ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΠΟΝΟΥ

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

   Κατά καιρούς έχω διαβάσει διάφορα βιβλία αυτοβελτίωσης,εσωτερικής αναζήτησης καί ευ ζην,μα δεν είχαν το επιθυμητό για εμένα αποτέλεσμα. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις,θα διευκρινίσω ακριβώς τι εννοώ. Ενώ τα διάβαζα με όρεξη κι ενδιαφέρον,αφού μέσα στις σελίδες τους έβρισκα χρήσιμες συμβουλές για την καθημερινότητά μου,δεν μπορούσα έπειτα να τα ''υλοποιήσω'' όλα αυτά. Αυτό,όμως,δε συνεπάγεται πως μιλάμε για ανούσια βιβλία. Σίγουρα θα υπάρχει μερίδα του αναγνωστικού κοινού που έχει βοηθηθεί από αυτά. Όχι,δεν τα απέκλεια από τις αναγνωστικές μου επιλογές γιατί πίστευα πως κάποια στιγμή θα έβρισκα κι αυτό που θα με ικανοποιούσε καί θα ταίριαζε σε εμένα. Να,λοιπόν,που τυχαία ήρθε καί με βρήκε το κατάλληλο σε μία περίοδο,που ενώ φαινομενικά έμοιαζε πως δεν ήταν απαραίτητο,να που με διέψευσε καί μου έδωσε όχι μόνο συμβουλές,αλλά μου έδειξε τον δρόμο για να βρώ καί να ''καταπολεμήσω'' ό,τι μου προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Καί για να μην μακρυγορώ άλλο,ο λόγος για το βιβλίο ''Το εγχειρίδιο του καλού πόνου'' της συγγραφέως Άννας Ψαθά που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κέδρος.

  ''Μπορεί, αλήθεια, ο πόνος να είναι και καλός;" είναι το ερώτημα που θίγεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου κι αμέσω απαντώ με μία άλλη ερώτηση. Γιατί όχι; Μεγαλώνοντας,κατανοώντας,αναιρώντας,αναθεωρώντας κι αποδεχόμενη πολλά πράγματα γύρω μου κατάλαβα πως ο πόνος δεν είναι πάντα ο εχθρός μας. Δύναται να σταθεί δίπλα μας σαν αρωγός για να μας κάνει να δούμε τι είναι αυτό που τελικά μας προκαλεί την όποια δυστυχία. Κι εκτός αυτού,μπορεί να μας κάνει να είμαστε ευγνώμονες για όλα τα καλά που συμβαίνουν γύρω μας κι έχουμε στη ζωή μας.

  "Έχει, άραγε, την ικανότητα μια χιουμοριστική ιστορία να ξεκλειδώσει τη θετική του πλευρά στην καθημερινότητά μας;" είναι η δεύτερη ερώτηση που απευθύνεται σε όλους κι όλες τους αναγνώστες/στριες που θα επιλέξουν το βιβλίο. Η απάντηση εδώ είναι ένα μεγάλο ''ΝΑΙ''!. Η συγγραφέας ξεφεύγει από το μονότονο τρόπο γραφή καί νόρμες ανάλογων βιβλίων. Μας προσφέρει ένα πνευματώδες,ανάλαφρο μα συνάμα ουσιαστικό παραμύθι για ενηλίκους όπως αποκαλεί κι η ίδια το βιβλίο της. 

   ''...Στοχεύει με τρόπο απλό να φωτίσει εκείνες τις πτυχές του πόνου που έχουν την ικανότητα να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής μας, αρκεί να είμαστε πρόθυμοι να τις ανακαλύψουμε και να τις αποδεχτούμε..." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

  Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει καί θετικά καί αρνητικά αποτελέσματα στην καθημερινότητά μας. Όλο αυτό το άγχος καί ο θυμός συχνά-πυκνά σωματοποιούνται κι εμφανίζονται ως αυτοάνοσα νοσήματα,ή,εκδηλώνονται ως πόνος σε διάφορα σημεία του σώματός μας. Ποια η πηγή,όμως,όλων αυτών καί ποιος ο ρόλος του πόνου ώστε να αντιληφθούμε το τι ακριβώς μας συμβαίνει; Η συγγραφέας δεν δίνει συμβουλές του τι πρέπει να κάνουμε,αλλά μας δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές πάνω στις οποίες θα ''πατήσουμε'' ώστε να βρούμε τις λύσεις μόνοι/ες μας. Κι όπως λέει καί η ίδια η συγγραφέας ''... Ευελπιστώ η περιπλάνηση σε αυτή τη συλλογή παρατηρήσεων, σκέψεων και προσωπικών βιωμάτων να γίνει η αφορμή για να αναζητήσετε τη δική σας οπτική και να συμφιλιωθείτε με έννοιες όπως παρόν, παρελθόν, μέλλον, αιτία, πόνος, συναίσθημα, αλλαγή, ποιότητα."

   Εν κατακλείδι,έχουμε να κάνουμε με ένα ευνόητο καί καλογραμμένο βιβλίο που προσφέρει στο μέγιστο όλα όσα υπόσχεται. Αν κρίνω από εμένα,μπορώ να σας πω πως έπεσε μέσα σε όλα αυτά που με απασχολούν καί μου έδωσε απαντήσεις σε ανησυχίες που μπορεί να μην τις είχα εκφράσει,αλλά που τις είχα καιρό στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Ένα βιβλίο μικρό σε όγκο,αλλά γεμάτο από από άποψη διδαγμάτων. Ένα βιβλίο που το προτείνω σε όλους κι όλες κι ειδικότερα σε εκείνους/ες που δεν έχουν διαβάσει ποτέ έως τώρα κάτι ανάλογο.

                                                                   Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΝΑ ΨΑΘΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ