Αιματηρές απόκριες

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

    Η περίοδος των αποκριών είναι συνδεδεμένη με ξέφρενο γλέντι,χαρά καί μεταμφιέσεις μικρών καί μεγάλων. Άν καί συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την θρησκεία,αυτή η σκέψη μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Από μικρή ηλικία,λοιπόν,τα παιδιά αδημονούν για τη συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου καί σκέφτονται ποια αποκριάτικη στολή να επιλέξουν ώστε να εντυπωσιάσουν τους γύρω τους καί να λάβουν ενθαρρυντικά κοπλιμέντα για την εμφάνισή τους. Μεγαλώνοντας αυτό ίσως καί να αλλάζει κάπως. Ακούσια,ή,εκκούσια η επιλογή της ενδυμασίας γίνεται με σκοπό να βγει προς τα έξω μία ενδόμυχη επιθυμία αυτού του ανθρώπου,ή,για να φανερώσει μία καλά κρυμμένη πτυχή του εαυτού του,αθέατη καί προφυλαγμένη από τους γύρω του,είτε λόγω φόβου,είτε λόγω της αίσθησης μίας ενδεχόμενης απόρριψης. Μήπως,άραγε,είναι καί ένας άλλος τρόπος για να αρθούν οι όποιες ηθικές αναστολές καί καθένας/καθεμία να πράξει όπως επιθυμεί χωρίς να τιμωρηθεί (εντός κι εκτός εισαγωγικών) για τις όποιες δράσεις του/της;

   Ο συγγραφέας Σωτήρης Πετρίδης κάνει το ντεμπούτο του στον χώρο της λογοτεχνίας στη χώρα μας,μέσα απ΄το πρώτο του βιβλίο,με τίτλο ''Αιματηρές απόκριες'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο αστυνομικό θρίλερ που προκαλεί φόβο καί μας υπόσχεται να δούμε την συγκεκριμένη εορταστική περίοδο με άλλη ματιά. Βλέπετε,αυτό το επίθετο ''αιματηρές'' που έρχεται να προσδώσει έναν άλλο,-ίσως καί σκιαχτικό-,τόνο στις απόκριες μας προϊδεάζει για το τι αναμένεται να συναντήσουμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Κι αν το συνδέσουμε με την εικόνα του εξωφύλλου καί δη του κλόουν,-η μορφή του οποίου γεννά αρνητικά συναισθήματα καί σκέψεις σε πολύ κόσμο-,θεωρώ πως το μυστήριο ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του.

   "Ο Πέτρος Αντωνίου είναι ένας μάχιμος αστυνομικός με αστείρευτο ένστικτο αλλά και ένα ενοχικό παρελθόν, που θέλει να ξεχάσει. Ο δρόμος του τον βγάζει στο Αγγελοχώρι, ένα ορεινό χωριό, στους πρόποδες του Ολύμπου, ως διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος της περιοχής. Μαζί με τον σύντροφο της ζωής του, τον Δημήτρη, μετακόμισαν εκεί, για να απομακρυνθούν από τη φασαρία της πόλης και να ζήσουν περισσότερο απομονωμένα. Όμως, η φήμη του Αγγελοχωρίου, ως ένας από τους πιο διάσημους αποκριάτικους προορισμούς της χώρας, θα αποτελέσει τον πυρήνα αναταραχής τόσο της συντηρητικής κοινότητας όσο και του ίδιου του ζευγαριού. Ένας κατά συρροή δολοφόνος εμφανίζεται στο χωριό και σπείρει τον τρόμο, καθώς οι τουρίστες εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Μέσα στο μάτι του κυκλώνα θα βρεθεί και μία παρέα πέντε νέων φοιτητών που θα φτάσει στο Αγγγελοχώρι με κύριο στόχο την ανεξέλεγκτη φοιτητική διασκέδαση κατά την περίοδο της Αποκριάς. Μέσα σε λίγες στιγμές, η ζωή του Πέτρου θα αλλάξει. Από διοικητής ενός συνοικιακού Αστυνομικού Τμήματος θα γίνει ο κύριος οργανωτής του σχεδίου για την επίλυση της πιο δύσκολης υπόθεσης που έχει συναντήσει ποτέ στην καριέρα του. Τελικά, η Τσικνοπέμπτη που πλησίαζε θα ήταν τελείως διαφορετική από ό,τι περίμεναν…" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Η εμφάνιση ενός κατά συρροή δολοφόνου καί το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύει η αστυνομία εναντίον του δεν είναι κάτι το πρωτότυπο ως θέμα για ένα ανάλογο μυθιστόρημα,αλλά δυστυχώς ούτε καί για την αληθινή μας ζωή. Το δύσκολο εγχείρημα είναι το κατά πόσο ένας δημιουργός θα το εντάξει μέσα στην πλοκή του βιβλίου του,προσφέροντάς του κάτι το αλλιώτικο από τα πολυειπωμένα. Ο συγγραφέας Σωτήρης Πετρίδης έχει ένα,-τουλάχιστον κατ'εμέ-,δυνατό όπλο στη συγγραφική του φαρέτρα που δεν είναι άλλο από την εμπειρία καί τις γνώσεις που έχει αποκτήσει από τις σπουδές καί την επαφή του με τον κινηματογράφο. Αυτό τον βοηθά να προσεγγίζει το κείμενο από μία διαφορετική,κινηματογραφική οπτική. Γνωρίζει πως να πλάσει τους χαρακτήρες των προσώπων που μπορούν να θεωρηθούν ως μη αναμενόμενοι καί οικείοι την ίδια στιγμή,πως να αυξομειώσει την ένταση των συναισθημάτων καί του σασπένς ώστε να κρατά σε εγρήγορση το κοινό και εντέλει να μας φανερώνει τον ένοχο την στιγμή που πρέπει μέσα από ένα όμορφα δοσμένο επίλογο.

    Διαβάζοντας το βιβλίο μου άρεσε πολύ το πόσο κατανοητός καί άμεσος ήταν ο λόγος του συγγραφέα. Ναι,θα ήθελα μια πιο ομαλή μετάβασή μας προς την αποκάλυψη του ενόχου,αλλά αυτό δεν σημαίνει πως με επηρέασε αρνητικά ως γεγονός. Αντίθετα,βρήκα αρεστή την ψυχογράφηση των προσώπων του κειμένου,τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι μεταξύ τους σχέσεις καί επιθυμίες χωρίς να φαίνεται όλο αυτό σαχλό,ή,να υπάρχουν τάσεις εντυπωσιασμού καί τσιγκλίσματος του αναγνωστικού κοινού. Άλλωστε,εγώ δεν εντόπισα κάτι τέτοιο ερχόμενη σε επαφή με το βιβλίο. Επίσης,η γρήγορη καί συνεχόμενη δράση καθιστά το βιβλίο ξεκούραστο καί ευνόητο.

   Εν κατακλείδι,με χαροποιεί πολύ να βλέπω νέους δημιουργούς να κάνουν τα πρώτα τους βήματα καί να μας παρουσιάζουν καλά βιβλία που μας ψυχαγωγούν. Εγώ μελλοντικά αναμένω την εξέλιξη του συγγραφέα,καθώς κι ένα νέο του έργο. Προς το παρόν,όμως,σας προτρέπω να αναζητήσετε το παρόν.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ