Οι καλαμιές

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Μία νέα προσθήκη στη σειρά βιβλίων ''Σκοτεινές πόλεις'' ήρθε να μας ''ανοίξει'' την αναγνωστική μας όρεξη καί να μας κάνει να αντικρίσουμε το στοιχείο της φαντασίας καί του θρίλερ μέσα από μία άλλη οπτική. Ο λόγος,λοιπόν,για το καινούργιο μυθιστόρημα της συγγραφέως Κωνσταντίνας Καντζιού,με τίτλο ''Οι καλαμιές'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λυκόφως. Εγώ σήμερα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω,για πρώτη φορά,την πένα της συγγραφέως καί να διακρίνω,όχι μόνο μια αξιοπρεπή προσπάθεια,αλλά καί μία εξελίξιμη βάση γραφής που πιστεύω πως μελλοντικά θα μας απασχολήσει θετικά ακόμη περισσότερο. 

   ''Οι καλαμιές'' ο τίτλος που επιλέγει η συγγραφέας καί ήθελα να δω πίσω από αυτόν καί τα όποια εμφανή δεδομένα τον συνοδεύουν. Λιτός,εύηχος καί παράλληλα τόσο παραστατικός που είχα την αίσθηση πως βρισκόμουν σε έναν τόπο που περιβαλλόταν από καλαμιές. Το βιβλίο -κατ'εμέ- είχε ήδη αρχίζει να κερδίζει έδαφος στην σκέψη μου καί να διεκδικεί,σθεναρά,το ενδιαφέρον μου. Βλέπετε,ήταν καί εκείνη η εικόνα του εξωφύλλου που κάθε άλλο παρά στατική φαντάζει. Σαν να έβλεπα τις καλαμιές να υποτάσσονται στα τερτίπια του ανέμου καί ο ήχος από το θρόισμά τους να ακούγεται σαν μία διαπεραστική,ίσως καί εφιαλτική,μελωδία που προκαλούσε ταραχή,αγωνία καί φόβο. Σαν ένα αρχέγονο κάλεσμα προς το άγνωστο...

   "O Πάρης,βιώνοντας την εγκατάλειψη του πατέρα του,επιστρέφει στο καταφύγιο των παιδικών του χρόνων,στις όχθες του Ποδονίφτη,όπου μία σύνδεση μεταξύ των δύο κόσμων,του θεατού και του αθέατου,κινεί την περιέργειά του. Έκτοτε,η ζωή του αποκτά άλλο νόημα και προσπαθεί να λύσει το μυστήριο πίσω από την εξαφάνιση μιας συμφοιτήτριάς του. Η Κάντις έρχεται από το Παρίσι με σκοπό να ζήσει τη φοιτητική ζωή στην Ελλάδα. Όμως,με το που φτάνει στην Αθήνα,η ιστορία του Πάρη,του ξεναγού της,εξάπτει και τη δική της περιέργεια. Οι καλαμιές στις όχθες του ποταμού θροΐζουν στη ροή του ανέμου,μια ανάσα που αφυπνίζει ζωντανούς και νεκρούς,σαν προσκλητήριο συνάντησης για ξεκαθάρισμα λογαριασμών." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Η συγγραφέας μας τοποθετεί σε ένα σκηνικό ατμοσφαιρικό,όπου τα έντονα συναισθήματα είναι παρόντα από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου. Τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα καί την φαντασία όλο καί λεπταίνουν. Άραγε,οι μύθοι καί οι όποιες υπερφυσικές παρουσίες που έχουν συνδυαστεί με διάφορα μέρη ενέχουν ένα μέρος αλήθειας,ή,είναι ολότελα αποκυήματα της ανθρώπινης φαντασίας; Όσοι/ες χάθηκαν με άδικο καί βάναυσο τρόπο,δύνανται να στοιχειώσουν μετά θάνατον το μέρος που άφησαν την τελευταία τους πνοή καί να αποζητούν,διακαώς,την λύτρωση μέσα από την εκδίκηση καί τιμωρία των ενόχων; Μπορεί το μίσος τους να επεκταθεί,να επηρεάσει καί να βλάψει ακόμη κι αθώους;

    Ο λόγος της συγγραφέως είναι οικείος,κατανοητός καί δομημένος με σωστό τρόπο. Φροντίζει να μην υπάρχουν ''κενά'',ή,μονότονες επαναλήψεις. Σκοπός της να αναδείξει το σκοτάδι που υπάρχει στις ψυχές των ανθρώπων καί που απειλεί όλους κι όλες μας,όταν βγει στην επιφάνεια. Γιατί,κακά τα ψέματα,δεν υπάρχει χείριστο καί πιο τρομακτικό θηρίο από τον άνθρωπο. Ειδικά,εκείνη η μερίδα των ανθρώπων που εξαιτίας της αλαζονείας καί της λανθασμένης τους υπερβολικής πεποίθησης,θαρρούν πως έχουν το δικαίωμα να φέρονται με όποιον τρόπο επιθυμούν,χωρίς να υποστούν τις όποιες συνέπειες των πράξεών τους,καί η απόρριψη,που μπορεί να δεχθούν,να αφυπνίσει καί τα πιο ζωώδη τους ένστικτα. 

   Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου,εκτός του ότι πέρασα ικανοποιητικά τον χρόνο μου,πέρασαν από το μυαλό μου διάφορες σκέψεις καί θέλησα με τη σειρά μου να σας προτρέψω να το αναζητήσετε κι εσείς. Το θεωρώ ως μία πολύ καλή πρόταση για όσους κι όσες επιθυμούν να μυηθούν στον κόσμο των βιβλίων που ανήκουν στο συγκεκριμένο είδος. Εν ολίγοις,το βιβλίο ''Οι καλαμιές'' είναι μία επιπλέον απόδειξη πως ένα μυθιστόρημα για να είναι καλογραμμένο καί ουσιαστικό,δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο από άποψη όγκου. Ανυπομονώ,λοιπόν,για το επόμενο. 

Καλή ανάγνωση!

Υ.Γ. Εισαγωγικό σημείωμα: Στέλλα Καραμπακάκη

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΝΤΖΙΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ