Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  "Μια διάσημη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων που, αποφασίζοντας να σκοτώσει τον βασικό ήρωα των βιβλίων της, πέφτει ξαφνικά σε δυσμένεια. Ένας σύζυγος-τρόπαιο που ετοιμάζεται να την εγκαταλείψει για τη νεότερη ερωμένη του. Ο πανταχού παρών Βασιλιάς και ο Γελωτοποιός του, που στοιχειώνουν κάθε κίνησή της. Κι ένας ανώτατος επιθεωρητής –σε μια γκρίζα και παγωμένη πόλη– κόντρα σε όλα τα μυθιστορηματικά κλισέ." (Απόσπασμα περίληψης οπισθοφύλου)

   Ως αναγνώστρια απεχθάνομαι τα κλισέ,τα κακογραμμένα βιβλία,τους/τις συγγραφείς που επιλέγουν να αναπαύονται στις δάφνες καί στα όποια κεκτημένα τους καί δεν εξελίσσονται. Συγγραφείς που γράφουν απλά για να γράψουν καί έχουν δεδομένες τις πωλήσεις των έργων τους βάσει της δημοφιλίας τους στο αναγνωστικό κοινό. Αντιθέτως,δηλώνω ένθερμη υποστηρίκτρια συγγραφέων (θέλω να πιστεύω πως πρόκειται για την πλειοψηφία) που συνεχώς εργάζονται ώστε να γίνονται καλύτεροι/ες προσφέροντας κάτι το διαφορετικό καί μη αναμενόμενο στο αναγνωστικό κοινό. Μία εξ αυτών των δημιουργών που θαυμάζω καί ποτέ έως σήμερα δεν με έχει απογοητεύσει είναι η συγγραφέας Κλαίρη Θεοδώρου. Άν κι έχω διαβάσει μόλις τρία προσωπικά της έργα (συμπεριλαμβανομένου κι αυτού για το οποίο θα σας μιλήσω σήμερα) είναι η τρανή απόδειξη συγγραφέως που συνεχώς εξελίσσεται,αφουγκράζεται τις επιθυμίες των αναγνωστών/στριων καί τα βιβλία της θεωρούνται ως καλογραμμένα,ευνόητα καί πετυχημένα στο κάθε είδος που εκπροσωπούν.

   Άν καί η συγγραφέας μας παρουσιάζει κατά κόρον κοινωνικά μυθιστορήματα με το απαραίτητο αισθηματικό στοιχείο (πάντα στην αρμόζουσα δόση,χωρίς να ξεπερνά τα αποδεκτά όρια),σε αυτό το νέο της αστυνομικό μυθιστόρημα μας δείχνει μία άλλη,μα άκρως ενδιαφέρουσα πλευρά της πένας της που εναρμονίζεται με το στοιχείο του crime καί του μυστηρίου καί μας υπόσχεται δυνατές συγκινήσεις. Καί για να προλάβω τυχόν κακεντρέχιες,προσωπικά τάσσομαι στο πλάι των δημιουργών που τολμούν καί παίρνουν το ρίσκο να δοκιμαστούν σε αντίθετα λογοτεχνικά είδη καί να ''κολυμπήσουν'' σε αχαρτογράφητα νερά. Έτσι,λοιπόν,καί η συγγραφέας Κλαίρη Θεοδώρου κάνει στροφή 180 μοιρών καί υπογράφει το βιβλίο ''Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ",που κυκλοφόρησε μόλις πριν λίγες μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

   "Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ",λοιπόν,ο τίτλος κι ακόμη κι εγώ που δεν έχω καμία απολύτως γνώση σχετικά με το σκάκι,δύναμαι να αντιληφθώ πως το εν λόγω πιόνι είναι ένα εκ των πιο σημαντικών. Άραγε,στην παρούσα ιστορία ποιος εκπροσωπούσε τον βασιλιά,την βασίλισσα καί τα άλλα πιόνια; Ποιος/α έστηνε έναν αγώνα μπρα ντε φερ σαν να είχαμε μπροστά μας μία δύσκολη,επικίνδυνη,σκοτεινή καί καθηλωτική παρτίδα σκάκι; Η σκακιέρα σαν άλλο πεδίο μάχης αναμένει όλους κι όλες να λάβουν την θέση που τους/τις αναλογεί,με τη μόνη διαφορά,πως πλέον δεν έχουν αποκαλύψει ότι δεν έχουν κανένα περιορισμό κινήσεων... Θα εκμεταλλευτούν,ή όχι,αυτό το πλεονέκτημα που έχουν στα χέρια τους;

   "Μόναχο, 2018. Η Λούνα Μάρκος, πασίγνωστη συγγραφέας, σκηνοθετεί με τη συγκατάθεση του σύντομα πρώην συζύγου της τη δολοφονία του, προκειμένου να προκαλέσει εκ νέου φρενίτιδα στα μίντια με το όνομά της. Δε φαντάζεται όμως πως η πραγματικότητα ξεπερνά πολλές φορές κάθε φαντασία, καθώς μονάχα η αλήθεια μπορεί να μετατραπεί τελικά στον απόλυτο εφιάλτη. Ένας ειδεχθής φόνος οδηγεί τους πάντες στην παράνοια. Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται και κανένας δεν είναι αθώος, ενώ τα γεγονότα μοιάζουν να διαστρεβλώνονται σαν σε παραμορφωτικό καθρέφτη. Γιατί τελικά είναι οι οικογενειακές ιστορίες –αυτές που «γράφονται» μέσα σε τέσσερις τοίχους– που μπορεί να αποδειχθούν οι πιο τρομακτικές απ’ όλες." (Απόσπασμα περίληψης οπισθοφύλου)

   Η συγγραφέας εύστοχα επιλέγει να ανοίξει την αυλαία της εξιστόρησης της υπόθεσης με μία έντονη συνταρακτική περιγραφή σκηνής,ανεβάζοντας την αδρεναλίνη καί ξυπνώντας την αναγνωστική μας πείνα. Ευτυχώς,δεν επιλέγει να συνεχίσει με την ίδια ένταση καί μας δίνει την απαραίτητη δόση ανάπαυλας καί ξεκινά με μεγάλη μαεστρία να υφαίνει τον ιστό της σαν άλλη αράχνη που περιμένει να αιχμαλωτίσει τα θύματά της. Ή μήπως θα γίνει το αντίθετο; Να αντιστραφούν,δηλαδή,οι όροι καί τα θύματα να κατασπαράξουν τον θύτη σαν άλλη λεία; Στο παρόν έργο η πένα της συγγραφέως γίνεται πιο λεία καί ''κοφτερή''. Σαν να αποκτά μία άλλη διάσταση καί τη λούζει ένας αέρας αναζωογόνησης. Η συνεχόμενη δράση,οι περιγραφικές εικόνες,η αντίθεση στο ''φαίνεσθαι'' καί στο ''είναι'',καθώς καί η άρτια δομή του κειμένου καί η αναλυτική σκιαγράφηση των χαρακτήρων των προσώπων καθιστούν στο σύνολό τους το βιβλίο καλογραμμένο. 

   Πώς οι εμπειρίες του παρελθόντος διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης καί δράσης μας; Μπορούμε να εξιλεωθούμε καί να αποτινάξουμε από πάνω μας τις όποιες ενοχές καί μυστικά του παρελθόντος καταγράφοντάς τα πάνω στο χαρτί; Αδελφική σχέση καί αγάπη,μίσος,εκδίκηση,απωθημένα,έρωτας,καταπιεσμένα συναισθήματα,υποβίβαση,συμφέρον,λαχτάρα για δόξα καί χρήμα,καθώς καί μία αναπάντεχη ανατροπή,σαν άλλη κίνηση ματ,είναι μερικά από όσα θα συναντήσουμε μέσα στην υπόθεση. Καί μην ξεχνάτε αυτό που λέει το οπισθόφυλλο: "...Γιατί, ως γνωστόν, ο Βασιλιάς πεθαίνει πάντα τελευταίος. Κάποιες φορές, όμως, δεν πεθαίνει και καθόλου...".

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ