Συνέντευξη με τον συγγραφέα Πάνο Κανελλόπουλο

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΠΑΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Πάνος Κανελλόπουλος. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Λυκόφως κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο με τίτλο ''Χάρυβδη". Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού, είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο. 

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας ο συγγραφέας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Θα ξεκινήσω με μία ερώτηση που κάνω σε όλους τους συγγραφείς. Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;

Π.Κ. Η συγγραφή «εισέβαλε» στη ζωή μου στα φοιτητικά μου χρόνια. «Εισέβαλε» και μάλιστα σε πλαίσιο εξαιρετικά οριοθετημένο, φορμαλιστικό και φυσικά υποχρεωτικό. Όχι εν είδει λογοτεχνικής συγγραφής, μα σύνταξης ερευνητικών εργασιών σε γνωστικές περιοχές όπως η Ιστορία Τέχνης και η Θεωρία Αρχιτεκτονικής. Επομένως ο πρόδρομος της λογοτεχνικής μου φωνής ήταν η απόπειρα άρθρωσης μιας επιστημονικής φωνής. Ακόμη καλλιεργώ και τις δύο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λυκόφως, το νέο σας βιβλίο με τίτλο ‘’ΧΑΡΥΒΔΗ’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Π.Κ. Ευοίωνες ελπίζω να φανούν οι ευχές σας. Τα βιβλία σε ετούτες τις οθονοκεντρικές μέρες εικονικού πυρετού ή εμετού, χρειάζονται κάθε ευχή, κάθε σπρωξιά για να κατακτήσουν έστω ένα μικρό κλάσμα του ελεύθερου χρόνου του σύγχρονου ατόμου. Η «Χάρυβδη» είναι το προσωπικό μου λιθαράκι, επί της προσπάθειας πλειάδας γραφιάδων να θυμίσουν πως πριν το βιαστικό σκρολάρισμα υπήρχε η ανέμελη αλλαγή σελίδας. Πόσο καλή προσπάθεια; Αυτό θα κριθεί με βάση την εξίσωση εκείνη που σχηματίζεται με κυρίες μεταβλητές το «κοινό» και τον «χρόνο». Για να επιστρέψω όμως στο πυρήνα της ερώτησής σας θα σημειώσω, πως αφού έχουν ειπωθεί, γραφτεί ήδη ορισμένα λογοτεχνικά «κουτσομπολιά» περί «Χάρυβδης» δεν θα ήθελα να κουράσω αναμασώντας. Για αυτό θα επισημάνω μόνο πως το μυθιστόρημα αυτό είναι φορέας μιας στρατευμένης οπτικής απέναντι σε μια καλά ριζωμένη κοινωνική παθογένεια.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Πώς έγινε η επιλογή του τίτλου ‘’ΧΑΡΥΒΔΗ’’;

Π.Κ. Η λέξη «Χάρυβδη» αποτελεί ένα από τα διαδοχικά συνθηματικά εισόδου σε μια μυστική λέσχη ειδεχθούς δραστηριότητας, με μέλη τα μεγαλύτερα ψάρια του εγκληματικού βυθού. Το τερατώδες των πρακτικών της παραπέμπει στην τερατώδη θυγατέρα του θεού Ποσειδώνα. Η Χάρυβδη κατά την μυθολογία ρουφούσε, καταβρόχθισε, εξαφάνιζε... όπως ακριβώς και η -ζοφερών κινήτρων, στόχων, μηχανισμών- συμμορίτικη «παρέα» των εγκληματιών του εν λόγω βιβλίου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Π.Κ. Γενικότερα δεν θα έλεγα πως έχω μια κύρια πηγή έμπνευσης, αλλά μάλλον διάφορα ρυάκια, που εκβάλλουν στο εκάστοτε μυθιστόρημα και πηγάζουν από την πραγματική ζωή. Για να είμαι ειλικρινής, από την πιο ωμή και βίαιη πλευρά της. Οι προσλαμβάνουσες αυτές παρουσιάζονται διογκωμένα, εμφατικά, κατόπιν πολλαπλασιασμού του βαθμού της κακουργίας τους, για λόγους επισήμανσης του δυνητικού. Με άλλα λόγια, του «που μπορεί να φτάσουμε» ή του «που μπορεί να καταντήσουμε». Κάτι σαν από μια σκοτεινή καρικατουρέ προσέγγιση.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Ποιο το νόημα που θα θέλατε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας ‘’ΧΑΡΥΒΔΗ’’ προς το αναγνωστικό κοινό;

Π.Κ. Μου αρέσει να βλέπω τα βιβλία μου σαν αρχιτεκτονικά έργα. Σχεδιάζονται και οικοδομούνται με διακριτές κατασκευαστικές αρχές, που όμως δεν καθορίζουν αυστηρά και την κατοίκισή τους. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα δώσω εγώ νόημα στα βιβλία μου με αποδέκτες τους αναγνώστες. Περιμένω εκείνους να αφήσουν τα δικά τους νοήματα να φιλοξενούνται εντός τους. Άλλωστε θα αγοράζατε ένα σπίτι… στο οποίο δεν θα είχατε την δυνατότητα να αλλάξετε τις θέσεις των επίπλων; Εγώ όχι.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Από τις εκδόσεις Λυκόφως, κυκλοφορεί καί το βιβλίο σας ‘’Λήθαργος’’. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Π.Κ. Επιτρέψτε μου να σας απαντήσω εκμεταλλευόμενος τον τρόπο με τον οποίο τέθηκε η ερώτηση. Δηλαδή με «λίγα λόγια» ή και ελάχιστα λόγια, δεδομένου των υποκειμενικών ερμηνειών από τους αναγνώστες γύρω από τον «Λήθαργο», που δεν θα ήθελα να βάλω σε καλούπι. Ο «Λήθαργος» είναι ένα μυθιστόρημα, το οποίο πιο πολύ με δημιούργησε συγγραφικά, παρά το δημιούργησα. Αν και είναι το πρώτο μου βιβλίο, ομολογώ πως θεματικά θα μπορούσε να είναι το τελευταίο μου. Κι αυτό διότι ποικιλοτρόπως και διαρκώς εστιάζει στο «Μετά». Καταλαβαίνετε σε ποιο «Μετά» αναφέρομαι.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Ποιο το όραμά σας ως συγγραφέας;

Π.Κ. Η λέξη όραμα είναι από εκείνες που με τρομάζουν. Ακρότητες ακόμα και στην Τέχνη έχουν γίνει στον όνομα κάποιου ανώτερου οράματος. Για αυτό θα χρησιμοποιούσα την λέξη: όρεξη. Έτσι με μεγάλη όρεξη βλέπω κάθε βιβλίο με όρους γευσιγνωσίας. Στρώνω το τραπέζι, σερβίρω πρώτα, δεύτερα, τρίτα πιάτα. Η διαφορά; Στο τέλος δεν υπάρχει καμία περίπτωση να παρουσιαστεί το επιδόρπιο, που παραγγείλατε. Αν από την αρχή του σχεδιασμού της πλοκής δεν δω ένα ανατρεπτικό τέλος στον ορίζοντα, δεν μου ανοίγει η όρεξη για την οποία σας είπα.

EΡΩΤΗΣΗ 8: Ως αναγνώστης, τί είδους βιβλία προτιμάτε να διαβάζετε;

Π.Κ. Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία που περιέχουν τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα συστατικά: α) την ανατριχίλα του Κινγκ, β) το σκότος του Στόκερ, γ) την ωμότητα του Μπάρκερ, δ) την ποιητικότητα του Πόε, ε) τους αντιήρωες του Ζίσκιντ. Ονόματα συγγραφέων με πολλά βιβλιοχιλιόμετρα, που τους οδήγησαν στο πάνθεον του τρομο-μουδιάσματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ 9: Πόσο εύκολα ή δύσκολα αποδέχεται το αναγνωστικό κοινό στη χώρα μας τους νεότερους συγγραφείς;

Π.Κ. Αφετηριακά να υπογραμμίσω πως πλειοψηφικά το αναγνωστικό κοινό της χώρας είναι σημαντικά πιο απαιτητικό -σε βαθμό μη συμβιβασμού με μετριότητες- σε σχέση με έτερα (βλ. τηλεοπτικό κοινό). Τόσο μάλιστα που διψάει για νεογέννητα αφηγηματικά κοκτέιλς και ως εκ τούτου καθίσταται κάτι παραπάνω από φιλικά διακείμενο απέναντι σε νέους συγγραφείς. Εκείνοι οι οποίοι όμως δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνουν, χωρίζονται στις δύο ακόλουθες κατηγορίες: α) Θρονιασμένοι άρχοντες παραδοσιακών εκδοτικών οίκων, που σπανίως διαβάζουν κάτι πέραν του εξωφύλλου των βιβλίων τους (μια έξτρα ματιά και στο οπισθόφυλλο φαντάζει χρονικά δαπανηρή πολυτέλεια). β) Παγιωμένοι επιχειρηματίες-συγγραφείς που -με στρατηγική ματιά- βλέπουν πως απειλείται η -εμπορική και βεβαίως όχι πνευματική- κατίσχυσή τους στον χώρο.

ΕΡΩΤΗΣΗ 10: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;

Π.Κ. Ότι αν γράφουν με αυτοσκοπό: την ακριβοπληρωμένη παραχώρηση των δικαιωμάτων του βιβλίου τους, για τη μεταφορά του ως εύπεπτο σενάριο καθημερινού tv-σήριαλ -σαπουνοπεροειδούς δομής 5 κύκλων- και ενσαρκωμένο από ινσταγκραμικούς αστέρες, που τελούν χρέη ηθοποιού... τότε καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν!

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: https://www.dominicamat.gr/2023/06/blog-post_24.html