Συνέντευξη με την συγγραφέα Nατάσα Γκουτζικίδου

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΑΤΑΣΑ ΓΚΟΥΤΖΙΚΙΔΟΥ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας  Νατάσα Γκουτζικίδου με το πλούσιο συγγραφικό της έργο. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Τα πιο πρόσφατα έργα της είναι τα βιβλία ''Το τελευταίο χαρτί" (για ενήλικες) καί ''The walking tree" (για παιδιά),τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδα. Για όσους/ες επιθυμούν να τα διαβάσουν,μπορούν να τα προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

Αρχικά να σας καλωσορίσω στο blog μου και να σας ευχαριστήσω για την αποδοχή της πρόσκλησής μου γι’ αυτήν τη συνέντευξη.

Ν.Γ. Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση. Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί σας γέννησε την ανάγκη να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Ν.Γ. Νομίζω πως η ανάγκη να γράψουμε δεν είναι συνειδητή. Είναι κάτι που συμβαίνει μόνο του, σαν μια αυθόρμητη διαδικασία που έρχεται και σε συναντά, όταν δεν το περιμένεις. Η δική μου ανάγκη γεννήθηκε ακούγοντας ένα τραγούδι, νοσταλγικό κατ’ εμέ. Αυτό το τραγούδι στάθηκε η αφορμή για την είσοδό μου σε έναν καινούριο κόσμο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Έχετε ένα πλούσιο συγγραφικό έργο που έχει αγαπηθεί πολύ από το αναγνωστικό κοινό. Πιο πρόσφατα είναι τα βιβλία σας ''Το τελευταίο χαρτί" (για ενήλικες) και ''The walking tree" (για παιδιά). Θα θέλατε να μας μιλήσετε γι’ αυτά;

Ν.Γ. Το μυθιστόρημά μου αφορά στον χώρο του βιβλίου. Διηγείται την ιστορία δύο συγγραφέων που όταν βρεθούν χωρίς εκδοτικό οίκο αποφασίζουν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Εκεί ακριβώς αρχίζουν τα ευτράπελα, μιας και ο τρόπος που θα επιλέξουν θα τους φέρει κοντά με έναν απροσδόκητο τρόπο. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που μιλάει για όσα συμβαίνουν στον χώρο του βιβλίου. Σε ό,τι αφορά στο παιδικό βιβλίο, είναι η ιστορία ενός μικρού αγοριού που με τρόπο μαγικό μαθαίνει τι σημαίνει αλτρουϊσμός.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Διαβάζοντας το βιβλίο σας ''Το τελευταίο χαρτί", θυμάμαι να εκφράζω δυνατά τη σκέψη μου  ''Επιτέλους λέγονται αλήθειες''. Ήταν αυτό κάτι που είχατε κατά νου γράφοντας το βιβλίο;

Ν.Γ. Το βιβλίο αυτό ξεκίνησε να γράφεται πριν από μερικά χρόνια, ούσα η ίδια αγανακτισμένη από τα κακώς κείμενα που έβλεπα στον χώρο του βιβλίου. Ήθελα να πω κάποιες αλήθειες, γιατί έτσι τις ένιωθα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Όσον αφορά το βιβλίο σας ''The walking tree", πώς επιλέξατε να γράψετε ένα βιβλίο για παιδιά και δη στα αγγλικά;

Ν.Γ. Έχοντας εργαστεί στον χώρο των εκδόσεων από πολλά και διαφορετικά πόστα, συνειδητοποίησα κάποια στιγμή πως ενώ είμαστε μια χώρα όπου όλοι μιλάμε αγγλικά, δεν υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός βιβλίων λογοτεχνίας για παιδιά στην αγγλική γλώσσα. Μαζί με τη Μαρία Γιαχαλή, η οποία υπήρξε συνοδοιπόρος μου σε αυτό το βιβλίο και η οποία εργάζεται στον χώρο της εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε με αυτό το εγχείρημα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Από τί εμπνέεστε συνήθως;

Ν.Γ. Είμαι άνθρωπος που τον εμπνέει η ζωή και όλες οι πτυχές της. Έμπνευση μπορεί να είναι για μένα η μουσική, ο χορός, μια είδηση, η θάλασσα και κυρίως οι άνθρωποι.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Γιατί πρέπει να διαβάζουμε βιβλία; Τί είναι αυτό που μας προσφέρουν;

Ν.Γ. Τα βιβλία είναι ένα ατελείωτο ταξίδι ζωής, από αυτά στα οποία κανείς δεν μπορεί να βάλει όριο. Είναι σαν να ανοίγεις φτερά και να φεύγεις για οπουδήποτε, για οποιονδήποτε κόσμο, υπαρκτό ή μη. Επίσης, σου γεννούν συναισθήματα πρωτόγνωρα. Έχουν μια μοναδική δύναμη να σε φέρνουν αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό, να κάνεις την ψυχοθεραπεία σου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Ν.Γ. Δε θα έλεγα ότι έχω κάποιο όραμα. Μου αρέσει να γράφω και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Η Νατάσα Γκουτζικίδου,ως αναγνώστρια,τί βιβλία επιλέγει να διαβάσει;

Ν.Γ. Η Νατάσα αγαπάει με πάθος την αστυνομική λογοτεχνία. Ωστόσο, δε λέει όχι σε οποιοδήποτε βιβλίο τής εγείρει το συναίσθημα και της τραβάει την προσοχή από τις πρώτες αράδες.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Αγαπημένο βιβλίο καί συγγραφέας;

Ν.Γ. Αγαπημένοι συγγραφείς Κρις Κάρτερ και Άρλιτζ, εκπρόσωποι και οι δύο της αστυνομικής λογοτεχνίας.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Τέλος,τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;

Ν.Γ. Θα τους έλεγα να κυνηγούν τα όνειρά τους που αφορούν στη συγγραφή, ακόμα κι αν τους απορρίψουν. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τα όνειρά μας να πραγματοποιηθούν.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο ''Το τελευταίο χαρτί" εδώ: https://www.dominicamat.gr/2021/05/blog-post_11.html