Stella

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Είθισται να ξεχωρίζουμε τους/τις συγγραφείς, που έχουν μία μακρόχρονη καί γεμάτη πορεία στον χώρο της λογοτεχνίας, βάσει κάποιων χαρακτηριστικών στην γραφή τους (δομή κειμένου, χρήση λεξιλογίου, εκφραστικών μέσων κλπ.), στον τρόπο έκφρασης, αλλά όχι απαραιτήτως πάντα στο είδος που ανήκουν τα βιβλία τα οποία γράφουν. Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα δημιουργού του άνωθεν ''κανόνα'' είναι η συγγραφέας Βάλια Καραμάνου. Μίας συγγραφέας που εκπροσωπεί επάξια τον ρόλο της μέσα στην λογοτεχνία, η οποία επιλέγει μικρούς, λατινικούς κι εύστοχους τίτλους βιβλίων, οι οποίοι όχι μόνο ιντριγκάρουν, αλλά μένουν αναλλοίωτα χαραγμένοι στην σκέψη μας, με κείμενα -που αν καί μικρά σε έκταση- είναι τόσο διαπεραστικά καί πλούσια από άποψη νοημάτων, αλλά κυρίως με μία τάση σκοτεινού μυστηρίου, που δεν αφήνει σε κανέναν καί καμία να μείνει ανεπηρέαστος/η.... Από τις εκδόσεις Φιλιππότη, προσφάτως, κυκλοφόρησε καί το νέο της μυθιστόρημα, με τίτλο ''Stella, καί δεν σας το κρύβω πως η αδημονία μου να το διαβάσω είχε φτάσει στο ζενίθ.

''Stella'', όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου κι αυτομάτως, έκανα την μετάφραση από τα λατινικά στα ελληνικά καί η λέξη ''αστέρι'' ήρθε καί ζωντάνεψε μπροστά μου, φωτίζοντας με έναν δικό της ξεχωριστό τρόπο τον νου μου. Εύστοχα, λοιπόν, η συγγραφέας δίνει το όνομα ''Στέλλα'' στην βασική μας πρωταγωνίστρια με τα όποια χαρακτηριστικά μπορεί αυτό να φέρει... Προσέξτε! Μιλάμε για το όνομα ''Στέλλα'' που στέκει αυτόνομα κι αγέρωχο από μόνο του καί δεν προκύπτει από το όνομα ''Στυλιανή''. Ναι, για μένα αυτό προσδίδει το κάτι παραπάνω σε όλη την εικόνα που είχα αρχίσει να πλάθω με την φαντασία μου...

''Τον Σεπτέμβρη του 2021 η Στέλλα επιστρέφει στην Θασιά, λόγω της μυστηριώδους εξαφάνισης της θείας της Ανδρομάχης, που ήταν και η γιατρός του νησιού. Στο μακρινό αυτό νησί του Αιγαίου θα βυθιστεί στον παράδοξο και σκοτεινό κόσμο της χαμένης γυναίκας, που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Παράλληλα, η Στέλλα εμπλέκεται στο ερωτικό τρίγωνο με τον μεγάλο και ανεκπλήρωτο έρωτά της, τον φίλο της Τάσο. Η άφιξη της νέας γοητευτικής γιατρού και οι εκκεντρικές της μέθοδοι θα διχάσουν το νησί με ανυπολόγιστες συνέπειες. Η απομόνωση του χειμώνα τελικά θα μετατρέψει την Θασιά σε θανάσιμη παγίδα, καθώς μια φρικτή αποκάλυψη έρχεται στην επιφάνεια, χωρίς καμιά ελπίδα διαφυγής." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Άν καί η συγγραφέας φροντίζει, επιμελώς, να ''ντύνει'' όλη την ιστορία του βιβλίου με ένα μυστηριακό καί σχεδόν μεταφυσικό πέπλο, δεν παύει να μιλάμε για ένα σκοτεινό κοινωνικό μυθιστόρημα. Διαβάζοντάς το, είχα την αίσθηση πως ερχόμουν σε επαφή με μία αλλιώτικη αλληγορία που αναφέρεται στην κοινωνία καί στο πως οι άνθρωποι λειτουργούν μέσα σε αυτήν. Είναι εμφανές, λοιπόν, το πόσο επηρεάστηκε η συγγραφέας από την περίοδο της καραντίνας, μα καί τον γενικότερο αντίκτυπο αυτής πάνω στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, αλλά καί των αναμεταξύ τους σχέσεων...

Τί πετυχαίνει, λοιπόν, η συγγραφέας μέσω της παρούσας ιστορίας; Για μένα η συγγραφέας προβαίνει σε ένα ηθογράφημα της εποχής μας με όλα τα καλώς καί κακώς κείμενα που την χαρακτηρίζουν, ενώ ταυτόχρονα, μας παραδίδει ένα εξαιρετικό καί εις βάθος ψυχογράφημα του σύγχρονου ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που μπορεί να φτάσει στα άκρα, ώστε να πετύχει τον σκοπό του. Ενός ανθρώπου, που θα μπορούσε στην θέση του να βρίσκεται ο καθένας καί η καθεμία από εμάς, που θα ''πάταγε'' κάθε ηθικό φραγμό, θα στρεφόταν εναντίον των άλλων, δεν θα πτοούνταν από τις όποιες συνέπειες των πράξεών του, απλώς καί μόνο για να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο των άλλων. Κι όλα αυτά εντός ενός κλίματος έχθρας, αμφισβήτησης, πάταξης κάθε ελευθερίας που προκύπτει από την αναρχία καί την όποια ασυδοσία... Υπάρχει, όμως, ελπίδα; Θα λάμψει, εντέλει, το φωτεινό αστέρι;

Η συγγραφέας, επίσης, καταρρίπτει έναν ακόμα άτυπο ''κανόνα'', που συχνά ακούμε γύρω μας. Μέσα σε μόλις 182 σελίδες μας προσφέρει ένα βιβλίο άρτιο, ορθά δομημένο, που δεν χάνει σε ουσία έναντι μεγαλύτερων σε όγκο έργων. Κάθε σελίδα καί κάθε σκηνή έχει λόγο ύπαρξης. Δεν γράφει αερολογίες, απλώς καί μόνο για να γεμίσει το όποιο κενό. Από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση, τις περιγραφικές σκηνές, τους ρεαλιστικούς διαλόγους έως καί τα ποικίλα συναισθήματα που γεννιούνται αβίαστα καί μας κατακλύζουν, το βιβλίο όχι μόνο ανήκει στην κατηγορία των page turner, μα διαβάζεται με μία ανάσα, που εντέλει μοιάζει να είναι πιο λυτρωτική απ'όσο αρχικά μπορεί να θεωρούσαμε... Εγώ το λάτρεψα καί σας προτρέπω να το αναζητήσετε κι εσείς.

Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φιλιππότη.