Malevolent: Εκεί που καραδοκούν οι κακόβουλοι

 

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Άραγε,τί είναι πιο τρομακτικό καί μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε τον απόλυτο φόβο; Οποιοδήποτε πλάσμα της φαντασίας,ή,το σκοτάδι που κρύβεται βαθειά μέσα στις ψυχές των ανθρώπων; Από τις εκδόσεις Λυκόφως δεν έχει πολύ καιρό που κυκλοφορεί το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα Κυριάκου Χριστοδούλου,με τίτλο ''Malevolent: Εκεί που καραδοκούν οι κακόβουλοι". Έχοντας διαβάσει το πρώτο του βιβλίο,είχα διακρίνει πως επρόκειται για έναν συγγραφέα εξελίξιμο με ικανοποιητικό υπόβαθρο γραφής που θα μας χαρίσει εξαιρετικά έργα που κινούνται στην σφαίρα του θρίλερ καί της φαντασίας. Αντιλαμβάνεστε,συνεπώς,την χαρά που ένιωσα διαβάζοντας καί το νέο του βιβλίου που μου επιβεβαίωσε περίτρανα αυτήν μου την αρχική σκέψη. 

   ''Malevolent: Εκεί που καραδοκούν οι κακόβουλοι" όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου καί ο συγγραφέας μας πιάνει από το χέρι καί μας οδηγεί ομαλά στον κόσμο της φαντασίας του που στήνει ένα μυστηριακό χορό με τον τρόμο μέσα από οκτώ εκ διαμέτρου αντίθετες ιστορίες που υπόσχονται να μας χαρίσουν δυνατές συγκινήσεις. Να στοιχειώσουν τα όνειρά μας. Να μας κάνουν να γυρίζουμε το κεφάλι μας προς τα πίσω το βράδυ,όταν περπατάμε μόνοι/ες μας στο δρόμο,για να δούμε αν μας ακολουθεί κάτι,ή,κάποιος...  Το μόνο βέβαιο είναι πως αν τις διαβάσετε το βράδυ,θα χάσετε τον γαλήνιο ύπνο σας.

   ''Εκεί που η πραγματικότητα ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία… Εκεί που ακόμα και το απόκοσμο ωχριά… Εκεί ζωντανεύουν οι χειρότεροι εφιάλτες. Γιατί η ζωή και οι άνθρωποι γύρω μας, γνωστοί και άγνωστοι, κρύβουν τρομακτικές εκπλήξεις. Οκτώ ιστορίες τρόμου και μυστηρίου με πρωταγωνιστές που βρέθηκαν στο επίκεντρο μίας κοσμικής δίνης την οποία προκάλεσαν τέρατα και άνθρωποι με σκοτεινές προθέσεις και κίνητρα." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Στην παρούσα συλλογή βλέπουμε τον λόγο του συγγραφέα να έχει μεστώσει καί να είναι πιο συμπαγής. Χρησιμοποιεί άφθονο λεξιλόγιο,τις πρέπουσες δόσεις υπερφυσικού στοιχείου,μυστηρίου καί θρίλερ. Δεν αναλώνεται σε περιττές επαναλήψεις,ή,μη χρειαζούμενους επιπλέον διαλόγους ανάμεσα στους ήρωες καί στις ηρωϊδες. Παίζει σαν άλλος μετρ με την ψυχολογία,όχι μόνο των προσώπων των ιστοριών,αλλά καί του αναγνωστικού κοινού. Επιλέγει να μην περπατήσει στα γνώριμα συγγραφικά μονοπάτια,αλλά χαράσσει τη δική του συγγραφική πορεία μέσα από πρωτότυπες ιστορίες που μένει καιρό νωπή η επίδρασή τους στο μυαλό καί στην ψυχή μας. Κάτι το οποίο του το αναγνωρίζω καί το εκτιμώ πολύ. Χωρίς ίσως καί ο ίδιος να το καταλαβαίνει,θέτει τον πήχη ψηλά,κάνοντάς μας να προσδοκούμε πολλά από εκείνον.

   Καί λίγο πριν ολοκληρώσω την αναφορά μου στο βιβλίο,θα ήθελα να σταθώ στην επιβλητική εικόνα του εξωφύλλου καί στον συνδυασμό των χρωμάτων που έχουν επιλεχθεί. Ένας άνδρας μόνος του βαδίζει μέσα σε ένα δάσος. Μοιάζει σαν χαμένος. Τριγύρω του μόνο έρεβος που αντιπροσωπεύεται από το μαύρο χρώμα που έρχεται σε αντίθεση -ή καί όχι- με το έντονο κόκκινο που απεικονίζει το αίμα. Θα μπορέσει να βρεί τον δρόμο για να σωθεί,ή,θα χαθεί για πάντα καί το μόνο που θα απομείνει να τον θυμίζει θα είναι το αίμα του;

   Από εμένα ένα τεράστιο ''ΜΠΡΑΒΟ'' στον συγγραφέα καί προς εσάς τους αναγνώστες καί τις αναγνώστριες την προτροπή να το αναζητήσετε καί να το διαβάσετε άμεσα. Θα σας ικανοποιήσει πάρα πολύ!

                                                                Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΥΡΙΑΚΟΣ Α. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ