Βιβλιοπρόταση καλοκαιριού ν.25: Φιανκέτο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Όσο μεγαλώνω καί όσο περισσότερο διαβάζω,άλλο τόσο ευγνώμων δηλώνω για την παρουσία των βιβλίων στην ζωή μου. Όχι μόνο κρατούν διάπλατα ανοιχτούς τους πνευματικούς μου ορίζοντες,ακμαία την κριτική μου σκέψη καί ικανότητα,αλλά με βοηθούν να βλέπω τον κόσμο μέσα από την οπτική καί των άλλων ανθρώπων (εδώ των συγγραφέων). Να μπορώ,δηλαδή,να αναπτύσσω την ενσυναίσθησή μου,να αναθεωρώ κάτι αν έχω λανθασμένη αντίληψη,ή,καί να προστατεύω τα ''πιστεύω'' μου. Για μένα είναι σημαντικό να λαμβάνω κάτι απ'όλα τα βιβλία που διαβάζω,ή,έστω απ΄την πένα των συγγραφέων. Ακόμη κι από εκείνα που μου είναι λιγότερα αρεστά. Ένα βιβλίο που έφτασε τυχαία στα χέρια μου,μα καθόλου ''ανώδυνη'' δεν ήταν η επίδρασή του πάνω μου,είναι η συλλογή διηγημάτων,με τίτλο ''Φιανκέτο'',που υπογράφει ο συγγραφέας Μάρκος Δενδρινός καί κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Συρτάρι.

Ο συγγραφέας επιλέγει έναν ιδιαίτερο καί μη αναμενόμενο τίτλο για το παρόν έργο του. Ένας τίτλος εμπνευσμένος από έναν όρο που σχετίζεται με το σκάκι καί τις κινήσεις του αξιωματικού. Άραγε,πώς μπορεί αυτό να σχετιζόταν με το γενικότερο ύφος των διηγημάτων; Όχι,δεν πιστεύω πως ο συγγραφέας το κάνει μόνο καί μόνο για λόγους εντυπωσιασμού. Είμαι βέβαιη πως οι λόγοι,για τους οποίους τον επέλεξε,θα μας φανερωθούν διαβάζοντας το βιβλίο. Άλλωστε,ήδη,μας έχει προετοιμάσει πως μέσα στις σελίδες πρόκειται να βρούμε ιστορικά καί λοιπά διηγήματα. Μήπως εκεί να υπάρχει μία πρώτη σύνδεση;

"Ο Βαλδουίνος του Μονπελιέ, φιλοξενούμενος

του Ούγου της Σαρτρ, ένιωσε ένα πολύ άσχημο

προαίσθημα. Σαν ο πύργος που είχε γκρεμιστεί

στη σκακιέρα να ήταν ο δικός του πύργος κι οι

πεσμένοι στρατιώτες οι πραγματικοί του

υπήκοοι. Μόνο ο αξιωματικός του παρέμενε

αγέρωχα όρθιος." (Από το οπισθόφυλλο)

Δεν έχω διαβάσει κατά το παρελθόν κάποιο προγενέστερο έργο του συγγραφέα,μα η αμεσότητα,γλαφυρότητα καί σφοδρότητα της γραφής του με παρέσυρε σε ένα εκστακτικό χορό καί σε ένα κρεσέντο συναισθημάτων που διήρκησαν για αρκετή ώρα καί μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης. Τα διηγήματα,πέρα από την αρτιότητα της δομής,το άφθονο λεξιλόγιο καί την ορθή χρήση των εκφραστικών μέσων,τα διακρίνει καί μία φιλοσοφική διάθεση από μεριάς του συγγραφέα,πάντα σε απόλυτη αρμονία με τον ρεαλισμό καί την πραγματικότητα. Παράλληλα,είναι πλημμυρισμένα από σκέψεις,συναισθήματα κι ολοζώντανες εικόνες που εισχωρούν αβίαστα στο μυαλό καί στην ψυχή του/της κάθε αναγνώστη/στριας ξεχωριστά...

Σκέψεις του τύπου... 

Τί είναι αυτό που αναζητάμε,τελικά,στην ζωή μας;

Πώς η ύπαρξη,ή,μη του Θεού καθορίζει την ζωή καί τις επιλογές μας;

Μήπως η αναζήτηση του Θεού είναι πιο απλή κι εμείς την κάνουμε τόσο σύνθετη καί επώδυνη;

Μπορεί ο έρωτας να λάβει πολλές μορφές,όσα καί τα πρόσωπα που τον εκπροσωπούν;

Δύναται ο έρωτας να μας φτάσει πιο κοντά στον Θεό;

Βρίσκουμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους ανθρώπους καί τον τρόπο που εκείνοι μας βλέπουν;

Η ύπαρξή μας είναι συνδεδεμένη με τους άλλους ανθρώπους καί με το αν εκείνοι μας αναγνωρίζουν;

Η θρησκεία,αν καί διατείνεται πως πρεσβεύει την ανιδιοτελή αγάπη καί αποδοχή,γιατί δεν λειτουργεί ανάλογα;

Αυτά καί πολλά ακόμα θα συναντήσουμε μέσα στις σελίδες του παρόντος βιβλίου. Μία πλούσια από άποψης νοημάτων καί διδαγμάτων,-τολμώ να πω-,συλλογή διηγημάτων που διαβάζεται με μία ανάσα. Για μένα συμπεριλαμβάνεται επάξια στην λίστα με τα βιβλία που με γοήτευσαν την φετινή χρονιά. Αξίζει της προσοχής σας. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΑΡΚΟΣ ΔΕΝΔΡΙΝΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΣΥΡΤΑΡΙ