Δαίμονας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   ''Παρακαλούμε,καθίστε άνετα στην Business Class θέση σας και προσδεθείτε. Το επόμενο ταξίδι μας ξεκινά με πιλότο μας την Ηώ Αυγέρη.'' διαβάζει κάποιος/α επισκεπτόμενος/η το επίσημο site των εκδόσεων Υδροπλάνο καί πιο συγκεκριμένα τη σελίδα με το νέο βιβλίο της συγγραφέως Ηούς Αυγέρη,με τίτλο ''Δαίμονας''. Μετά την αγαπητή μας ''Ατίθαση'' η συγγραφέας μας προσκαλεί σε μία αισθηματική ιστορία που φέρει μερικά στοιχεία της φανταστικής λογοτεχνίας με έναν ιδιάζων τρόπο που τα κάνει να φαντάζουν απόλυτα φυσικά στα μάτια μας... Καί δεν το λέω αυτό,λόγω της ερμηνείας που δίνουμε στην λέξη ''δαίμονας'',αλλά στο πως παρουσιάζεται μέσα στην υπόθεση από την συγγραφέα... Ναι,μην σας φαίνεται περίεργο αυτό που σας λέω. Αρκεί να σκεφτούμε την αιώνια μάχη ανάμεσα στο καλό καί στο κακό καί τους ανάλογους απαγορευμένους έρωτες που έχουν υποτίθεται γεννηθεί στα μέλη των αντίθετων στρατοπέδων καί συχνά-πυκνά έχουν γίνει σενάριο κινηματογραφικών ταινιών μα καί πηγή έμπνευσης λογοτεχνικών έργων. Άραγε,τί είναι αυτό που μας γοητεύει τόσο; Το σκοτάδι καί η φωτιά που υπάρχουν καί μας ελκύουν,ή,η αγνότητα καί το φως που δίνει άλλο νόημα στην ζωή μας; Ποιος/α μπορεί να απαντήσει με απόλυτη βεβαιότητα;

   "Δαίμων: Κάποιοι πιστεύουν πως υποδηλώνει τη θεϊκή δύναμη και άλλοι πάλι τον θεωρούν άρχοντα του κακού. Μα στα κρυφά έτσι αποκαλούν εκείνον. Αναήλ: Ο αρχάγγελος προστάτης της αγάπης και το όνομα δόθηκε σε εκείνη. Σε ένα άγνωστο νησί, όπου τίποτα δεν βρίσκεται στην κατοχή των κατοίκων αλλά όλα τα καρπώνονται οι πάντες, ο ιδιοκτήτης και Άρχοντας, στεκούμενος στο κατώφλι του θανάτου, αποφασίζει να παραδώσει τα σκήπτρα στον απόγονό του, o oποίος μόλις εγκατέλειψε την πόλη και είναι έτοιμος να αναλάβει τα καθήκοντά του. Η παράδοση των γενεών προστάζει ο έχων την εξουσία να δεσμεύσει τη ζωή του επιλέγοντας το ταίρι του αποκλειστικά από τον τόπο. Ένα μοιραίο βράδυ, στη γιορτή του καλοκαιριού, εκείνος αποτυπώνει το σημάδι του πάνω της και τότε η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει. Ο ρους της ιστορίας αλλάζει. Το παρελθόν αναδύεται για να εξηγήσει το παρόν και να αντιμετωπίσει το μέλλον. Άγγελος και Δαίμονας επιδεικνύουν τα φτερά τους. Μπορεί άραγε ο Παράδεισος να χωρέσει και τους δύο;" διαβάζουμε στην περίληψη του οπισθοφύλλου καί ήδη έχουμε στα χέρια μας τα πρώτα χρήσιμα στοιχεία που χρειαζόμαστε τόσο για να οδηγηθούμε ομαλά μέσα στο κλίμα της υπόθεσης,όσο καί για να φουντώσει η φαντασία μας...

    Προσωπικά επέλεξα να σταθώ στα δύο κεντρικά πρόσωπα καί την οξυδερκή κίνηση της συγγραφέως να τους δώσει αυτά τα συγκεκριμένα ονόματα καί μέσω των χαρακτήρων τους καί της γενικότερης στάσης τους να αναδεικνύουν όλα όσα εκείνα αντιπροσωπεύουν. Βέβαια,για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι/ες,η λέξη ''δαίμων'' στην αρχαιότητα δεν είχε την αρνητική σημασία που πλέον έχει,οπότε μπορείτε να κάνετε τους ανάλογους συνειρμούς σε σχέση με την υπόθεση του βιβλίου. Εγώ για να είμαι ειλικρινής αυτό είχα κατά νου διαβάζοντας το βιβλίο. Καί αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πλάσω με το νου μου όλα τα πρόσωπα της ιστορίας με επιβλητικά κι όμορφα εξωτερικά χαρακτηριστικά που επιθυμούσα να φέρουν... Όχι,δεν ένιωσα τον τρόμο που γεννάται από κάτι κακό,αλλά εκείνον τον φόβο που μας κατακλύζει όταν δεν μπορούμε να αντισταθούμε σε κάτι φαινομενικά επικίνδυνο. Μα μήπως τελικά αυτή δεν είναι καί η φύση του έρωτα; Από την μία μας φανερώνει την αγγελική κι από την άλλη την δαιμονική του όψη;

   Άν καί τα αισθηματικά μυθιστορήματα δεν είναι τα πιο αγαπημένα μου,ακόμη κι από την επαφή μου με αυτά,μπορώ να λάβω κάτι χρήσιμο. Από την παρούσα ιστορία έλαβα το μήνυμα πως ο πραγματικός έρωτας,εκείνος ο σαρωτικός που καταλύει τις όποιες αμυνές μας,αφήνει ανεξίτηλο το σημάδι του πάνω μας εφ'όρου ζωής. Κανείς δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει καί το μόνο που ζητά από εμάς είναι να του φερόμαστε όπως του αξίζει. Να τον διεκδικούμε καθημερινά. Να τον φροντίζουμε καί να μην επαναπαυόμαστε. Ο έρωτας θέλει ένταση καί ηρεμία. Καί η συγγραφέας Ηώ Αυγέρη,ή,πιο σωστά η γραφή της μπόρεσε να με πείσει για όλα αυτά. Χτίζει άρτιους καί ερωτεύσιμους χαρακτήρες με όλα εκείνα τα θετικά κι αρνητικά τόσο της ανθρώπινης,όσο καί της δαιμονικής καί της αγγελικής φύσης...  Οι γλαφυρές περιγραφές,ο έντονος ερωτισμός,η εναλλαγή συναισθημάτων,το άφθονο λεξιλόγιο,η σωστή χρήση των εκφραστικών μέσων καθώς καί η μεστή δομή της ιστορίας καθιστούν το βιβλίο καλογραμμένο καί εύληπτο. Ναι,εμένα το βιβλίο μου άρεσε πολύ καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε κι εσείς,αν είστε λάτρεις καί μη του είδους. Καί να θυμάστε πως για να υπάρχει ισορροπία στη ζωή μας,χρειάζεται τόσο το φως,όσο καί το σκοτάδι.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΗΩ ΑΥΓΕΡΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ