Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Η τέχνη,σε οποιαδήποτε μορφή της,ενώνει καί δε χωρίζει τους ανθρώπους. Δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε φύλα,καταγωγή,ηλικία,μόρφωση,κοινωνική τάξη κλπ. Η τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα καί προκαταλήψεις. Η τέχνη μας ενώνει όλους κι όλες κάτω από τις φτερούγες της. Η τέχνη έρχεται να μιλήσει για εκείνα που μας απασχολούν όλους κι όλες. Είτε με τον έναν,είτε με τον άλλον τρόπο,η τέχνη μας φέρνει πιο κοντά,αμβλύνοντας κι εντέλει εξαλείφοντας τις όποιες αντιθέσεις. Μας διδάσκει τον ανθρωπισμό,την αγάπη,την κατανόηση καί την προσφορά στο συνάνθρωπο. Μας ενεργοποιεί καί οξύνει το πνεύμα καί την ψυχή μας. Με αυτό -θέλω να πιστεύω- το σκεπτικό η ποιήτρια Μαργαρίτα Αρβανίτη προβαίνει στην μετάφραση καί απόδοση των ποιημάτων του τούρκου ποιητή Ορχάν Βελί Κανίκ μέσα από την ποιητική συλλογή που φέρει τον τίτλο '' Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Ένα βιβλίο φόρος τιμής σε έναν από τους σπουδαιότερους ποιητές της γείτονος χώρας.

   Άν καί ο Ορχάν Βελί Κανίκ έφυγε νωρίς από τη ζωή,άφησε πίσω του μία αξιόλογη παρακαταθήκη ποιημάτων πολύ πρωτοποριακών -ίσως καί ριζοσπαστικών- για τα δεδομένα της εποχής κατά την οποία γράφηκαν,μα καί λόγω των όποιων πεποιθήσεων της χώρας του. Δεν ''πατάει'' πάνω στις νόρμες της εποχής του. Απομακρύνεται εκουσίως από τις θρησκευτικές καί αστικές αντιλήψεις του τότε. Με λόγο απλό,αλλά στοχευμένο θα γράψει μικρά σε έκταση ποιήματα που θίγουν προβλήματα καί σκέψεις όλων των ανθρώπων. Θα προσεγγίσει τον ψυχισμό των αναγνωστών καί των αναγνωστριών του. Δεν θα ωραιοποιήσει καταστάσεις,ούτε θα προσπαθήσει να πλανέψει με όμορφα λόγια. Τόσο ο ποιητής,όσο καί τα πονήματά του απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Απόδειξη του πόσο εξαιρετικό ήταν το έργο του,είναι η καθολική απόδοχή του τόσο από τον απλό λαό καί εκείνους που ανήκαν σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα,όσο καί από τους λόγιους καί τους ακαδημαϊκούς εκείνης της εποχής. 

   Διαβάζοντας τα ποιήματα δεν σας το κρύβω πως είχα την αίσθηση πως τα διάβαζα από το πρωτότυπο. Η κυρία Μαργαρίτα Αρβανίτη,ούσα γνώστρια της τουρκικής γλώσσας,προβαίνει σε μία αρτιότατη μετάφραση καί απόδοση των ποιημάτων ''κοινωνώντας'' αυτούσιο το νόημά τους στο αναγνωστικό κοινό της χώρας μας. Μοιάζει να είναι το ίδιο πρόσωπο καί να καταγράφει πάνω στο χαρτί τα ποιήματα. Πλημμυρισμένα από οικείες εικόνες τα ποιήματα θα έρθουν καί θα αφήσουν τα σημάδια τους πάνω στο μυαλό καί στην ψυχή μας. Εγώ βρήκα πολύ αρεστή την αμεσότητα του λόγου του ποιητή,την ευφυϊα του να παίζει με τις λέξεις,μα πάνω απ'όλα την διαχρονικότητα των μηνυμάτων της ποιητικής συλλογής. Τοποθετημένα με χρονολογική σειρά -κατά την οποία γράφτηκαν για πρώτη φορά- κλιμακώνεται η ένταση των συναισθημάτων με αποτέλεσμα να ολοκληρώνεται ο κύκλος που άνοιξε στην αρχή με τον κάλλιστο τρόπο στο τέλος. 

    Κλείνοντας κάπου εδώ την αναφορά μου στην ποιητική συλλογή επιλέγω να διατηρήσω ζωντανή στην μνήμη μου το νόημα αυτής που δεν είναι άλλο από την ομορφιά της ζωής παρά τις όποιες δυσκολίες,ή,αδικίες θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμ κατά τη διάρκεια του βίου μας. Αναζητήστε την κι εσείς με τη σειρά σας.

                                                                 Καλές σας αναγνώσεις!

ΠΟΙΗΤΗΣ: ΟΡΧΑΝ ΒΕΛΙ ΚΑΝΙΚ

ΑΠΟΔΟΣΗ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΚΤΟΣ