Συνέντευξη με την συγγραφέα Όλγα Κέγκου

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΟΛΓΑ ΚΕΓΚΟΥ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Όλγα Κέγκου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Ελκυστής κυκλοφορεί το παιδικό της βιβλίο με τίτλο ''Ο Τυφώνας''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού, είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφόρησε, πρόσφατα, από τις εκδόσεις Ελκυστής το βιβλίο σας με τίτλο ''Ο Τυφώνας''. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Ο.Κ. Ο «Τυφώνας» είναι ένα παραμύθι που πραγματεύεται το θέμα της δυσλεξίας. Πρόκειται για μια απλή, σύντομη και εύληπτη ιστορία, που μας παρουσιάζει τη ζωή ενός δυσλεκτικού παιδιού, του Τόμας, στην Α΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Η ιστορία αρχίζει όταν ο Τόμας αντιλαμβάνεται ότι «κάτι δεν πάει καλά με αυτόν», ότι δεν μπορεί να καταφέρει να γράψει και να διαβάσει με την ίδια ευκολία, που έχουν τα υπόλοιπα παιδιά. Σε αυτό το σημείο, εμφανίζεται ο Τυφώνας-Δυσλεξία και το παραμύθι ξεκινά.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την συγγραφή και δη παιδικού βιβλίου;

Ο.Κ. Το βασικό μου επάγγελμα είναι δασκάλα, με ειδίκευση στην Ειδική Αγωγή. Όπως καταλαβαίνετε, όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από το παιδί. Τα τελευταία χρόνια, έχω γίνει και μητέρα δύο παιδιών, κάτι που με έχει ευαισθητοποιήσει ακόμη περισσότερο σε θέματα που αφορούν τα παιδιά με ιδιαιτερότητες. Η συγγραφή παιδικών ιστοριών είναι για μένα ένας τρόπος για να φωτίσω τα σκοτεινά σημεία μιας παιδικής ψυχής, που βιώνει την αδικία και την άνιση μεταχείριση στην σχολική καθημερινότητά του. Είναι, επίσης, ένας τρόπος να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, δείχνοντας μέσα από τις ιστορίες μου, το πως αισθάνεται ένας μαθητής με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και πόσο απαραίτητη είναι η υποστήριξή του από το σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Ο.Κ. Η προσωπική μου σχέση και εμπλοκή με μαθητές με δυσλεξία αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης της ιστορίας του «Τυφώνα». Εργάζομαι στο Τμήμα Ένταξης του 2 ου Δημοτικού Σχολείου Παιανίας. Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι καθημερινά σε επαφή με μαθητές που έχουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Μέσα από την επαφή αυτή, άρχισα να «βλέπω» και να αισθάνομαι τις δυσκολίες που βιώνει ένας μαθητής με δυσλεξία στο σημερινό σχολείο. Δυστυχώς, το ελληνικό σχολείο δεν είναι ένας χώρος που σέβεται και υποστηρίζει τις ιδιαιτερότητες των μαθητών. Υπάρχουν, ακόμη, πολλές προκαταλήψεις και ταμπού σε θέματα Ειδικής Αγωγής, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σωστή συνεργασία σχολείου και οικογένειας. Στις περιπτώσεις αυτές, ο μαθητής βιώνει καθημερινά έντονα συναισθήματα άγχους και ματαίωσης και είναι σχεδόν αναπόφευκτο να οδηγηθεί στη σχολική αποτυχία. Για το λόγο αυτό, θέλησα να αφηγηθώ μια ιστορία που θα δείξει στους αναγνώστες ότι, με την κατάλληλη υποστήριξη σε σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον, ένα παιδί με δυσλεξία μπορεί να επιτύχει τους στόχους του και να μεγαλώσει με συναισθηματική υγεία και ασφάλεια.

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για την ολοκλήρωση της συγγραφής του βιβλίου, καθώς η ιστορία βγήκε από μέσα μου αβίαστα και φυσικά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

EΡΩΤΗΣΗ 4: Τί θα επιθυμούσατε να ‘’κοινωνήσετε’’ στα μικρά παιδιά μέσα από την ιστορία του βιβλίου σας;

Ο.Κ. Αποφάσισα να αφηγηθώ την ιστορία αυτή, για να γνωρίσουν όσα περισσότερα παιδιά γίνεται, ότι η δυσλεξία δεν είναι κάτι τόσο τρομακτικό και επώδυνο όσο φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Η δυσλεξία δεν ισοδυναμεί με χαμηλή νοημοσύνη, ούτε με μειωμένη αντιληπτική ικανότητα και, οπωσδήποτε, δεν συνδέεται με προβλήματα όρασης, ακοής και ψυχικής υγείας. Είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία, που όταν διαγνωστεί έγκαιρα και υποστηριχθεί από το κατάλληλο πρόγραμμα παρέμβασης, δεν μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην πνευματική και εκπαιδευτική εξέλιξη ενός μαθητή. Θα ήθελα, ως εκ τούτου, όλοι οι μαθητές να αντιμετωπίζουν τον δυσλεκτικό συμμαθητή τους με σεβασμό, με ενσυναίσθηση και με συμπεριληπτική διάθεση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όταν ένας άνθρωπος αισθανθεί ότι τον αποδέχονται και τον αγαπούν όπως είναι, μπορεί να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη ευκολία κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στο δρόμο του.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Ποια τα οφέλη της ανάγνωσης βιβλίων από μικρή ηλικία;

Ο.Κ. Τα οφέλη της ανάγνωσης βιβλίων από μικρή ηλικία είναι πολλαπλά, σε ψυχοσυναισθηματικό, γνωστικό και πνευματικό επίπεδο. Όταν ένα παιδί έρχεται σε επαφή με το βιβλίο από μικρή ηλικία, αρχικά διευρύνει και εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του, ενισχύει την αναγνωστική του ευχέρεια και τη γλωσσική του έκφραση. Παράλληλα, όμως, αναπτύσσει την φαντασία του, ταξιδεύει σε νέους κόσμους, γνωρίζει νέες προσωπικότητες και βάζει τον εαυτό του στη θέση των ηρώων, καλλιεργώντας με αυτόν τον τρόπο την δεξιότητα της ενσυναίσθησης. Επιπλέον, η ανάγνωση βιβλίων προσφέρει στο παιδί ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση, κάτι που είναι απαραίτητο για την υγιή σωματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού, κυρίως στην εποχή μας, όπου κυριαρχεί το άγχος και το στρες.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Πώς ένα παραμύθι δύναται να αναπτύξει την κριτική ικανότητα και σκέψη των παιδιών;

Ο.Κ. Η κριτική σκέψη είναι μια σύνθετη νοητική διεργασία, την οποία ακολουθεί ένας άνθρωπος προκειμένου να πάρει μια απόφαση ή να επιλύσει κάποιο πρόβλημα. Η ανάπτυξη αυτής της ικανότητας λαμβάνει χώρα από την παιδική ηλικία, όταν αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε πρόβλημα μπορεί να λυθεί με παραπάνω από έναν τρόπους. Το παραμύθι αποτελεί μια από τις πρώτες μορφές ανάπτυξης της κριτικής σκέψης του ανθρώπου. Μέσα από την αφήγηση ενός παραμυθιού, το παιδί μαθαίνει να διαχειρίζεται δύσκολες και περίπλοκες καταστάσεις και να έρχεται πιο κοντά στο συναισθηματικό του κόσμο. Επιπλέον, το παιδί, μέσω της ταύτισής του με τους ήρωες του παραμυθιού, μαθαίνει να διαχωρίζει το σωστό από το λάθος, να δίνει λύσεις και, ως εκ τούτου, αναπτύσσει μια πολύπλευρη προσωπικότητα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Είναι, τελικά, τα παιδιά οι πιο αυστηροί κριτές και το πιο απαιτητικό κοινό;

Ο.Κ. Χωρίς καμία αμφιβολία! Τα παιδιά έχουν την έμφυτη ικανότητα να διακρίνουν το αυθεντικό από το επιτηδευμένο και να κρατάνε μόνο αυτό που μιλάει στην καρδιά τους!

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Τέλος, τί θα συμβουλεύατε τους νέους συγγραφείς που επιθυμούν να γράψουν βιβλία για παιδιά;

Ο.Κ. Θα τους συμβούλευα να προσπαθήσουν να δουν τη ζωή μέσα από τα μάτια των παιδιών, να «αφυπνίσουν» το παιδί που κρύβεται μέσα τους. Μόνο όταν πλησιάσουμε αυτήν την πλευρά του εαυτού μας και επαναφέρουμε στη μνήμη μας τα βιώματα και τα συναισθήματα που είχαμε ως παιδιά, είμαστε σε θέση να αφηγηθούμε ιστορίες που μπορούν να αγαπήσουν τα παιδιά και να μεταλαμπαδεύσουμε τη γνώση και την εμπειρία που έχουμε ως ενήλικες.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: https://www.dominicamat.gr/2023/10/blog-post.html