ΤΟΥΜΟΥΝΙΟΥΝ 1 Σούκρα Βεριτά

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

   Ως ένα αφροδισιακό της σκέψης μου μπορώ να εκλάβω την έμφυτη κι αστείρευτη οξυδέρκεια αρκετών ανθρώπων,εν αντιθέσει με την ανοησία που,δυστυχώς,διακατέχει όλο καί περισσότερο κόσμο. Μία ευφυϊα που προσαρμόζεται τόσο στον λόγο τους,όσο καί στο χιούμορ με τον οποίο τον ''ντύνουν''. Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με λογοτεχνικά έργα,θα μου επιτρέψετε,να είναι ένα από τα ζητούμενά μου για να ικανοποιηθώ απ΄την επαφή μου με εκείνα. Θέλω να ανυπομονώ να διαβάσω το εκάστοτε βιβλίο καί να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μου από την αρχή έως καί το τέλος. Να ιντριγκάρει τη σκέψη μου. Να με βάζει στη διαδικασία να μην περνούν αφιλτράριστα τα πάντα στο μυαλό μου. Να τα εξετάζω από όλες τις μεριές. Να ενισχύω τις απόψεις μου,να αναιρώ άλλες λανθασμένες καί να είμαι δεκτική σε διαφορετικές από τις δικές μου. Καί όλα αυτά τα βρήκα μέσα από το νέο βιβλίο του συγγραφέα Γιώργου Σιδέρη,με τίτλο ''ΤΟΥΜΟΥΝΙΟΥΝ 1 Σούκρα Βεριτά" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κάκτος. 

   Ναι,καλά ακούσατε! ''ΤΟΥΜΟΥΝΙΟΥΝ 1 Σούκρα Βεριτά" ο τίτλος καί εγώ μαζί με εσάς έκανα ποικίλους συνειρμούς στο μυαλό μου προσπαθώντας να κατανοήσω το νόημα πίσω από τις λέξεις από τις οποίες δεν κρύβεται κανένας Αλέξης! Κι όμως,δεν θεωρώ πως ο συγγραφέας τον επιλέγει για να σοκάρει,ή,για να προκαλέσει σαν ένα άλλο πυροτέχνημα,αλλά κρύβει ένα δηκτικό σχόλιο για όλα τα τεκτενόμενα της υπόθεσης. Μία ιστορία που θα μπορούσε να ιδωθεί ως ένας ακόμη παραλληλισμός με την σύγχρονη κοινωνία,τα όποια κακώς κείμενα την ταλανίζουν καί μαζί με εκείνη τους πολίτες που ζουν μέσα σε αυτήν.

   "Aυτή η ιστορία δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Έχει όμως έρωτα, πόλεμο, ίντριγκα, μυστήριο και ανθρώπινα πάθη. Ό, τι δηλαδή κάνουν ενδιαφέρουσα την περιπέτεια της ζωής. Από το Πέτρογκραντ μέχρι τη Μόσχα και από το Παρίσι και το Βερολίνο μέχρι το Κάπρι και τη Θεσσαλονίκη οι ήρωες του αληθινού αυτού μεγαλειώδους έπους βάζουν τα πάθη τους πάνω από τις τραγωδίες της Ιστορίας. Στην πραγματικότητα αδυνατούν να κατανοήσουν την Ιστορία ακόμα και όταν την «γράφουν». Το έπος ΤΟΥΜΟΥΝΙΟΥΝ καταγράφει τις ιστορίες απλών ανθρώπων που έζησαν «κανονικά» και «αντικανονικά» χωρίς να το ξέρουν. Στην πραγματικότητα καταγράφει εμβληματικά στιγμιότυπα της ανθρώπινης ανοησίας και των κοινοτοπιών της." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Σαν ένα αυθάδικο παιδί που πάει κόντρα σε ό,τι το ενοχλεί βγάζοντας επιδεικτικά την γλώσσα του ξέροντας αυτό που σοφά λέει η λαϊκή ρήση πως ''η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει,μα κόκκαλα τσακίζει'',ο συγγραφέας με ευγλωττία,γλαφυρότητα καί αρκετή δόση σαρκαστικού,καυστικού καί εύληπτου χιούμορ μας προσφέρει ένα καλογραμμένο καί άρτιο βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Ένα μυθιστόρημα,που μέσα από τις τραγελαφικές καταστάσεις που βιώνουν τα πρόσωπα της υπόθεσης,θα μας κάνει να ξεκαρδιστούμε στα γέλια,να προβληματιστούμε,να λυπηθούμε,να χαρούμε καί εντέλει να δούμε κατάματα ακόμη κι αυτά που αρνούμαστε όταν στέκουμε μόνοι/ες μπροστά στον καθρέφτη κάνοντας την όποια αυτοκριτική. Καί ίσως ακόμη περισσότερα... 'Ενα βιβλίο που δεν χρειάζεται πολλά λόγια για να το αναλύσεις/προσεγγίσεις,αλλά καθαρή ματιά καί σκέψη. Ένα βιβλίο που στέκεται επάξια από μόνο του,χωρίς βοηθητικά δεκανίκια...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΑΚΤΟΣ