Μάγια - Σαν παραμύθι που σου το ψιθυρίζουν τη νύχτα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Τίτλος: ''Μάγια''...

Καί για να σας προλάβω, δεν έχει καμία σχέση με το παιδικό ''Μάγια, η μέλισσα''. Ωχ, έχω την αίσθηση πως μόλις φανέρωσα την ηλικία μου! Εντάξει, αυτό το τελευταίο προσπεράστε το! Κρατήστε πως πρόκειται για τον τίτλο του νέου μυθιστορήματος της πολυγραφότατης συγγραφέως Βάσως Ζαφειροπούλου, που κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών από την Άνεμος εκδοτική. 

Καί να σας πω ένα ακόμη μυστικό; 

Μου αρέσει να περνάει ένα εύλογο διάστημα μεταξύ των αναγνώσεων βιβλίων συγγραφέων που εκτιμώ την πένα τους. Αυτό, όχι μόνο δεν με κουράζει, αντιθέτως με κάνει να ανυπομονώ να διαβάσω νέο τους έργο, σαν να είναι η πρώτη φορά. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να διατηρείται ζωντανό το αναγνωστικό μου ενδιαφέρον.

Αρκετά, όμως, φλυάρησα καί θεωρώ πως θα ξεφύγω απ'αυτά που θέλω να μοιραστώ μαζί σας για το βιβλίο. Βλέπετε, το συνοδεύει ο υπότιτλος ''Σαν παραμύθι που σου το ψιθυρίζουν τη νύχτα'', το οποίο σε συνδυασμό με την εξαιρετική εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλό του με προκαταβάλλουν θετικά γύρω από αυτό. Άραγε, τί μας περιμένει μέσα στις σελίδες του;

Η συγγραφέας μας έχει αποδείξει πως έχει τον τρόπο της με τις λέξεις. Κι αυτό μόνο υπέρ της μπορεί να λειτουργήσει καί κατ'επέκταση να λάβει την ανάλογη έκφραση καί στα βιβλία που γράφει καί μας προσφέρει. Προσωπικά έχοντας διαβάσει μόνο ένα προηγούμενο βιβλίο της -πέραν του καινούργιου για το οποίο σας μιλάω- θεωρώ πως έχει λάβει επάξια την θέση που κατέχει στον χώρο της λογοτεχνίας. Έχει έναν σεβασμό καί μία ευγένεια που σπανίζουν στις μέρες μας καί αποτελούν είδος πολυτελείας. Ναι, για μένα είναι κι αυτός ένας σημαντικός λόγος για να διαβάσει κάποιος/α αναγνώστης/στρια τα βιβλία της.

"Η γοητευτική Ρεβέκκα, μια ανύπαντρη καθηγήτρια γαλλικών, ζει με τη μητέρα της στην Αθήνα. Μάχεται καθημερινά με τα τραύματα που έχουν χαραχτεί στην ψυχή της από ένα επώδυνο παρελθόν, διστάζοντας να πάρει αποφάσεις για το μέλλον και να δεσμευτεί απέναντι στον αμερικανό σύντροφό της Τσαρλς. Η νεαρή Μάγια, ένα καλομαθημένο πλουσιοκόριτσο, αφήνει τα πάντα πίσω της όταν συναντά τον έρωτα στο πρόσωπο του Ζοζέφ και οδηγεί τη ζωή της μακριά από την οικογενειακή εστία σε ατραπούς επικίνδυνες και χωρίς επιστροφή. Η μικρή Μπαφ, ένα πλάσμα ταλαντούχο και ντελικάτο, μετά την τραγική κατάληξη της οικογένειάς της αφήνει για πάντα την ιδιαίτερη πατρίδα της, κυνηγώντας το όνειρό της. Τρεις εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες που η Μοίρα και οι καταστάσεις θα διασταυρώσουν τις πορείες τους, δένοντάς τες με άρρηκτα δεσμά. Τα γεγονότα και οι εμπειρίες της καθεμιάς γίνονται εφαλτήριο για τη διαμόρφωση και την εξέλιξη της άλλης. Η περιπλάνησή τους από την Αθήνα της κρίσης, στο εκλεπτυσμένο Παρίσι, στην πολυτάραχη Βηρυτό και στην εξωτική Μπανγκόγκ των ακραίων αντιθέσεων, θα σμιλέψει τους χαρακτήρες τους και θα τις σημαδέψει για πάντα." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Επιστρέφοντας, λοιπόν, στο παρόν έργο (περισσότερα σχετικά με την υπόθεσή του βρίσκετε στην άνωθεν περίληψη), μπορώ να πω πως η συγγραφέας έρχεται να αναδείξει καί να θέσει υπό συζήτηση θέματα που μας προβληματίζουν, λίγο έως πολύ, όλους κι όλες, τα οποία δύσκολα κάποιος/α ''προσεγγίζει'' σε μία συζήτηση ακόμη καί με τα πολύ κοντινά του/της πρόσωπα. Πώς το κάνει αυτό η συγγραφέας; Μα με την εις βάθος σκιαγράφηση των χαρακτήρων των προσώπων, αλλά καί την ελευθερία που προσφέρει σε εκείνα, ώστε να εξομολογηθούν σε εμάς αφανέρωτες σκέψεις τους, μυστικά του παρελθόντος, καταπιεσμένα συναισθήματα, αλλά καί τραυματικές εμπειρίες που μπορεί να ''κατοικούν'' μέσα σε διάφορες οικογένειες. Βλέπετε, η συγγραφέας θέλει να τονίσει την αντίθεση μεταξύ του ''φαίνεσθαι'' καί του ''είναι'', αποδεικνύοντάς μας πως ό,τι γυαλίζει, δεν είναι πάντα χρυσός.

Αναφορικά με την γραφή της συγγραφέως, έχω να πω πως βρίσκω αρεστό τον τρόπο που δομεί το κείμενό της. Ο λόγος της είναι ευθύς, κατανοητός καί μεστός. Εξελίσσει τους χαρακτήρες των προσώπων που πρωταγωνιστούν μέσα σε αυτό. Χρησιμοποιεί άφθονο λεξιλόγιο, ρεαλιστικούς διαλόγους μεταξύ των προσώπων, εσωτερικούς διαλόγους που μας επιτρέπουν να προσεγγίσουμε καί να κατανοήσουμε τα πρόσωπα της ιστορίας, καθώς καί άκρως περιγραφικές εικόνες. Αποφεύγει εντέχνως τα κλισέ καί λοιπές κουραστικές βαρύγδουπες εκφράσεις καί φιοριτούρες. Εν ολίγοις, μιλάμε για ένα άρτιο καί καλοδουλεμένο βιβλίο, που δίνει τον χώρο καί τον χρόνο τόσο στα βασικά, όσο καί στα δευτερόντα πρόσωπά του να μας συντροφεύσουν καί συνάμα να μας διδάξουν σε αυτό το νοερό ''ταξίδι'' της ψυχής.

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική.