Η κυριαρχία της Σιωπής

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  Τίτλος: Η κυριαρχία της Σιωπής

Στο άκουσμά του,η πρώτη μου σκέψη είναι το τι θα γινόταν αν όντως στο εγγύτερο,ή,στο πιο μακρινό μέλλον επικρατούσε παντού καί μόνιμα η σιωπή γύρω μας. Άν εμείς οι άνθρωποι σταματούσαμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας μέσω της ομιλίας; Άν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας να ήταν μέσω ηλεκτρονικών συσκευών που δεν θα ήταν τόσο απαραίτητη καν η δική μας αλληλεπίδραση μαζί τους; Αλλά καί πάλι σκέφτομαι πως η πραγματικότητα που ζούμε δεν απέχει καί πολύ από αυτό. Έτσι δεν είναι; Ελάτε. Ας το παραδεχθούμε επιτέλους πως οι ταχύτατοι ρυθμοί που κινούνται τα πάντα γύρω μας μας έχουν εγκλωβίσει σε μία ανάλογη συνθήκη (προς το παρόν μικρότερης εμβέλειας) από την οποία δύσκολα θα ξεφύγουμε αν δεν δράσουμε γρήγορα. Καλή δεν λέω η ανάπτυξη της τεχνολογίας καί χρήσιμη όταν αξιοποιείται λογικά καί με μέτρο,αλλά η αποξένωση οδηγεί στην ρήξη των ανθρωπίνων σχέσεων... Κι αυτό πρέπει να μας φοβίζει... Η σιωπή,από μία απλή έννοια,να αποκτήσει υπόσταση καί άτυπα να ''προσωποποιηθεί'' καί το αρχικό ''σ'' να γίνει κεφαλαίο υποδηλώνοντας αυτήν την αλλαγή...

  Στην πένα η συγγραφέας Αλεξία Κέπελη που δεν φοβάται να πάρει το ρίσκο καί να μας προσφέρει ένα βιβλίο που κινείται ανάμεσα στα όρια της φαντασίας καί της δυστοπίας. Μήπως το ένα αλληλοσυμπληρώνει το άλλο; Μήπως η φαντασία δείχνει να υστερεί μπροστά στην αληθινή ζωή; Μήπως ζούμε σαν άλλοι/ες ήρωες καί ηρωϊδες ενός εφιαλτικού για την ανθρωπότητα σεναρίου; Πόσο απέχουν τα όσα ζούμε από την μυθοπλασία; Αυτά καί κάμποσα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό μου πιάνοντας για πρώτη φορά το βιβλίο στα χέρια μου,ανέμεναν να απαντηθούν μέσα από την ιστορία που θα ξεδιπλωνόταν μέσα στις σελίδες του.

   "Τι θα μπορούσε άραγε να συμβεί, αν οι άνθρωποι σταματούσαν να μιλούν και επικοινωνούσαν μόνο μέσα από τις οθόνες τους; Η προδιαγεγραμμένη και ήσυχη ζωή της Άμπερ διαταράσσεται από την εμφάνιση ενός παράξενου άντρα. Το πρώτο κομμάτι του ντόμινο πέφτει και παρασύρει στον διάβα του όλα όσα θεωρούσε δεδομένα: πρόσωπα, αλήθειες, σχέσεις. Ως τότε, παρά την έμφυτη περιέργειά της, κατάφερνε να συμμορφώνεται με όσα προστάζει η κοινωνία της: να μην παίρνει τα μάτια από την οθόνη του κινητού της, να μη μιλά, αλλά να εκφράζει μόνο γραπτά όσα θέλει να πει και, πάνω από όλα, να φροντίζει την εικόνα της στο σύστημα Άργος, ώστε να αποκτά όλο και περισσότερους ακολούθους. Μια απόπειρα εναντίον της ζωής της ξυπνά μέσα της τον φόβο, αλλά και ένα κομμάτι της που δεν γνώριζε πως υπήρχε. Η Αμπερ αμφισβητεί πλέον το Άργος, που την καθοδηγεί από τη στιγμή της γέννησής της, και τα γεγονότα που της παρουσιάζονται ως αλήθειες. Ρίσκα, δολοπλοκίες και κρυμμένα μυστικά… Η Αμπερ θα κληθεί να αντιμετωπίσει καταστάσεις που δεν είχε ποτέ φανταστεί, αλλά και να γνωρίσει έναν κόσμο διαφορετικό, που όλο αυτόν τον καιρό βρισκόταν κρυμμένος ένα μόνο βλέμμα μακριά από την οθόνη της. Είναι δυνατό να σπάσει, όμως, η κυριαρχία της σιωπής;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Αρχίζοντας την ανάγνωση του βιβλίου,δεν σας το κρύβω πως με τρόμαξε κατά κάποιον τρόπο ο μεγάλος όγκος του. Όχι για το πόσο χρόνο θα χρειαζόμουν για να το διαβάσω ολόκληρο (αυτό ποτέ δεν με έχει απασχολήσει,ούτε έχει λειτουργήσει ως τροχοπέδη για την επιθυμία να διαβάσω ένα βιβλίο),αλλά για το αν η συγγραφέας θα κατάφερνε να έχει μία ορθή καί στρωτή δομή στο κείμενό της. Ευτυχώς,οι όποιοι φόβοι μου εξαφανίστηκαν σχεδόν αυτοστιγμεί που μυήθηκα στον κόσμο της ιστορίας. Η συγγραφέας,λοιπόν,έχει μία καθαρή καί κατανοητή γραφή. Πλάθει πολύ καλά δουλεμένους χαρακτήρες των ηρώων καί των ηρωϊδων καί τους/τις αφήνει το περιθώριο να δράσουν όπως επιθυμούν. Ώρες-ώρες δε,ένιωσα πως θα μπορούσαμε να ταυτιστούμε μαζί τους,καθώς οι περιγραφές των σκηνών περιβάλλονταν από τόση αληφοθάνεια καί γλαφυρότητα που μας δίνουν την αίσθηση πως δεν απέχουν πολύ από τα όσα ζούμε στην πραγματικότητα.

   Μπόλικη δράση,έρωτας,σασπένς,ίντριγκες,συνωμοσίες,ανθρώπινες σχέσεις,μυστήριο καί ένα ευφυές δηκτικό σχόλιο της συγγραφέως για την δεδομένη κατάσταση που βρισκόμαστε ως κοινωνία στο σύνολό μας είναι οι βασικοί άξονες του βιβλίου. Καί εκεί που η αγωνία κορυφώνεται,η συγγραφέας επιλέγει να βάλει μία άνω τελεία καί να κλείσει προς το παρόν το βιβλίο σε ένα κέραιο για την εξέλιξη της ιστορίας σημείο. Άραγε,τί μας επιφυλάσσει στην πορεία; Εγώ ανυπομονώ για την συνέχεια. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΛΕΞΙΑ ΚΕΠΕΛΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ