Για την τιμή της οικογένειας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

''Η τιμή τιμή δεν έχει καί χαρά τον που την έχει'' λέει η λαϊκή ρήση καί γι'αυτήν την τιμή καί την προάσπισή της (ακόμη καί ως πρόσχημα) έχει χυθεί πολύ αίμα καί άλλες τόσες ψυχές αθώες καί μη έχουν θυσιαστεί σε αυτόν τον ιδιότυπο ''βωμό'' που έχει φτιαχθεί για να ''προσκυνάται'' από εμάς τους ανθρώπους. Αυτή,λοιπόν,η φράση αντηχούσε στα αυτιά καί στην σκέψη μου καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσης της νουβέλας της συγγραφέως Γλυκερίας Τζίμα,με τίτλο ''Για την τιμή της οικογένειας",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν.

"Η ζωή της Ασημίνας θα αλλάξει δραματικά μέσα σε ένα βράδυ, όταν πάει να ζητήσει εξηγήσεις από τον Ανέστη για την απρεπή συμπεριφορά του τη βραδιά των αρραβώνων της παιδικής της φίλης και του αδερφού της. Στο βιβλιοπωλείο του Ανέστη, η Ασημίνα θα βιώσει τον απόλυτο εφιάλτη του βιασμού και θα μείνει έγκυος. Σοκαρισμένη η οικογένειά της, θα την κλείσει μέσα στο σπίτι και θα την αποξενώσει από όλους, προσπαθώντας να αποκρύψει το γεγονός από τη μικρή τους κοινωνία. Θεωρώντας ότι η ζωή τους καταστράφηκε. Η τιμή τους ισοπεδώθηκε. Ο Ανέστης, ξεδιάντροπα, θα τη ζητήσει σε γάμο, ξεγελώντας την οικογένειά της. Την πρώτη νύχτα του γάμου τους, ο εφιάλτης ξαναζωντανεύει για την Ασημίνα, που φεύγει έντρομη από το σπίτι και γεννά πρόωρα. Η τελευταία πράξη του έργου θα παιχτεί το βράδυ που ο Ανέστης θα πάρει τη μικρή Έλλη κρυφά από τη μητέρα του, και κάπως έτσι τα ένοχα μυστικά και η αλήθεια θα αποκαλυφθούν σε όλους." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα η ιστορία του βιβλίου φέρνει στην επιφάνεια ένα εκ των πολλών κακών κειμένων,που επικρατούσαν στην χώρα μας καί δη στην επαρχία τα παλαιότερα έτη,που δυστυχώς ταλάνιζε με τον χείριστο τρόπο πολλές οικογένειες. Άγραφοι νόμοι που επέβαλαν όρκους σιωπής καί συγκάλυψης άκρως σοβαρών κακουργημάτων που στιγμάτιζαν ζωές. Οι ανθρώπινες σχέσεις έμοιαζαν σαν άλλες χρηματικές συναλλαγές που δεν υπολόγιζαν το ψυχικό κόστος καί πόνο των εμπλεκόμενων. Όλα,λοιπόν,για την τιμή της οικογένειας... Μα νοιαζόταν κάποιος/α πραγματικά για εκείνον/η που θα ''θυσιαζόταν'',ή,είχαν την εσφαλμένη εντύπωση πως ήταν για το καλό του/της; Με συγχωρείτε,αλλά τα προβλήματα καί τα όποια εγκλήματα,καθώς καί οι λανθασμένες πράξεις δεν διορθώνονται '''κουκουλώνοντάς'' τα καί τοποθετώντας τα κάτω από το χαλί...

Άν καί έχουμε στα χέρια μας ένα πρωτόλειο δείγμα γραφής,το κείμενο είναι αρκετά καλό. Ναι,υπάρχουν κάποιες ''συγγραφικές'' αδυναμίες,αλλά είμαι βέβαιη πως με δουλειά καί προσήλωση από την μεριά της δημιουργού θα υπάρξει μία φανερή καί ευχάριστη εξέλιξή της. Πέραν απ'αυτό,μου άρεσε ο τρόπος που εξιστορούνται τα γεγονότα,η βασική ιδέα της πλοκής καί ο τρόπος με τον οποίο αναδεικνύεται με φυσικό τρόπο,δίχως να εκβιάζει συναισθήματα,καθώς καί ο σεβασμός προς τα πρόσωπα του βιβλίου καί κατ'επέκταση στα όσα βίωσαν. Η συγγραφέας δίνει όλες τις πλευρές,χωρίς να παίρνει θέση,ενώ αφήνει σε εμάς το αναγνωστικό κοινό να αποφασίσουμε. Τέλος,όσον αφορά τον επίλογο,θεωρώ πως είναι ο πιο ταιριαστός. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΤΖΙΜΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΒΑΚΧΙΚΟΝ