Στον ιστό της ανάγκης

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ανθρώπους να λένε πως η ανάγκη ήταν εκείνη που τους οδήγησε στο να πράξουν με έναν συγκεριμένο τρόπο,δαφορετικό από αυτόν που συνήθιζαν να δρουν καί να πάνε ακόμη κι ενάντια στην όποια ηθική τους,ώστε να δικαιολογήσουν τις όποιες επιλογές τους; Ανάγκη για αγάπη,ανάγκη για προστασία,ανάγκη για θαλπωρή,ανάγκη για χρήματα καί επιβίωση,ανάγκη για λόγους εκδίκησης... Εύκολο το να κρίνουμε κάποιον άνθρωπο για τις όποιες πράξεις του καί δύσκολο να μπούμε στην θέση του,ειδικά αν δεν έχουμε βρεθεί ποτέ σε παρόμοια κατάσταση. Όχι,δεν δικαιολογούνται τα πάντα,μα υπάρχουν περιπτώσεις που χρειάζονται κατανόηση σε λογικά πάντα πλαίσια. Βλέπετε η ανάγκη ποτέ δεν ξέρουμε ποιανού ανθρώπου την πόρτα θα χτυπήσει καί με ποια μορφή. Ας μην αποκλείουμε τίποτα γιατί η ζωή έχει αποδείξει πως είναι γεμάτη ανατροπές. Καί χάρη κάποιου καπρίτσιου αυτής μπορούμε να μεταμορφωθούμε είτε σε θύματα,είτε σε θύτες,είτε καί να λάβουμε αυτούς τους ρόλους εναλλάξ...

    Ο συγγραφέας Μπάμπης Αρώνης υπογράφει το νέο του κοινωνικό μυθιστόρημα με τίτλο ''Στον ιστό της ανάγκης'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Ένα μυθιστόρημα που ξεκινάει να ξεδιπλώνεται το νήμα της υπόθεσης λίγα χρόνια νωρίτερα από το σήμερα,να επιστρέφει στο παρελθόν καί να καταλήγει αισίως στο τώρα. Ένα βιβλίο βασισμένο στον τρόπο με τον οποίο η ανάγκη μοιάζει σαν άλλη αράχνη που υφαίνει τον ιστό της καί εκεί αιχμαλωτίζει τα υποψήφια θύματά της που δεν είναι άλλα από τα πρόσωπα της ιστορίας. Εξού καί η επιλογή του εύστοχου -κατ'εμέ- τίτλου ''Στον ιστό της ανάγκης''. Μήπως ο συγγραφέας επέλεξε να κάνει αυτήν την παραλλαγή ώστε να δείξει πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από εκείνη; Πως είναι πιο εύκολο να δραπετεύσει κάποιος/α από τον ιστό της αράχνης παρά από την ανάγκη,όποια μορφή κι αν έχει αυτή; 

   "Στα δύσκολα και σκοτεινά χρόνια της γερµανικής κατοχής δύο άντρες, κάτω από περίεργες συνθήκες, συναντήθηκαν και συνεργάστηκαν πίσω από το φάσµα της ανάγκης για επιβίωση. Η ίδια ανάγκη καθόρισε και τον τρόπο της ταραγµένης ζωής τους στα χρόνια που ακολούθησαν. Οι δύο άντρες έστησαν τον ιστό για το γαϊτανάκι που η µοίρα θα έπλεκε γύρω τους µε τις πιο µπερδεµένες κορδέλες της. Τρεις γυναίκες, τρεις γενιές, µπλέχτηκαν άθελα ή ηθεληµένα σε αυτές και βρέθηκαν δέσµιες για πάντα στις ορέξεις της µοίρας." διαβάζουμε στην περίληψη του οπισθοφύλλου καί θέλω εδώ να επιστήσω την προσοχή σας. Μην μπερδευτείτε καί νομίζετε πως έχουμε να κάνουμε με ένα αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας εύστοχα με αυτήν την αναδρομή στο παρελθόν στοχεύει να μας δείξει άλλη μία εκδοχή της ανάγκης ενώ παράλληλα θα μας δώσει τις απαραίτητες πρώτες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο γνωριμίας καί συνέχισης της όποιας ''φιλίας'' των δύο ανδρών πρωταγωνιστών. Πώς θα αλλάξουν οι σχέσεις τους μελλοντικά; Με ποιον τρόπο θα ξεπληρωθούν οι όποιες χάρες; Πώς αυτές οι γυναίκες θα εμπλακούν,άθελά τους,σε όλο αυτό; Ποιο παιχνίδι θα παίξει εις βάρος τους η ανάγκη; Κι εντέλει μέχρι που είναι ικανή να τους/τις οδηγήσει;

    Πάθη,λάθη,ίντριγκα,πόνος,αδικία,μα καί ανάγκη για συγχώρεση καί λύτρωση είναι οι βασικοί πυλώνες του παρόντος βιβλίου. Ο συγγραφέας με καθαρό καί οικείο λόγο θα μας μιλήσει για όλα τα παραπάνω. Θα φέρει τα πρόσωπα της ιστορίας στα όριά τους. Θα τα ξεπεράσουν,ή όχι; Καί με ποιο τίμημα; Προφανώς καί αυτό δεν έχω σκοπό να σας το αποκαλύψω,αλλά κρατήστε πως η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των προσώπων του κειμένου θα φέρει στο φως πολλά. Θα μας επιτρέψει να δούμε,όχι μόνο όσα είναι φανερά,αλλά κι κρύβονται βαθειά μέσα στις ψυχές τους. Θα έρθουμε,λοιπόν,κοντά στα πρόσωπα της ιστορίας καί θα αναπτύξουμε συναισθήματα για εκείνα. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για ήρωες καί ηρωϊδες εξωπραγματικούς/ες κι αδιάφορους/ες. Είναι πιθανό να βρείτε,έστω καί λίγο,από τον εαυτό σας πάνω τους.

   Δεν σας το κρύβω πως όταν ξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου,κάπως παραξενεύτηκα καί δεν μπορούσα να πω με σιγουριά το αν πίστευα πως θα με ικανοποιούσε. Συνεχίζοντας,όμως,την ανάγνωση χωρίς να μου αποσπά κάτι την προσοχή,μπόρεσα να δω καί να ακούσω όλα όσα επιθυμούσε να μας ''κοινωνήσει'' ο συγγραφέας. Η συναισθηματική μου φόρτιση όσο ήπια έμοιαζε αρχικά,από την μέση του βιβλίου καί μέχρι το τέλος αυξήθηκε σε ένταση καί ευχήθηκα να νιώσω κι εγώ με τη σειρά μου την πολυπόθητη εξιλέωση καί λύτρωση. Ναι,είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο που μας διδάσκει να μην κρίνουμε έτσι εύκολα καί απόλυτα τους ανθρώπους γύρω μας,αν δεν γνωρίζουμε το τι τους έχει συμβεί κατά το παρελθόν. 

                                                              Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΡΩΝΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ