Το ουρλιαχτό των λύκων

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Ο πόλεμος βγάζει προς τα έξω την άσχημη πλευρά της ανθρώπινης φύσης καί τα όποια ζωώδη ένστικτα κρύβονται μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Δυστυχώς,υπάρχουν αρκετά μελανά σημεία που αμαυρώνουν την ιστορία της χώρας μας. Ένα από αυτά είναι καί ο εμφύλιος που ξέσπασε μετά την λήξη του β' παγκοσμίου πολέμου καί την οριστική απόσυρση των γερμανικών στρατευμάτων. Η χώρα ''χωρίστηκε'' στη μέση. Οικογένειες καί φιλίες ετών χάθηκαν μέσα σε αυτή τη δίνη. Καί ο ένας αδελφός έστρεψε την κάννη του όπλου του προς τον άλλον. Τα πάντα έμοιαζαν να καταρρέουν εν ριπή οφθαλμού καί καθένας έκανε ό,τι μπορούσε -ακόμη κι αυτά που δεν διανοείτο ποτέ πως θα έκανε- για να επιβιώσει. Άραγε,υπάρχει ελπίδα μέσα σε όλο αυτό το χάος; Υπάρχουν στιγμές που οι εμπλεκόμενοι σε αυτά τα γεγονότα να αισθάνονται τύψεις αναπολώντας τα;

   Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Ταξιάρχου μέσα από το νέο του μυθιστόρημα,με τίτλο ''Το ουρλιαχτό των λύκων'',το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο,υμνεί την δύναμη της ψυχής των ανθρώπων που έζησαν την Κατοχή,τον Εμφύλιο καί πορεύτηκαν στο μέλλον με την ελπίδα πως τα καλύτερα,πλέον,ήταν μπροστά τους. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί πρόσωπα της φαντασίας του μαζί με ιστορικά πρόσωπα για να τιμήσει τον ηρωωϊσμό των δεύτερων καί να δείξει τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσαν να ευημερήσουν σε μια χώρα που έκανε δειλά-δειλά τα βήματά της. Εδώ να σας πω πως τα ονόματα που αναφέρονται φυσικά δεν είναι αληθινά πέραν των ηρώων της Εθνικής αντίστασης. Μιλάμε,ουσιαστικά,για ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει το ιστορικό με το κοινωνικό γίγνεσθαι των εποχών στις οποίες αναφέρεται.

    ''Μια ιστορία που ξεκινάει από παλιά, τότε που οι λύκοι ούρλιαζαν στα βουνά και τα παλικάρια πολεμούσαν για την ελευθερία… Ένας θησαυρός γίνεται η αιτία να χαθούν ανθρώπινες ζωές, να διχαστούν οικογένειες αλλά και να ενωθούν..." διαβάζουμε στην περίληψη του οπισθοφύλλου καί θα προβούμε σε ένα άτυπο ταξίδι πίσω στο χρόνο. Θα βιώσουμε την απώλεια,τον πόνο,το μίσος,την απελπισία,την αδικία,την προσπάθεια για αποκατάσταση του δικαίου μα καί την ομορφιά του έρωτα. Πλάι μας θα έχουμε όλα τα πρόσωπα του κειμένου. Με βάση,κυρίως,την τριτοπρόσωπη αφήγηση,τον στρωτό λόγο,το άφθονο λεξιλόγιο καί τις περιγραφικές εικόνες θα μπορέσουμε να γίνουμε αόρατοι/ες παρατηρητές/τριες όλων των γεγονότων αναπτύσσοντας συναισθήματα για τα πρόσωπα της ιστορίας,ενώ παράλληλα κρατάμε μία αντικειμενική στάση απέναντί τους. Γιατί ο δρόμος προς τη λύτρωση πολλές φορές περνά μέσα από τη συγχώρεση...

   ''Το ουρλιαχτό των λύκων'' ο τίτλος που επιλέγει ο συγγραφέας καί δεν σας το κρύβω πως ένιωσα να το ακούω καί να προκαλεί ρίγη σε όλο μου το κορμί. Είναι τόσο διαπεραστικό ακόμη κι αν απλά το διαβάζεις... Το θέμα,όμως,είναι πως οι λύκοι υπάρχουν φορές που είναι πιο ακίνδυνοι απ'όσο είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Η φωτιά μπορεί να τους φοβίσει καί να οπισθοχωρήσουν ενώ μπορεί η θέασή της να λειτουργήσει διαφορετικά σε εμάς τους ανθρώπους. Άν καί οι λύκοι είναι άγρια ζώα από την φύση τους,η αλήθεια είναι πως ο άνθρωπος είναι ένα από τα χείριστα θηρία που έχουν περάσει ποτέ από τη γη. 

    Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου σε γενικότερα πλαίσια έμεινα ικανοποιημένη από αυτό,τόσο όσον αφορά την πένα του συγγραφέα που μπόρεσε να μου μεταδώσει με αμεσότητα όλα όσα επιθυμούσε,αλλά καί όσον αφορά την υπόθεση. Η μόνη μου ένσταση -κάτι το οποίο υπόκειται στη δική μου υποκειμενική κρίση- είναι πως θα επιθυμούσα κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την συμμετοχή κάποιων εκ των εμπλεκόμενων προσώπων στην αντίσταση. Κατά τ'άλλα,μιλάμε για ένα καλογραμμένο καί κατανοητό μυθιστόρημα που διαβάζεται άκοπα,θέτοντας τους σωστούς προβληματισμούς στο αναγνωστικό κοινό.

                                                                Καλές σας αναγνώσεις!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ