίσει ακόμη καί την ίδια μας τη ζωή; Θρύλοι,ή,αλήθεια; Πολλές φορές υπάρχουν πράγματα που διαιωνίζονται από γενιά σε γενιά μαζί με τα όποια συναισθήματα,που αντί να εξασθενούν κι εντέλει να εξαλείφονται,εκείνα να δυναμώνουν όλο καί περισσότερο. Τί θα γίνει,λοιπόν,αν αυτοί οι κόσμοι συναντηθούν καί έρθουν σε σύγκρουση; Δύναται το παρελθόν να έρθει στο τώρα καί να απαιτεί δικαίωση για την αδικία του τότε; Μήπως το μεταφυσικό στοιχείο είναι πιο δυνατό από όσο νομίζουμε καταλαμβάνοντας ένα σημαντικό μερίδιο στη ζωή μας; Ή πάλι,αυτό που θεωρούμε ως μεταφυσικό καί τα όποια σημάδια αυτού συναντάμε γύρω μας να μπορούν να εξηγηθούν βάσει της λογικής;

   ''Ανάμεσα σε δύο κόσμους'' ο τίτλος του βιβλίου καί δε νομίζω πως χρειάζεται περισσότερης ανάλυσης,αφού η λιτότητά του μας εντάσσει ομαλά μέσα στο κλίμα της υπόθεσης καί χάρη στην εικόνα του εξωφύλλου μπορούμε να έχουμε ένα αρχικό πλάνο στα χέρια μας για το πως θα κινηθούμε. Άραγε,πόσοι/ες είστε εκείνοι/ες που θα ήθελαν να ζουν ανάμεσα σε δύο κόσμους,χωρίς φόβο,αλλά με τόλμη; Εμένα το βιβλίο μου άρεσε αρκετά καί το μόνο,που ίσως να άλλαζα,θα ήταν κάπως ο όγκος του. Αλλά καί πάλι μιλάμε για ένα ευνόητο καί αρκετά καλογραμμένο μυθιστόρημα που εξάπτει την φαντασία μας καί μας ψυχαγωγεί. Αν επιθυμείτε να μυηθείτε στην ομορφιά ανάλογων μυθιστορημάτων,δεν έχετε παρά να το αναζητήσετε!

                                                                Καλά σας αναγνώσματα!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΒΔΑΣ & ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΡΑΜΠΙΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ