Συνέντευξη με τον συγγραφέα Άγγελο Γαλάνη

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Άγγελος Γαλάνης. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Ελκυστής κυκλοφορεί το βιβλίο του με τίτλο ''Όνειρα από ιστό". Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο. 

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στην ζωή σας;

Α.Γ.  Σαν παιχνίδι. Όπως μπαίνει κάθε τι δημιουργικό στη ζωή ενός ανθρώπου, δηλαδή. Σαν παιδί καταπιανόμουν με τη συγγραφή - κάτι που αντιλήφθηκα μετέπειτα βέβαια - και η προσέγγισή μου είχε τον χαρακτήρα παιχνιδιού. Ένα παιχνίδι που περιλάμβανε μία γραφομηχανή Royal της μητέρας μου (κερδισμένη ως πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό δακτυλογράφησης παρακαλώ, μπράβο μαμά), καντάρια σπαταλημένου χαρτιού και ατελείωτες εξερευνητικές αποστολές στη χώρα της φαντασίας, με σκοπό την ανακάλυψη των συνόρων της. Κάτι που ποτέ δεν θα βρει κάποιος, φυσικά. Έτσι κάπως θυμάμαι την πρώτη μου επαφή με τη συγγραφή. Κάτι στα πλαίσια παιδικού πειραματισμού. Απόπειρες ανάπλασης της μαγείας που μου ασκούσαν τα βιβλία του Βερν, του Δουμά, της Δέλτα, του Καζαντζάκη, του Τουέιν, του Κινγκ, του Κόναν Ντόιλ και όλων των υπολοίπων που διάβαζα. Ένιωθα την ανάγκη όχι να γράψω σαν κι αυτούς ή να αντιγράψω τις ιστορίες τους, αλλά να καταστρώσω δικές μου, να δημιουργήσω κι εγώ αυτού του είδους την ανεξήγητη, υπερφυσική μαγεία με την καθηλωτική δύναμη που περιείχε, που μπορούσε να σε ταξιδέψει στον χωροχρόνο, να σε κάνει να νιώσεις, να ζήσεις μιαν άλλη πραγματικότητα. Λαχταρούσα να ασκήσω κι εγώ εκείνον τον υπερφυσικό μαγνητισμό που τόσο θαύμαζα και απολάμβανα. Η ικανότητα αλλά και η ανάγκη να δημιουργούμε και να λέμε ιστορίες είναι ένα χαρακτηριστικό που μονάχα ο άνθρωπος διαθέτει σε όλο το ζωικό βασίλειο, από όσο γνωρίζουμε δηλαδή. Και είναι κάτι που κάνουμε από τα γεννοφάσκια σχεδόν του ανθρώπινου είδους. Για αυτό και πιστεύω ότι μας ασκεί τόση επιρροή. Χτυπάει κάτι πολύ βαθύ, κάτι θεμελιώδες στον κώδικα του ενστίκτου μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής το μυθιστόρημα σας με τίτλο ‘’Όνειρα από ιστό”. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό; 

Α.Γ. Ευχαριστώ πολύ. Το μυθιστόρημα πραγματεύεται τον αντίκτυπο μιας νέας έκφανσης της τεχνολογίας στην κοινωνία, μιας πραγματικότητας που παρουσιάζω στο βιβλίο. Μία συσκευή ονειρικής επαγωγής, η οποία δίνει τη δυνατότητα στο αγοραστικό κοινό να επιλέγει και να συνθέτει το περιεχόμενο των ονείρων του. Φυσικά στην πορεία κάτι πάει στραβά, όπως σε κάθε ιστορία που αξίζει να ειπωθεί. Έχουμε κάποιον που χακάρει ας πούμε τα τεχνητά όνειρα, μετατρέποντάς τα σε θανατηφόρους εφιάλτες που αποτελούνται από τις βαθύτερες φοβίες των θυμάτων. Και μοιραία στον αντίποδα έχουμε δύο ερευνητές της Αστυνομίας που προσπαθούν να εντοπίσουν τον δράστη και τα κίνητρά του, καθώς και έναν χαρακτήρα που από το πουθενά και την ρουτίνα της καθημερινότητάς του βρέθηκε πιασμένος κάπου στη μέση, μπλεγμένος στο φιλέ του θανατηφόρου πινγκ πονγκ. Γενικότερα πρόκειται για μια ιστορία ίσως λίγο υβριδική, μιας και διαθέτει χαρακτηριστικά από διάφορα είδη. Έχει το μυστήριο μιας αστυνομικής νουβέλας, έχει έντονες πινελιές τρόμου, και φυσικά στα θεμέλια της πλοκής έχει το χαρακτηριστικό της επιστημονικής φαντασίας. Ο αναγνώστης ξεκινά από μια αφετηρία στην οποία η συσκευή και η διάδοσή της στην κοινωνία είναι κάτι το δεδομένο. Πέραν αυτού του στοιχείου της επιστημονικής φαντασίας βέβαια, δεν θα έλεγα ότι παρουσιάζω κάτι φουτουριστικό, κάποιο δυστοπικό μέλλον ή κάτι αντίστοιχο. Η πραγματικότητα, η καθημερινότητα της κοινωνίας που παρουσιάζεται στο μυθιστόρημα είναι σχεδόν απαράλλαχτη από τη δική μας αν εξαιρέσεις την προσθήκη της συσκευής. Εν κατακλείδι, μπορώ να πω με μια αρκετά δοκιμασμένη σιγουριά ότι έγραψα μια ιστορία που πραγματικά θα ήθελα να διαβάσω, όπως λέει και ένα ρητό. Ελπίζω να την απολαύσουν οι αναγνώστες όσο απόλαυσα κι εγώ την διαδικασία της συγγραφής της.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Α.Γ. Μακάρι να ήξερα την πηγή της έμπνευσης της ιστορίας αυτής αλλά και της έμπνευσης γενικότερα. Θα ήμουν εκεί κάθε μέρα να γεμίζω το παγούρι μου με φρέσκια έμπνευση, γάργαρη και έτοιμη για κατανάλωση. Αστειεύομαι φυσικά, αν και όχι απόλυτα. Βλέπετε αυτό που κάνω εγώ, όπως και πολλοί άλλοι συγγραφείς φαντάζομαι, είναι να κυνηγάω την έμπνευση με δίκαννο, ή να στήνω δόκανα και όλων των λογιών τις παγίδες εκεί όπου υποπτεύομαι ότι συχνάζει. Πέρα από την πλάκα πάντως, νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο αντλώ ιδέες είναι προσπαθώντας να δω καθημερινά, κατά κύριο λόγο, πράγματα και καταστάσεις μέσα από ένα ειδικό φίλτρο, το οποίο σου αποκαλύπτει όσα έχουν τη δυναμική να γίνουν ιστορίες. Κάτι σαν εκείνες τις εικόνες που αρχικά βλέπεις έναν λαγό, αλλά αν την δεις λίγο διαφορετικά βλέπεις μια πάπια, ή το αντίστροφο. Μια διαφορετική οπτική. Είναι φυσικά κάτι  που θέλει προσπάθεια και εξάσκηση, δεν είναι μαγικό το φίλτρο. Όπως κάθε τι που εξασκείς όμως, έτσι και αυτό σαν δεξιότητα βελτιώνεται και αναπτύσσεται, και με τον καιρό γίνεται ενστικτωδώς, σχεδόν αυτόματα. Όσον αφορά στην ιστορία του βιβλίου τώρα, δεν μπορώ να καταδείξω κάτι συγκεκριμένο με απόλυτη σιγουριά ως την πηγή της έμπνευσής της. Η διαδικασία με την οποία λειτουργεί το μυαλό για να συλλάβει μια συγκεκριμένη ιδέα είναι λίγο ακαθόριστη από τη φύση της. Έχω την εντύπωση όμως ότι έπαιξε ρόλο η τεχνολογία, αλλά και ο τρόπος που έχει αλλάξει την κοινωνία η χρήση της. Ανήκω σε μια γενιά που έχουμε βιώσει μπόλικες και καθοριστικές εκφάνσεις της τεχνολογίας, μέσα από τις οποίες άλλαξε η ζωή του κόσμου. Και πολλές φορές αυτό συνέβη αρκετά απότομα, θαρρείς από τη μια στιγμή στην άλλη. Κάπου εκεί, σε εκείνες τις εμπειρίες νομίζω λοιπόν ότι κρύβεται η απάντηση. Όσο για το πόσο καιρό μου πήρε το να γράψω το βιβλίο, κάτι λιγότερο από ένα χρόνο. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Πώς επιλέχθηκε ο τίτλος; Τί μπορεί να υπάρχει πίσω απ’αυτόν;

Α.Γ. Φοβάμαι δεν έχω τίποτα το συναρπαστικό, βαθιά αλληγορικό ή στοχαστικό να απαντήσω σε αυτό. Απλώς μου φάνηκε ένας ταιριαστός τίτλος, που καλύπτει το περιεχόμενο της ιστορίας. Προφανής και απλός, μιας και μιλάμε για όνειρα που αποδεικνύονται παγίδες, εξ ου και από ιστό. Η λέξη ιστός μονάχα ίσως κρύβει κάτι από πίσω. Παραπέμπει και σε μία αγαπημένη μου γωνιά της χαώδους θεματολογίας της μυθολογίας, η οποία βρήκε τη θέση της στην ιστορία μου, και από την οποία προκύπτει ένα μοτίβο με το οποίο έχω πασπαλίσει ελαφρώς έναν χαρακτήρα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Α.Γ. Αρχικά αυτό που θα επιθυμούσα και θα με γέμιζε χαρά και ικανοποίηση, είναι να διασκεδάσουν με την ιστορία και να απολαύσουν την ανάγνωση. Από εκεί και έπειτα, το αν και τι θα αποκομίσουν είναι κάτι που δεν αφορά πλέον εμένα. Θεωρώ ότι εξετάζεται από υποκειμενική σκοπιά αυτό, εξατομικευμένα. Δεν επιθυμώ κάτι συγκεκριμένο, και οπωσδήποτε δεν θα ήθελα με τίποτα να επηρεάσω την άποψη του αναγνώστη με κάποιου είδους κατευθυντήρια γραμμή που να υποδεικνύει τι περιμένω ή επιθυμώ να έχει αποκομίσει κανείς μετά την ανάγνωση του βιβλίου. Μάλλον να, ορίστε τι θα επιθυμούσα, να εμπιστευτεί και να ακούσει ο κάθε αναγνώστης την προσωπική του κρίση και να διαμορφώσει τη γνώμη του, κρατώντας ό,τι εκείνος επιθυμεί από το βιβλίο. Το αν οι γνώμες μας διαφέρουν δεν είναι κάτι κακό. Υπάρχει - δυστυχώς, κατά τη γνώμη μου - μια ισοπέδωση της έννοιας της διαφωνίας στις μέρες μας. Μια άποψη που εξαπλώνεται ύπουλα, ότι το να διαφωνείς με κάποιον σε φέρνει απαραιτήτως απέναντί του. Είσαι ή μαζί μας, ή εναντίον μας. Συμφωνώ με όσους διαφωνούν με αυτήν την άποψη αλλά και γενικότερα. Και αυτό δεν με κάνει εχθρό ή φίλο κανενός. Πιστεύω πως η διαφωνία μπορεί να αποδειχθεί κάτι πολύ ποιοτικό και παραγωγικό, ειδικά όταν η ειλικρίνεια και τα επιχειρήματα είναι παρόντα στην κουβέντα. Κουβέντα να γίνεται, που λέμε. Η συζήτηση έχει σημασία. Η από κοινού αναζήτηση.

EΡΩΤΗΣΗ 7: Σαν αναγνώστης,τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Α.Γ. Έχω την εντύπωση ότι ήταν ο Μάιλς Ντέιβις που υποστήριζε πως όλα τα είδη της μουσικής μπορούν να αποδοθούν καλά. Το ίδιο φρονώ πως ισχύει για τα βιβλία, και όχι μόνο φυσικά. Με έχουν γοητεύσει σαν αναγνώστη εκπρόσωποι όλων των ειδών. Απλώς με τη λογοτεχνία του αστυνομικού, του τρόμου, του μυστηρίου και τα παρακλάδια τους έχω μία σχέση περισσότερο από φιλική, ας πούμε. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Τέλος,έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια; Σε ποιο λογοτεχνικό είδος θα ανήκει;

Α.Γ. Ναι, το έχω ξεκινήσει. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αν το “Όνειρα από ιστό” εστίασε κάπως στην τεχνολογία και την επιρροή της στον κόσμο, το επόμενο βιβλίο θα εστιάζει στην απουσία της τεχνολογίας. Ή μάλλον, για να το θέσω καλύτερα, η τεχνολογία και πάλι θα είναι παρούσα, αλλά όχι ντυμένη με ρούχα μοντέρνα, μα με φορεσιά ρετρό, από το παρελθόν. Τεχνολογία άλλωστε δεν είναι μόνο υπερσύγχρονοι υπολογιστές με εκπληκτικές δυνατότητες, είναι και ένα πηρούνι, π.χ, η χρήση της είναι το ζήτημα. Στο επόμενο βιβλίο λοιπόν θα υπάρχει μεν τεχνολογία, ωστόσο αυτή και η χρήση της θα αποσκοπούν στην επιβίωση, όχι στη διασκέδαση ή την ψυχαγωγία. Επίσης θα είναι και λίγο πιο ταξιδιάρικο σαν μυθιστόρημα, ας πούμε. Αυτά, και πολλά είπαμε.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Α.Γ. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και το βήμα. Να είστε καλά.