Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα
Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)
Αν καί συμμερίζομαι την άποψη πως δεν πρέπει να κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του, δεν παύει να αγαπώ τα μυθιστορήματα καί δη εκείνα τα αστυνομικά, που από την εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλό τους, ξεκινούν ένα οξυδερκές καί άτυπο παιχνίδι με τη σκέψη μου. Ελάτε! Ας το παραδεχθούμε! Αποζητάμε λίγη δόση ίντριγκας, μυστηρίου καί σασπένς, όταν ξεκινάμε την ανάγνωση ανάλογων έργων. Ίσως αυτή να είναι καί η βασική αιτία που επιδιώκουμε την επίτευξη της ψυχαγωγίας μέσω της επαφής μας με εκείνα. Διάβασα, λοιπόν, καί σας παρουσιάζω το αστυνομικό μυθιστόρημα του συγγραφέα Βαγγέλη Μαργιωρή, με τίτλο ''Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα", που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μίνωας.
Άραγε, τί μπορεί να συμβολίζει, κατά βάθος, αυτή η κόκκινη πόρτα;
Πόσα μυστικά -ένοχα ή μη- μπορεί να υπάρχουν πίσω απ'αυτήν;
Πόσοι θα είμαστε αρκετά τολμηροί/ες ώστε να την ανοίξουμε καί να έρθουμε αντιμέτωποι/ες με την σφοδρότητα της αλήθειας αυτών των μυστικών;
Αυτά ήταν μερικά από τα πρώτα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό μου, ακούγοντας για πρώτη φορά τον τίτλο του βιβλίου. Βέβαια, σε αυτό προστέθηκαν ο υπότιτλος ''Όμορφη πόλη'', ο οποίος με τα έντονα κόκκινα γράμματα του μου προκαλούσε μία αναγνωστική έξαψη, καθώς καί η διπλή φράση: ''Είμαι καί πάλι εδώ... ...Εδώ για σένα.''. Από ποιον, ή, από ποιους μπορεί να έχει λεχθεί; Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για εμένα μοιάζει σαν να αλληλοσυμπληρώνεται...
''Πίσω από την κόκκινη πόρτα βρίσκεται ο κόσμος του κυρίου Αδαμόπουλου, το δικό του υποφωτισμένο άβατο όπου το παρελθόν είναι κυρίαρχο και οικείο.
Έξω στον δρόμο τα πάντα –αυτοκίνητα, κόσμος, υποχρεωτικές συναναστροφές– είναι θορυβώδη και ενοχλητικά.
Οι άλλοι πιστεύουν πως η πόλη τους είναι όμορφη, γεμάτη ζωή και ενέργεια.
Στην Όμορφη Πόλη ο κύριος Αδαμόπουλος είναι μόνος και αυτή η κατάσταση είναι ιδανική. Στην εργασία του, όμως, ο κύριος Αδαμόπουλος είναι παραγκωνισμένος.
Και αυτή είναι μια κατάσταση για την οποία μπορεί και να σκότωνε για να την αλλάξει…
Ποιος είναι πραγματικά ο κύριος Αδαμόπουλος;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Δεν έχω διαβάσει κάποιο προγενέστερο έργο του συγγραφέα, μα οφείλω να συμφωνήσω με την άποψη πως έχει ένα ιδιότυπο τρόπο γραφής, που είτε τον αγαπάς, είτε τον μισείς. Καί για εμένα, αυτό είναι μία επιτυχία του δημιουργού. Ναι, ακόμη καί το να προκαλεί τόσο αντιφατικά συναισθήματα μεταξύ των αναγνωστών/στριων συνεπάγεται πως σε καμία περίπτωση δεν περνά αδιάφορος! Αναφορικά, λοιπόν, με το παρόν έργο, έχω να πω πως ο συγγραφέας επιλέγει να χαράξει το δικό του μοτίβο καί πάνω σε αυτό να κινηθεί, βάζοντας στην άκρη τις όποιες ενδεδειγμένες νόρμες. Ναι, αυτό ήταν κάτι που βρήκα πολύ θετικό στην ανάγνωση του παρόντος έργου. Αρκεί, όμως, μόνο αυτό ώστε να είναι θελκτικό το βιβλίο στο αναγνωστικό κοινό;
Ο συγγραφέας παίρνει ένα ρίσκο με την παρούσα ιστορία καί πιο συγκεκριμένα με τον τρόπο που επιλέγει να την αφηγηθεί στους αναγνώστες καί στις αναγνώστριες. Δεν βλέπουμε τα γεγονότα ως γεγονότα, αλλά όλο το βάρος της υπόθεσης ''πέφτει'' πάνω στον κεντρικό του ήρωα, τον κύριο Αδαμόπουλο. Ένας άνθρωπος με τις όποιες ιδιαιτερότητες - ποιος/α από εμάς δεν έχει; - που ζει με ένα συγκεκριμένο τρόπο, κυρίως κατευθυνόμενος από τα παιδικά του βιώματα καί την πολύπλοκη προσωπικότητά του. Ένας άνθρωπος εσωστρεφής με βαθειά ανάγκη να ζει όπως επιθυμεί, αλλά που το καταφέρνει μέσα από την φιλία του με έναν εκ διαμέτρου -ως προς τον χαρακτήρα, αλλά καί την εξωτερική όψη- άνθρωπο. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει. Ποια η θέση των ανθρώπων με τα όποια ψυχολογικά θέματα μέσα στην κοινωνία; Πώς μία φιλική σχέση δύναται να μας οδηγήσει σε ολέθρια αποτελέσματα, εξαιτίας της ανάγκης μας για συντροφικότητα κι αποδοχή;
Διάβασα το βιβλίο μέσα σε δύο μέρες, καθώς ο ρυθμός ορίζεται από το ίδιο το κείμενο. Άν θα ήθελα να είναι πιο γρήγορο; Ναι, μα κι αυτό είναι κάτι τελείως υποκειμενικό. Ένα βιβλίο, που αν καί εξαρχής είχα την αίσθηση για το που θα οδηγούμασταν, το έφτασα μέχρι το τέλος, διατηρώντας ακμαίο το ενδιαφέρον μου για εκείνο. Ναι, έχουμε να κάνουμε με μία σφιχτοδεμένη καί πολυδιάστατη πλοκή, που απαιτεί την προσοχή μας. Ένα αλλιώτικο αστυνομικό μυθιστόρημα για τους/τις λάτρεις του είδους καί όχι μόνο.
Καλή ανάγνωση!
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.
Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα
Reviewed by Dominica
on
Σεπτεμβρίου 27, 2023
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: