Όταν πάγωσε ο Βόσπορος

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

  "Μόλις άρχιζε να νυχτώνει. Βαπόρια ανεβοκατέβαιναν τον Βόσπορο και η σκέψη της Κλειώς φτερούγιζε στα περασµένα, στα θαµµένα στο βάθος του χρόνου πρόσωπα, που ζωντάνευαν κι έρχονταν τώρα κοντά της." (Απόσπασμα από το βιβλίο)

  Την πένα της συγγραφέως Μαίρης Μαγουλά την γνώρισα για πρώτη φορά μέσα από το βιβλίο της ''Κύματα του Βοσπόρου''. Μου κράτησε όμορφη συντροφιά στο βιβλίο ''Ως το τέλος του κόσμου'' καί ήρθε να με πλημμυρίσει ξανά με το αρχικό δυνατό συναίσθημα μέσα από το νέο της κοινωνικό μυθιστόρημα με τίτλο ''Όταν πάγωσε ο Βόσπορος'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ένα βιβλίο,που χάρη στην ιστορία που ξεδιπλώνεται μέσα στις σελίδες του,μας μεταφέρει πίσω στον χρόνο καί στον χώρο. Πιο συγκεκριμένα θα γίνουμε αόρατοι κάτοικοι της πόλης των πόλεων,της Κωνσταντινούπολης. Μία πόλη αφετηρία καί τερματισμός πολλών ταξιδιών. Μία πόλη όπου ψυχές,όνειρα,πάθη,λάθη,εμπειρίες,θρησκείες,λαοί,γλώσσες,έθιμα,αντιλήψεις,αρώματα,γεύσεις,ήθη καί επιθυμίες διασταυρώνονται καί χωρίζουν... Όπως,άλλωστε,συμβαίνει καί με τους ανθρώπους... Ένα,λοιπόν,ιδιαίτερο πάντρεμα αντιθέσεων,που όχι μόνο έδειχνε κατά έναν παράδοξο τρόπο αρμονικό στο σύνολό του,μα διαμόρφωσε απόλυτα όλη την εικόνα καί ουσία της πόλης...

   "Όταν πάγωσε ο Βόσπορος",όπως προείπα ο τίτλος που επιλέγει η συγγραφέας καί μοιάζει σαν ένα καίριο χρονικό ορόσημο,τόσο όσον αφορά την περίοδο κατά την οποία θα διαδραματιστούν σημαντικά γεγονότα της πλοκής,όσο καί τον τρόπο που αυτά επηρέασαν άρδην τις επιλογές των προσώπων καί την μετέπειτα πορεία όλης τους της ζωής. Λες κι αυτό το παράξενο καί μη αναμενόμενο φυσικό φαινόμενο να μην έγινε τυχαία. Σαν η μοίρα να το προκάλεσε,ώστε να συμβούν όσα εκείνη είχε ορίσει εξ αρχής για τους ήρωες καί τις ηρωϊδες του βιβλίου. Άνθρωποι ντυμένοι/ες με την όποια υπερβολή της μυθοπλασίας,μα ταυτόχρονα τόσο οικείοι/ες για εμάς. Άνθρωποι που η τραγικότητα μοιάζει να έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι τους. Άνθρωποι που θα παλέψουν με τους δικούς τους δαίμονες,μυστικά κι ό,τι άλλο μπορεί να τους βαραίνει όλα αυτά τα χρόνια. Θα καταφέρουν να νιώσουν την πολυπόθητη λύτρωση,ή,όχι;

   Η πένα της συγγραφέως πάντα κρύβει μία στοργή τόσο προς τα πρόσωπα που παρελαύνουν στο εκάστοτε έργο της,όσο καί προς το αναγνωστικό κοινό. Η καθαρότητα καί αμεσότητα του λόγου της ενισχύεται από το άφθονο λεξιλόγιο,τις πλούσιες περιγραφές των εικόνων,τον ρεαλισμό των διαλόγων,αλλά καί τον τρόπο που χωρίζεται το κείμενο σε μέρη αποτελούμενα από μεστά κεφάλαια,που όχι μόνο αφηγούνται όλα τα γεγονότα,μα λειτουργούν ως τα στάδια από τα οποία θα περάσουν τα πρόσωπα της ιστορίας (μαζί με το αναγνωστικό κοινό) με σκοπό να δικαιωθούν,τιμωρηθούν,δοθούν οι όποιες απαντήσεις,ή,να κλείσουν πια οι όποιοι κύκλοι είχαν ανοίξει κατά το παρελθόν...

Περίληψη οπισθοφύλλου:

Κωνσταντινούπολη 1954. Ο Βόσπορος, ύστερα από είκοσι πέντε χρόνια, ζει και πάλι ένα σπάνιο φυσικό φαινόµενο. Η Μαύρη θάλασσα παγώνει όπως και το 1929, και τις βραδινές ώρες, κοµµάτια πάγου αρχίζουν να κατακλύζουν τα στενά του. Η ταχεία αµαξοστοιχία Simplon-Orient-Express, αναχωρεί για το Παρίσι. Κάποιοι από τους επιβάτες του είχαν βρεθεί και τότε στην ίδια αµαξοστοιχία, στη διαδροµή από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη, παραµένοντας για µια εβδοµάδα εγκλωβισµένοι, από µια σφοδρή χιονοθύελλα, στη µέση του πουθενά. Τι τους συνδέει αλλά και τι τους χωρίζει; Τι στοιχειώνει και τι πλέκει τις ζωές τους; 1929-1954. Με φόντο τον µαγευτικό Βόσπορο, σηµείο αναφοράς του βιβλίου αλλά και συνδετικό κρίκο όλων των ηρώων της ιστορίας, πλούσιων και φτωχών, Ρωµιών, Αρµένιων, Εβραίων, Τούρκων, Λεβαντίνων αλλά και ξένων, περιδιαβαίνουµε στους δρόµους της ξεχωριστής αυτής πολιτείας, µε την απαράµιλλη µοναδική οµορφιά, παρακολουθώντας τις ζωές τους στην πλεύση του χρόνου, σε µια πορεία που εξελίσσεται πάνω στο ιστορικό υπόβαθρο της εποχής. Ανάµεσά τους και δυο βρέφη, δυο κορίτσια, που εγκαταλείπονται από τους γονείς τους, την ίδια παγωµένη µέρα του 1929 στα σκαλάκια της Αγίας Τριάδας του Σταυροδροµίου. Ποια θα είναι η µοίρα τους, ποιες οι επιλογές τους και σε τι δρόµο θα τα οδηγήσουν;

  Έρωτας,πάθος,ζήλεια,απληστία της ανθρώπινης φύσης,ανιδιοτελής μητρική αγάπη,λάγνος πόθος,εγκλήματα,δεύτερες ευκαιρίες,αληθινή φιλία καί πολλά ακόμα θα συναντήσουμε μέσα στο παρόν έργο. Ναι,θα τα ζήσουμε σε μεγάλο βαθμό κι ανάλογη θα είναι καί η συναισθηματική μας φόρτιση. Εν κατακλείδι,μιλάμε για ένα άρτιο κοινωνικό μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί,αφήνοντάς μας αρκετά καλές εντυπώσεις. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΙΡΗ ΜΑΓΟΥΛΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ