Αίμα από Ασήμι

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

"Πώς θα ένιωθες αν ξυπνούσες στο απόλυτο σκοτάδι; Εκεί, όπου κρύβονται οι χειρότεροι φόβοι σου;"

  Η φαντασία των ανθρώπων μπορεί να μην έχει όρια,αλλά οφείλουμε να παραδεχθούμε πως χρειάζεται μία κάποια μαεστρία από μεριάς των δημιουργών να αποτυπώσουν πάνω στις σελίδες των βιβλίων τους όλα όσα επιθυμούν να μοιραστούν με το αναγνωστικό κοινό,που αν ακόμη μπορεί να έχουν ξαναειπωθεί,να μοιάζουν σαν να λέγονται για πρώτη φορά. Κι αυτό το λέω,διότι το ζήτημα της μαγείας,καθώς καί η αρχαία ελληνική μυθολογία καί μη έχουν αποτελέσει πολλάκις πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς. Για να μην παρεξηγηθώ,πρέπει να πω πως εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό ως αναγνώστρια,αντιθέτως με ιντριγκάρει η σκέψη για το πως ο/η εκάστοτε συγγραφέας θα αποδώσει όλα αυτά βάσει του δικού του/της σκεπτικού.

  Μία νέα αναγνωστική εμπειρία,που μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις,μα καί ''απαιτήσεις'' όσον αφορά την πένα της δημιουργού καί την εξέλιξή της μελλοντικά,ήταν το μυθιστόρημα φαντασίας,με τίτλο ''Αίμα από Ασήμι'',της συγγραφέως Αγγελίνας Παπαδημητρίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη καί αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας. Ένα βιβλίο που ο τίτλος του,για ακόμη μία φορά,με έβαλε σε σκέψεις. Ξέρουμε πως το αίμα έχει κόκκινο χρώμα καί κατ'ευφημισμόν για τα μέλη των βασιλικών οικογενειών χρησιμοποιούμε την φράση ''γαλαζοαίματοι''. Αλλά μέχρι εκεί. Η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά άκουγα για αίμα από ασήμι καί δεν σας το κρύβω πως ανυπομονούσα να ανακαλύψω περισσότερα μέσα στις σελίδες του βιβλίου...

  "Η Ναντίν έχει από μικρή το χάρισμα να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει με την ψυχή της στον αστρικό κόσμο. Μέχρις ότου, αυτό που ως τώρα τη βοηθούσε να ξεφεύγει από τις δυσκολίες μετατράπηκε σε κίνδυνο για την ίδια της την ύπαρξη. Στο τελευταίο της ταξίδι δεν επιστρέφει στο σώμα της, αλλά ξυπνά σε ένα μέρος ζοφερό, όπου το Σκότος κυριαρχεί και κρύβει πλάσματα βγαλμένα από τους πιο τρομακτικούς εφιάλτες. Όμως, εκεί δεν είναι μόνη. Για πρώτη φορά στη ζωή της βρίσκεται μαζί με άλλους αποκομμένους αστρικούς ταξιδευτές, που μοιράζονται το ίδιο χάρισμα. Για πρώτη φορά νιώθει ότι ανήκει κάπου. Και παρ’ όλα αυτά, θα κάνει τα πάντα για να επιστρέψει στην κανονική της ζωή και στους ανθρώπους που αγαπά. Πρέπει να δαμάσει τις νέες δυνάμεις που έχει αποκτήσει και να βοηθήσει το Φως στην αιώνια μάχη του, παραμένοντας σε έναν κόσμο όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές, ενώ ένα και μόνο λάθος αρκεί για να χαθούν τα πάντα. Η Ναντίν καλείται να επιλέξει ανάμεσα στις δικές της επιθυμίες και στο να βοηθήσει σε μια αρχέγονη μάχη, όσο οι Δαίμονες καραδοκούν στο σκοτάδι, έτοιμοι να την κατασπαράξουν." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

  Διαβάζοντας το βιβλίο,χάρηκα πολύ που διαπίστωσα πως η συγγραφέας έχει προβεί σε μία ενδελεχή έρευνα,προτού ξεκινήσει την συγγραφή της παρούσας ιστορίας. Δεν γράφει κάτι απλά καί μόνο για να γράψει καί να εντυπωσιάσει το αναγνωστικό κοινό. Έχει μία απόλυτα δομημένη πλοκή,εμπλουτισμένη από ολοκληρωμένους χαρακτήρες,ρεαλιστικούς καί πειστικούς διαλόγους μεταξύ των προσώπων,μπόλικη δόση μυστηρίου καί φαντασίας,αρκετή αδιακόπη δράση,γλαφυρές περιγραφές εικόνων καί κυρίως στρωτό,ευνόητο λόγο. 

  Κατά την προσωπική μου άποψη,αυτό που κάνει το βιβλίο να ξεχωρίζει είναι ο τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας ''παντρεύει'' τα ζητήματα της θρησκείας με την φαντασία,την μαγεία,την δαιμονολογία καί την μυθολογία,διατηρώντας πάντα τις ισορροπίες,αποφεύγοντας τα κλισέ,ή,άλλες αστοχίες που πιθανότατα θα αφαιρούσαν αρκετά από την ομορφιά καί την αξία του παρόντος βιβλίου. Άραγε,τί μας επιφυλάσσει η συνέχεια; Εγώ αναμένω με καρτερία...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ