Συνέντευξη με τον συγγραφέα Δαμιανό Λαουνάρο

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΛΑΟΥΝΑΡΟΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Δαμιανός Λαουνάρος. Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί το βιβλίο του με τίτλο ''Ο κόσμος των τρελών''. Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού, είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο. 

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τί είναι για εσάς η συγγραφή; Πώς μπήκε στην ζωή σας;

Δ.Λ. Άρχισα να γράφω από την παιδική ηλικία και συνέχισα έτσι και μετά το σχολείο. Έκανα κάποιες παύσεις μεγαλώνοντας αλλά πάντα μου άρεσε να βλέπω τις λέξεις γραμμένες στο χαρτί. Μου προκαλούσε ένα συναίσθημα οικειότητας. Η πανδημία και ο εγκλεισμός μου δημιούργησαν την ανάγκη να αποφορτιστώ, οπότε καταπιάστηκα εκ νέου με το γράψιμο, πιο ένθερμα αυτή τη φορά. Η συγγραφή για εμένα είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας. Μου προκαλεί τέρψη να πλάθω κόσμους, πρόσωπα και καταστάσεις κατά βούληση. Νιώθω να κρατώ την τύχη μου στα πλήκτρα. Έχω δηλώσει και στο παρελθόν, πως η συγγραφή κατά την άποψή μου, είναι ό,τι πιο κοντινό σε απόλυτη ελευθερία μπορεί να βιώσει κάποιος.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Κυκλοφόρησε, πρόσφατα, από τις εκδόσεις Βακχικόν το βιβλίο σας με τίτλο ''Ο κόσμος των τρελών''. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι' αυτό;

Δ.Λ. Πρόκειται για μια συλλογή από δεκατέσσερις αυτοτελείς ιστορίες, δεμένες μεταξύ τους με ένα νήμα αμφισβήτησης των σύγχρονων προτύπων. Η συλλογή χωρίζεται σε πέντε θεματικά κεφάλαια-πυλώνες της σύγχρονης εποχής, που αποτυπώνουν τις μελανές πτυχές της κοινωνικής συνύπαρξης και τις επιπτώσεις που φέρει στις ανθρώπινες σχέσεις. Ήθη, στερεότυπα, αξίες και πεποιθήσεις κατακερματίζονται και αποκαθηλώνονται σταδιακά, εγείροντας προβληματισμούς και ερωτήματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: ''Ο κόσμος των τρελών'' ο τίτλος του βιβλίου. Κι αναρωτιέμαι... Άραγε, ζούμε σε έναν κόσμο των τρελών;

Δ.Λ. Ανάλογα από ποια σκοπιά θα το δούμε. Τα πάντα είναι σχετικά άλλωστε. Προσωπικά μιλώντας, μου φαίνεται παρανοϊκό, πως ενώ τα θεμέλια της σημερινής κοινωνίας γκρεμίζονται σταδιακά, εμείς παραμένουμε προσκολλημένοι σε εκείνα ακόμα κι αν οδηγούμαστε στην δυστυχία και την καταστροφή μας. Για πολλούς όμως, αυτή η πραγματικότητα μοιάζει λογική και για αυτό εμμένουν σε όλα τα «κακώς κείμενα» διαιωνίζοντάς τα. Οπότε εύλογα αναρωτιέται κανείς τελικά τι είναι τρέλα και τι ορίζουμε ως λογική. Μήπως κάτι προσδιορίζεται ως λογικό όταν έχουμε συνηθίσει την ύπαρξή του και κάθε τι πέρα από αυτό θεωρείται παράλογο; Η απάντηση επομένως, εξαρτάται από την κριτική σκέψη του καθενός.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του;

Δ.Λ. Δεν υπήρχε κάποια αρχική ιδέα που δημιούργησε την γέννηση του βιβλίου. Η έμπνευση για εμένα άλλωστε έρχεται σαν ένας συνδυασμός προσωπικών βιωμάτων και ερεθισμάτων που λαμβάνω από τον περίγυρό μου. Κάτι που είδα, κάτι που άκουσα, κάποιος που με έκανε να αισθανθώ κάτι… Άρχισα να γράφω χωρίς να σκέφτομαι το που θα οδηγήσει αυτό, απλά προσθέτοντας μία-μία τις ιστορίες στη συλλογή. Όσο περνούσε ο καιρός και ασχολούμουν με αυτές, αναγνώρισα πως όλες περιστρέφονταν γύρω από τον ίδιο άξονα. Έτσι, έπειτα από τέσσερα χρόνια, αποφάσισα να τους δώσω την τελική τους μορφή. Ομολογώ όμως πως θα μπορούσα να προσθέτω αέναα ιστορίες.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί χαρακτηρισμό θα δίνατε στο βιβλίο σας; Ιδιαίτερο, αλλιώτικο; Κάπως αλλιώς;

Δ.Λ. Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για ένα βιβλίο κοινωνικού χαρακτήρα. Θα μπορούσε κάλλιστα όμως να χαρακτηριστεί και «επικριτικό», γιατί στοχεύει όλες εκείνες τις παθογένειες και πεποιθήσεις της σημερινής εποχής, που όλοι έχουμε γαλουχηθεί και αρνούμαστε πεισματικά να αμφισβητήσουμε.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Δ.Λ. Πρώτο και κύριο, όπως και όλοι οι δημιουργοί, εύχομαι το πόνημα μου αυτό να προκαλέσει συναισθήματα στους επίδοξους αναγνώστες. Τέρψη, λύπη, συγκίνηση, ενδεχομένως και προβληματισμούς. Σε δεύτερο στάδιο, επιθυμία μου είναι να καταφέρουν να κοιτάξουν πέρα από τη ζώνη βολής τους και να αγκαλιάσουν τα σκοτάδια τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να φωτίσουν…

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Δ.Λ. Είναι δύσκολη επιλογή γιατί κατά καιρούς παθαίνω εμμονή με διάφορα αναγνώσματα από διαφορετικούς συγγραφείς. Αυτήν την περίοδο, προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους «Το ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο» του Νίτσε, γιατί το διάβασα πρόσφατα και πραγματικά με συγκλόνισε. Το ίδιο είχα πάθει πέρυσι με την «Μεταμόρφωση» του Κάφκα ή παλιότερα με τον «Ξένο» του Καμύ. Αν έπρεπε να διαλέξω όμως έναν συγγραφέα αυτός θα ήταν ο Μπουκόφσκι, του οποίου έχω διαβάσει όλη τη βιβλιογραφία πολλές φορές και κάθε φορά με αντάμειψε με την ίδια τέρψη.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Τέλος, τί να αναμένουμε, ως αναγνωστικό κοινό, στο μέλλον από τον συγγραφέα Δαμιανό Λαουνάρο;

Δ.Λ. Γράφω και αναρτώ κείμενα τακτικά στην προσωπική μου σελίδα www.laoudnotes.com αλλά

κατά καιρούς και σε άλλους ηλεκτρονικούς ιστότοπους. Παράλληλα όμως καταπιάνομαι με την ποίηση. Υπάρχει μια δουλειά που έχω στα σκαριά για το μέλλον αλλά ακόμα είναι νωρίς να πούμε κάτι περεταίρω.

Ευχαριστώ πολύ,

Δαμιανός Λαουνάρος

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat