Ο ΔΟΚΤΩΡ Ψ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

   Η ψυχική υγεία είναι ένα απ΄τα υπέρτατα αγαθά στη ζωή ενός ανθρώπου. Άν καί δεν έχω κάνει ποτέ συνεδρία με κάποιον ψυχολόγο,ή,ψυχίατρο,θεωρώ πως η ψυχοθεραπεία είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορεί να προσφέρει ένα άτομο στον εαυτό του. Αυτό,όμως,που δεν είχε περάσει ποτέ έως τώρα ως σκέψη από το μυαλό μου είναι το πως οι ειδικοί βιώνουν όλη αυτήν την κατάσταση. Ναι,έχουν τις γνώσεις για να προσεγγίσουν καί να βοηθήσουν τον άλλον άνθρωπο,αλλά πώς το βλέπουν από τη δική τους μεριά; Πόσο εύκολο,ή,δύσκολο είναι να μπουν στην θέση του άλλου ανθρώπου καί να βρουν τις όποιες απαντήσεις στα ζητήματα που τους απασχολούν; 

   Ο πολυγραφότατος καί έμπειρος με την ανθρώπινη ψυχολογία καί λέξεις συγγραφέας Σωτήρης Παστάκας,ορμώμενος από το είδος των σπουδών του καί την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως ψυχίατρος,γράφει το νέο του βιβλίο,με τίτλο ''Ο ΔΟΚΤΩΡ Ψ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ",που κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών από τις εκδόσεις Κέδρος. Ένα βιβλίο που με κέρδισε από το άκουσμα κιόλας του τίτλου του. Μπορεί να είναι ορθή,μπορεί καί λάθος η σκέψη μου πως κάνει ένα ευφυές λογοπαίγνιο. Ο άγνωστος ''χ'' των μαθηματικών γίνεται ο ''Ψ'' δανειζόμενος το πρώτο γράμμα από την λέξη ψυχίατρος,που φέρει καί τον τίτλο του δόκτωρος,καί παύει πλέον να είναι άγνωστος για εμάς,αφού θα είναι ο κύριος πρωταγωνιστής. 

  "Ένας ψυχίατρος που αποφεύγει την παρέα των συναδέλφων του (τους οποίους ωστόσο παρατηρεί αμείλικτα και καταγράφει τα τικ και τις συμπεριφορές τους) και προτιμά τη φιλία με μουσικούς, ζωγράφους, ποιητές, ηθοποιούς, πρεζάκια, φυλακόβιους και θεότρελους. Ένας ψυχίατρος που γράφει ποιήματα μας μιλάει με χιούμορ και αυτοσαρκασμό για τα μείζονα ψυχιατρικά θέματα: την απώλεια, τον έρωτα, τη φιλία, το σεξ, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, την ευτυχία, τον χρόνο, την αυτογνωσία, και συνταγογραφεί ανύπαρκτα φάρμακα. Ο αναγνώστης θα ανακαλύψει μόνος του αυτό που γνώριζε ήδη από τον τίτλο: τον ψεύτη και τον ψυχίατρο δόκτορα Ψ στη διαρκή προσπάθεια για αυτογνωσία. Γιατί 2.500 χρόνια ψυχιατρικής προσπαθούν να απαντήσουν στο σωκρατικό ζητούμενο, αυτό το «γνώθι σαυτόν», που παραμένει άλυτο." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Ο συγγραφέας,-πιο συγκεκριμένα ο ήρωάς μας-,αναπτύσσει την ενσυναίσθησή του καί μπαίνει στην διαδικασία να γίνει εκείνος ο εκάστοτε ασθενής καί θα προσπαθήσει να δει τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από τα μάτια των προσώπων που τον εμπιστεύονται για την ψυχική τους υγεία. Άραγε,τί σκέφτονται οι ασθενείς για τον γιατρό τους; Του δίνουν θεϊκές,υπερφυσικές διαστάσεις καί δυνατότητες,ή,τον βλέπουν όμοιο με εκείνους; Τί είναι αυτό που τους/τις κάνει να τον εμπιστευτούν καί να εκφράσουν ελεύθερα,χωρίς φόβο,αλλά με πάθος όσα μπορεί να τους/τις καταπιέζουν,φοβίζουν καί προβληματίζουν; 

   Μέσα από 169 αυτοτελείς ιστορίες καί με ''όπλα'' στην φαρέτρα του την άριστη χρήση της γλώσσας,το οξυδερκές χιούμορ που σαρκάζει καί αυτοσαρκάζεται την ίδια στιγμή,τα απλά καθημερινά παραδείγματα,τον μεστό λόγο καί τη συνολική αρτιότητα του βιβλίου ο συγγραφέας θα μιλήσει για όλα όσα αποκόμισε από τις προσωπικές του,κι όχι μόνο,εμπειρίες ζωής. Χτίζει μία αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ εκείνου καί των ασθενών του. Για να το καταφέρει δε αυτό,''αποτινάσει'' από πάνω του την ειδικότητά του καί δημιουργεί νέες ταυτότητες. Όχι για να ξεγελάσει,αλλά για να έρθει πιο κοντά με τους άλλους ανθρώπους καί να μην τους ''τρομάξει'' η όποια ιδιότητά του βάσει των όποιων προκαταλήψεων μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Επιλέγει για την μεταφορά του τα μέσα,κρυφακούει συζητήσεις,συμμετέχει σε άλλες,ψάχνει να βρει το νόημα σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές καί δηλώνει λάτρης των θρύλων.

   Εν κατακλείδι,μαζί με τον βασικό ήρωά μας,όλοι κι όλες μαζί θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε βαθειά μέσα στις ψυχές μας,θα κατανοήσουμε καί θα ρίξουμε φως στα όποια σκοτάδια μας. Στο προσκήνιο,λοιπόν,η απώλεια,ο έρωτας,ο θάνατος,η μοναξιά,οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες,ο τρόμος,η αγάπη,η υποτίμηση καί η ανάγκη για αποδοχή. Γιατί όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή. Κι αν θέλουμε να ζούμε κι όχι απλά να επιβιώνουμε,θα πρέπει να μάθουμε να μην τα απορρίπτουμε,αλλά να τα αποδεχόμαστε πάντα στον βαθμό που αρμόζει. Ναι,εμένα το βιβλίο μου άρεσε αρκετά καί το προτείνω καί σε εσάς.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΣΤΑΚΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ