ΤΟ ΘΕΡΕΤΡΟ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Είναι αλήθεια πως αποφεύγω να διαβάζω βιβλία που αποτελούν μέρη διάφορων σειρών, των οποίων την ανάγνωση δεν έχω ξεκινήσει από το πρώτο βιβλίο. Όταν έφτασε στα χέρια μου το βιβλίο, με τίτλο ''ΤΟ ΘΕΡΕΤΡΟ'' (The Retreat), που περιγράφει την δεύτερη υπόθεση της ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ, της συγγραφέως Σάρα Πιρς (Sarah Pearse), δεν σας το κρύβω, πως δεν ήξερα τον τρόπο για το πως να το προσεγγίσω. Δεν ήμουν καν σίγουρη πως επιθυμούσα να το διαβάσω. Αισθανόμουν μία αναγνωστική ''ανασφάλεια''. 

Ερωτήματα του τύπου: ''Είναι, κατά κάποιον τρόπο, η συνέχεια του πρώτου βιβλίου ''ΤΟ ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ'';, ''Πόσα πράγματα σχετικά με την βασική πρωταγωνίστρια μπορεί να είχαν αναφερθεί στο προηγούμενο καί τώρα -ένεκα της μη ανάγνωσης εκείνου- θα μου φαινόντουσαν περίεργα, ή, θα μου δημιουργούσαν ''κενά'' στο να προσεγγίσω την προσωπικότητά της, να την κατανοήσω καί να αντιληφθώ τον τρόπο σκέψης της καί δράσης της;'', ''Είναι, δηλαδή, απαραίτητο να έχω διαβάσει καί το πρώτο, για να περάσω στην ανάγνωση του δεύτερου;'', δεν άργησαν να γεννηθούν στο μυαλό μου καί μαζί με κάμποσα ακόμη ''έπαιζαν'' με την σκέψη μου. 

Άφησα, λοιπόν, το βιβλίο στην άκρη, μέχρι να νιώσω έτοιμη να το διαβάσω. Όπερ κι εγένετο τώρα. Σε μία περίοδο που έχω εστιάσει το αναγνωστικό μου ενδιαφέρον σε συγκεκριμένα είδη, ήρθε η στιγμή να διαβάσω κι αυτό. Άλλωστε, ανήκει στο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας καί δη στο crime. 

Πιάνοντας, λοιπόν, το βιβλίο για να ξεκινήσω την ανάγνωση, άρχισα να το επεξεργάζομαι πιο προσεκτικά. Ήθελα να δω -αν ήταν αυτό δυνατό- το αν θα μπορούσα να ''αποσπάσω'' απ'αυτό όσες περισσότερες πληροφορίες. Λες καί κάποια κρυμμένα μηνύματα, τόσο στην εικόνα του εξωφύλλου όσο καί στον τίτλο, περίμεναν από εμάς το αναγνωστικό κοινό να τα ανακαλύψουμε καί να τα φέρουμε στην επιφάνεια. Δεν υποστηρίζω πως αυτό είναι το σωστό, απλώς σας αναφέρω την δική μου οπτική. Έτσι, ξεκίνησα από τον τίτλο του. Το άκουσμά του καί μόνο, ''ΤΟ ΘΕΡΕΤΡΟ'', μας προκαταβάλει για κάτι όμορφο, ξένοιαστο, ειδυλλιακό, ευχάριστο καί κυρίως, συνδεδεμένο με καλοκαιρινές, ή, λοιπές υπέροχες στιγμές καί εμπειρίες. Θα ήταν, όμως, έτσι;

''ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΥΣΑΝ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΕΚΕΙ

Ένα ειδυλλιακό θέρετρο σ’ ένα νησί στις ακτές της Αγγλίας υπόσχεται την απόλυτη χαλάρωση. Αλλά το ίδιο το νησί, γνωστό και ως Ο Βράχος του Θεριστή, έχει ένα σκοτεινό παρελθόν. Εκεί έδρασε κάποτε ένας σίριαλ κίλερ."

Έπειτα, αυτή η εικόνα του εξωφύλλου με τον επιβλητικό καί κάπως τρομακτικό βράχο καί τα άγρια, σκοτεινά νερά που τον ''χτυπούν'' δεν μας γεννά καί τα πιο θετικά συναισθήματα. Αντιθέτως, μας ξυπνούν έναν έντονο φόβο, που η ιδέα καί μόνο να βρεθούμε στην άκρη αυτού του βράχου μας κόβει την ανάσα...

"ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ

Μια νέα γυναίκα βρίσκεται νεκρή κάτω από το περίπτερο της γιόγκα. Φαίνεται ότι ο θάνατος της προκλήθηκε από μια ατυχή πτώση. Όμως η ντετέκτιβ Έλιν Γουόρνερ ανακαλύπτει ότι το θύμα δεν ήταν ένοικος του θερέτρου· δεν έπρεπε να είναι καν στο νησί." 

Διαβάζοντας το βιβλίο, εξαρχής, αντιλήφθηκα το πως η συγγραφέας δεν είχε σκοπό να μας οδηγήσει τόσο εύκολα στον επίλογο καί στην τελική αποκάλυψη. Χρησιμοποιεί το μοτίβο των πολλών πιθανών ενόχων -εχόντων φανερά ή μη κίνητρα-, το οποίο μας αποπροσανατολίζει καί οδηγεί την σκέψη μας σε ένα ιδιότυπο λαβύρινθο, από τον οποίο είναι δύσκολο να βγεις... Ακόμα καί ο τόπος που θα λάβει χώρα η όλη υπόθεση είναι τόσο συγκεκριμένος -σχεδόν περιορισμένος- που δεν μας αφήνει εύκολες διεξόδους διαφυγής...

"ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΟΥΝ

Καθώς ο χρόνος κυλά, η Έλιν ξεσκεπάζει ολοένα περισσότερα μυστικά. Και όταν κάποιος άλλος από την παρέα πνίγεται σε μια κατάδυση με μπουκάλες, η Έλιν υποψιάζεται ότι οι θάνατοι αυτοί δεν είναι απλώς ατυχήματα. Αλλά γιατί να στοχοποιήσει κάποιος τους ενοίκους σ’ αυτό το πολυτελές θέρετρο; Η ντετέκτιβ Γουόρνερ πρέπει να βρει τον δολοφόνο πριν επαναληφθεί η ιστορία του νησιού."

Πιο πάνω αναφέρθηκα στα κίνητρα. Άραγε, ποιο/α το/τα κίνητρο/α ενός ανθρώπου ώστε να επιλέξει να διαπράξει ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα, όπως η δολοφονία ενός άλλου ανθρώπου; Τί μπορεί να κρύβει μέσα στο μυαλό καί στην ψυχή του ένας άνθρωπος που παίρνει μία ανάλογη απόφαση; Καί κυρίως, γιατί να επιλέξει ένα τουριστικό θέρετρο ως τόπο διάπραξης των όποιων εγκλημάτων; Μήπως για να τονίσει αυτήν την αντίθεση μεταξύ των δύο; Ή ακόμη για να προσδώσει μία άλλη διάσταση σε όλο αυτό καί επομένως να καταστήσει πιο αποκρουστική την όλη πράξη του;

"ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ…"

Ολοκληρώνοντας το βιβλίο, για μένα, έχει θετικά καί λιγότερα καλά στοιχεία. Βάσει της υποκειμενικής μου άποψης, ως κύριο θετικό θεωρώ την αίσθηση μυστηρίου καί θρίλερ που καλλιεργεί η συγγραφέας μέσα από το γενικότερο κλίμα της υπόθεσης. Αυτό, που βρίσκω ως λιγότερο καλό καί θα επιθυμούσα να αλλάξει, είναι ο αργός ρυθμός που κυλάει η αφήγηση σε μεγάλο μέρος του βιβλίου. Αυτό δεν βοηθά τόσο στο σασπένς καί στην αγωνία που θα έπρεπε να νιώσουμε. Κατά τα τ'άλλα μιλάμε για ένα καλό βιβλίο, που διαβάζεται άκοπα, δίχως έντονες συναισθηματικές εξάρσεις. 

Καλή ανάγνωση!

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Μετάφραση: Νεκτάριος Καλαϊτζής