Ρουσιώ μη με ξεχνάς

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Το ''Ρουσιώ μη με ξεχνάς" δεν είναι μόνο ο τίτλος του μυθιστορήματος της συγγραφέως Άννας Ρω,που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη,αλλά μέσα του περιέχονται περισσότερα απ'όσα αρχικά μπορεί να νομίζουμε. Αρκεί να εστιάσουμε λίγο παραπάνω σε αυτόν. 

Το ''Ρουσιώ μη με ξεχνάς"είναι μία παράκληση για εναντίωση στην λήθη.

Μην μου πείτε πως δεν ακούτε τον λυγμό που συνοδεύει την προφορά του ονόματος ''Ρουσιώ'',γιατί δεν θα το πιστέψω. Ειδικά,αν σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζεται η φράση ''...μη με ξεχνάς''...

''Ρουσιώ μη με ξεχνάς"...γιατί είμαι...

...ο πατέρας σου...

...η μάνα σου...

...ένα ακόμα αγαπημένο σου πρόσωπο...

...τα όνειρά σου...

...η πορεία της ζωής σου...

...το αποτύπωμα της ιστορίας πάνω σου...

...ο όρκος σου...

....μα πάνω απ'όλα ο εαυτός σου...

"Η Ρουσιώ έζησε τον πόλεµο µικρή. Τώρα όµως είναι αποφασισµένη να ζήσει τη δική της ζωή, µε τους δικούς της όρους. Όχι των άλλων. Ο τραγικός θάνατος του πατέρα της τη διαλύει. Φεύγει, δραπετεύει από τις σκιές του παρελθόντος, από τη µητέρα της –ήρωα και δεσµώτη της–, τη µιζέρια των παραγκουπόλεων, τη βαριά µεταπολεµική σιωπή. Πρέπει να πιστέψει στον εαυτό της, στα δικά της θέλω και να βρει τη δύναµη να επιβιώσει µόνη." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Πόσες φορές έχετε αισθανθεί την ανάγκη να ''μπείτε'' μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου καί να αγκαλιάσετε καί να σταθείτε στο πλευρό της κεντρικής ηρωϊδας,ή,του κεντρικού ήρωα; Εγώ ελάχιστες φορές. Αυτό μου το γέννησε,μετά από πολύ καιρό,η πρωταγωνίστρια μας η Ρουσιώ. Κι αυτό χάρη στην βαθειά αισθαντική,κατά τόπους λυρική,μα πάνω απ'όλα γλαφυρή πένα της συγγραφέως,αλλά καί από τον τρόπο που μεγάλωσε καί έζησε η Ρουσιώ. Σαν να έπρεπε πάνω της να αποτυπωθούν μερικά από τα πιο καίρια γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας. Λες καί είχε την ανυπέρβλητη δύναμη να σηκώσει στις μικρές της πλάτες όλο αυτό το φορτίο. Θα μου επιτρέψετε να δικαιολογώ καί να κατανοώ απόλυτα αυτήν της την ανάγκη να ταξιδέψει καί αφήσει πίσω της όλο αυτό το βάρος που δεν το ζήτησε,μα της έχει κληροδοτηθεί.

Όλοι κι όλες είμαστε κομμάτι της ιστορίας,είτε με αυτά που επιλέγουμε να κάνουμε,είτε κρατώντας μία πιο ουδέτερη στάση. Όμοια καί η Ρουσιώ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει μία εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Έτσι,λοιπόν,η ιστορία έγραψε χιλιόμετρα πάνω στο κορμί καί στην ψυχή της. Άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της,μα καί η Ρουσιώ δεν έγινε ρίψασπις. Γνωρίζει την δύναμή της καί με αυτήν πορεύεται. Δεν υπάρχει χώρος για συναισθηματισμούς,αφού έτσι έχει γαλουχηθεί. Διεκδίκησε όλα όσα επιθυμούσε καί την θέση της σε έναν κόσμο που θέλει να φέρεται ως φιλικός,αλλά να που απέχει παρασάγγας από αυτό. 

Κι όλα αυτά δοσμένα μέσα σε ένα καλογραμμένο καί ευνόητο βιβλίο,που οφείλουμε να ακολουθήσουμε τον μεστό κι ακατάπαυστο ρυθμό του. Ένα βιβλίο που συγκινεί καί προβληματίζει,όχι με μελό,ή,άλλα κλισέ,αλλά από την δυναμική της αλήθειας του. Ένα βιβλίο που με πλημμύρισε από ποικίλα συναισθήματα καί με έκανε να δω πολλά πράγματα από μία ακόμη σκοπιά. 

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΝΑ ΡΩ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΙΒΑΝΗ