Συνέντευξη με την συγγραφέα Μαίρη Βανδώρου

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΙΡΗ ΒΑΝΔΩΡΟΥ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Μαίρη Βανδώρου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Υδροπλάνο κυκλοφορεί το βιβλίο της, με τίτλο ''Συνοδός Κορυφής". Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο.

                                                    Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί είναι για εσάς η συγγραφή; Τί προσφέρει στην ψυχή σας;

M.B.: Μετά από τόσα χρόνια μπορώ να πω ότι η συγγραφή είναι μια ανάγκη, να βγάλω προς τα έξω τις ιστορίες που γεννήθηκαν στο μυαλό μου και να πω τις ιστορίες των ηρώων τους. Τώρα όσον αφορά το τι προσφέρει, υποθέτω όπως κάθε δημιουργική ενασχόληση, ευχαρίστηση και ικανοποίηση την ώρα της συγγραφής και φυσικά προβληματισμό και σε εμένα την ίδια. Αφού πρωτίστως στην τέχνη ο δημιουργός προβληματίζεται πρώτος σε πολλές πτυχές του έργου του. 

  

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο, το βιβλίο σας με τίτλο ‘‘Συνοδός κορυφής’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Μ.Β.: Σας ευχαριστώ για την ευχή. Ο «Συνοδός Κορυφής» είναι το πρώτο μου πόνημα που δημοσιεύτηκε ως έντυπο (είχε προηγηθεί ένα διήγημα σε μια συλλογή ένα χρόνο νωρίτερα). Ο κύριος χαρακτήρας είναι ο Αλέκος, ένα παιδί που μεγαλώνει στην επαρχία και επιθυμεί να ζήσει τη μεγάλη ζωή της Αθήνας, στη βιομηχανίας του θεάματος, χωρίς να έχει συγκεκριμένο προσανατολισμό στο τι θέλει να κάνει. Για τον Αλέκο το βασικό είναι να υπάρξουν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα του ανοίξουν τις πόρτες, με αυτή τη λογική προσπαθεί να κάνει καριέρα. Η μία γνωριμία φέρνει την άλλη κι εκείνος ανεβαίνει τα σκαλοπάτια της προσωπικής του δόξας, αγνοώντας ότι δίπλα του στο κάθε σκαλοπάτι υπάρχουν κι άλλοι με τον ίδιο σκοπό. Με λίγα λόγια παρακολουθούμε την πορεία του Αλέκου, αν και η ιστορία ξεκινάει από τα παιδικά του χρόνια και με όλες τις νοοτροπίες που κληρονόμησε από το σπίτι του και που μέσω του δικού τους πρίσματος βλέπει τον κόσμο.     

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Πώς έγινε η επιλογή του τίτλου ‘‘Συνοδός κορυφής’’;

Μ.Β.: Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος ήρθε επειδή παρατόνισα τη λέξη σε μια Σύνοδο Κορυφής. Κεφαλαία τα γράμματα στα δεξιά της οθόνης, κλειστή η φωνή στην τηλεόραση, σπάνια να ακούσεις και κανένα καλό σε δαύτη. Αν θυμάμαι καλά κάποιο βιβλίο διάβαζα εκείνο το μεσημέρι, κι όπως ανασήκωσα το κεφάλι μου, αντί να διαβάσω ‘‘Σύνοδος’’ διάβασα ‘‘Συνοδός’’, κι έτσι ήρθε ο τίτλος και έδεσε με μια ιδέα που είχε αρχίσει να μαγειρεύεται στο μυαλό μου.     

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Μ.Β.: Δεν είναι πάντα ξεκάθαρη η πηγή της έμπνευσης και το οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει πηγή ώστε να σκεφτεί κάποιος μια ιστορία. Ως ένα βαθμό έπαιξε τον ρόλο του και ο τίτλος του βιβλίου. Μπορεί ο Αλέκος ως χαρακτήρας να προηγήθηκε, αλλά ίσως κι ως ένα βαθμό ο τίτλος να του άλλαξε κάπως την πορεία. Δε θυμάμαι ακριβώς πόσος χρόνος χρειάστηκε για την πρώτη του γραφή, υπολογίζω όμως τους έξι μήνες. Φυσικά γράφεται ένα κείμενο, αλλά όταν γράψει ο συγγραφέας τη λέξη τέλος, δε σημαίνει ότι τελείωσε μαζί του, θα χρειαστεί να το αναγνώσει πολλές φορές και να κάνει τις κατάλληλες διορθώσεις πριν παραδοθεί σε κάποιον εκδοτικό και φυσικά έπειτα υπάρχει η επιμέλεια από ένα εξασκημένο και πιο έμπειρο μάτι. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Ποιο το νόημα που θα θέλατε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας ‘‘Συνοδός κορυφής’’ προς το αναγνωστικό κοινό;

Μ.Β.: Η λογοτεχνία και γενικά η τέχνη έχει κάποια παράδοξα. Ένα από τα βασικά είναι ότι μπορεί ένας συγγραφέας γράφοντας μια ιστορία να  θέλει να τονίσει κάτι διαφορετικό από αυτό που ένας αναγνώστης θα εστιάσει από πλευράς του, την ώρα που ένας δεύτερος αναγνώστης θα σταθεί σε κάτι άλλο μέσα στο βιβλίο. Το ίδιο πιστεύω μπορεί να συμβεί και στο «Συνοδό Κορυφής», ακόμα κι αν ανήκει στον κοινωνικό ρεαλισμό. Όταν το έγραφα εστίασα σε μια σειρά πραγμάτων, στην κοινωνική παιδεία που παίρνει ο ήρωάς μας από την οικογένειά του, στην καταπίεση από πλευράς του πατέρα του να ακολουθήσει έναν δρόμο που δεν του ταιριάζει. Αυτά όσον αφορά τα νεανικά χρόνια του Αλέκου, που όμως θα τα φέρει σε όλη την πορεία της ζωής του. Στην εξέλιξή του βιβλίου προέκυψαν και άλλα, όπως οι αντιλήψεις που κάνουν αποδεκτή μια κακοποιητική συμπεριφορά, που με το ξέσπασμα του ελληνικού metoo, ταίριαξε αρκετά. Αυτό συνέβη όχι με κακοποιητικούς ήρωες, αλλά με τη νοοτροπία κάποιων χαρακτήρων του βιβλίου, που αποδέχονταν στερεότυπα. Βέβαια όσον αφορά τον «Συνοδό» ευθύνη δε φέρει μόνο ο θύτης, αλλά και όσοι αποφάσισαν να παίξουν με τους όρους του, δίνοντάς του δύναμη και αυτοπεποίθηση να συνεχίζει τους εκβιασμούς και την παρενόχληση. Και σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι σε θύματα.        

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Μ.Β.: Δε διαχωρίζω το όραμά μου ως συγγραφέας απ’ ότι ως άνθρωπος. Όταν γράφω ένα κείμενο μου, αυτό το γράφω ως Μαίρη, δεν αποκόβομαι. Μπορεί οι ήρωες να λειτουργούν κοντά στο πως θα λειτουργούσα κι η ίδια ή εντελώς διαφορετικά, όπως στην περίπτωση του Αλέκου. Σε αρκετές περιπτώσεις στο «Συνοδό Κορυφής» προσπάθησα τουλάχιστον να καυτηριάσω νοοτροπίες και απόψεις που υποτιμούν το γυναικείο φύλο ή τους ομοφυλόφιλους. Το όραμα μου ως συγγραφέας και κυρίως ως άνθρωπος και πολίτης αυτού του κόσμου, είναι η ισότητα και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, στη φύση, στον αδύναμο. Βέβαια αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, βλέπουμε πως ο κόσμος έχει πάρει δυστυχώς αντίθετη πορεία.    

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια; Σε ποιο λογοτεχνικό είδος θα ανήκει;

Μ.Β.: Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Ο ήρωας του ο Γιάννης, αγωνίζεται να χτίσει τη δική του ‘‘σκανδαλιστική’’  επιχείρηση σε μια κλειστή τοπική κοινωνία. Κάποιοι από τους τοπικούς παράγοντες τον βοηθούν την ώρα που εποφθαλμιούν την επιχείρησή του. Όμως ο Γιάννης ίσως έχει πάρει το μάθημά του από προηγούμενες αποτυχίες. Αν το έχει πάρει ή όχι θα φανεί στο τέλος του μυθιστορήματος.     

EΡΩΤΗΣΗ 8: Σαν αναγνώστρια, τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Μ.Β.: Διαβάζω απ’ όλα τα είδη, ένα καλό βιβλίο δεν έχει να κάνει με το είδος του, αλλά με το ύφος του συγγραφέα και την υπόθεση. Διαβάζω και το αστυνομικό είδος, και το κοινωνικό. Επίσης ιστορικό (αν και για εμένα το ιστορικό έχει να κάνει περισσότερο με τις ιστορικές αναφορές και όχι τις ιστορικές διαστρεβλώσεις που ενίοτε εμφανίζονται στο συγκεκριμένο είδος) αλλά και πιο ρομαντικά αναγνώσματα, για να με ξεκουράσουν και να με αποφορτίσουν κάποιες φορές. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την συγγραφή;

Μ.Β.: Να διαβάζουν πολύ. Τα βιβλία που τους αρέσουν και το είδος που τους συγκινεί, αλλά να διαβάζουν και βιβλία κλασσικών συγγραφέων. Όχι κατ’ ανάγκη Τολστόι ή Ντοσκογιέφσκι και Ζολά, μπορούν να διαβάσουν κλασσικούς στο είδος που τους συγκινεί Jane Austen ή Γρηγόρη Ξενόπουλο. Για εμένα δε χρειάζονται μαθήματα δημιουργικής γραφής, κι ας με συγχωρέσουν οι συγγραφείς που διδάσκουν σε αντίστοιχα σεμινάρια. Πιστεύω ότι το Α και το Ω είναι η ανάγνωση, από εκεί θα μάθεις, και οι κλασσικοί είναι διαχρονικοί, και αυτό φαίνεται στο ότι τα κείμενά τους κερδίζουν τους αναγνώστες τόσα χρόνια μετά το θάνατό τους, και συνέχεια επανεκδίδονται. Και φυσικά μην ξεχνάμε τους έλληνες κλασσικούς πλέον, συγγραφείς και ποιητές. Η Ελλάδα τουλάχιστον σε αυτό στάθηκε τυχερή και έχει ένα πλούσιο υπόβαθρο λογοτεχνίας, ξεκινώντας από τον Καζαντζάκη θα αναφέρω επίσης τη Διδώ Σωτηρίου, τον Τσίρκα, τον Καραγάτση και πόσους άλλους που άφησαν το έργο τους παρακαταθήκη στους επόμενους.  

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: http://www.dominicamat.gr/2023/06/blog-post_94.html