Αφιέρωμα στα βιβλία της Άνδρεας Αρβανιτίδου ''Όσα χρόνια κι αν περάσουν'' & ''Η ζωγράφος''
Αφιέρωμα στα βιβλία της Άνδρεας Αρβανιτίδου ''Όσα χρόνια κι αν περάσουν'' & ''Η ζωγράφος''
Το όνομα της συγγραφέως Άνδρεας Αρβανιτίδου είναι αλήθεια ότι ακούγεται πολύ συχνά στα ''πηγαδάκια'' μεταξύ των αναγνωστών/στριων. Οφείλω να ομολογήσω ότι μου είχε κινήσει και τη δική μου περιέργεια και την είχα τοποθετήσει στη λίστα με τους/τις δημιουργούς των οποίων ήθελα να διαβάσω κάποιο έργο, ώστε να διαπιστώσω το τί είναι αυτό που βρίσκουν τόσο ελκυστικό και πειστικό στην πένα της όλο και περισσότεροι/ες βιβλιόφιλοι/ες. Προσπαθώντας μία μέρα να βάλω για πολλοστή φορά σε τάξη τα βιβλία που έχω προς ανάγνωση, είδα ότι είχα ήδη στα χέρια μου όχι ένα, αλλά δύο δικά της βιβλία. Ε, ναι. Αυτό ήταν! Ήξερα ότι η αναμονή θα λάμβανε τέλος και τί καλύτερο από ένα συνοπτικό αφιέρωμα και στα δύο μαζί; Είστε έτοιμοι/ες να τα δούμε;
Ξεκινάω με το βιβλίο ''Όσα χρόνια κι αν περάσουν''. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κατά βάση αισθηματικό μυθιστόρημα, από εκείνα που ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό τους/τις λάτρεις του συγκεκριμένου είδους. Γιατί όχι; Άλλωστε, ο έρωτας και η αγάπη -και όσες μορφές αυτή μπορεί να λάβει- είναι ένα σημαντικό κι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής. Με έμπνευση την ίδια τη ζωή, αφού όπως μαθαίνουμε η συγγραφέας έχει ''χτίσει'' την πλοκή του βιβλίου της σε αρκετά αληθινά γεγονότα, το βιβλίο μας γεμίζει από ρεαλιστικές εικόνες και δυνατά συναισθήματα που συνδυάζονται με έξυπνο τρόπο με μηνύματα που μας αφορούν τόσο σε ατομικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο... Κι όλα αυτά αποτυπωμένα πάνω στο χαρτί με μία γραφή ρέουσα, αισθαντική, κατανοητή και οικεία που μας βάζει στη διαδικασία να δούμε τον εαυτό μας μέσα από τα όσα θα ζήσουν και θα νιώσουν τα πρόσωπα της ιστορίας...
Περιγραφή:
Ο έρωτας και η αγάπη είναι δύο έννοιες απόλυτα συνδεδεμένες, μα παράλληλα τόσο διαφορετικές.
Η Άννα, μια γυναίκα που δεν ξέχασε τον πρώτο της έρωτα, τη στοίχειωνε πολλά χρόνια.
Ένας πλατωνικός και ανεκπλήρωτος έρωτας για τον Νίκο, δεν την άφηνε να πάει τη ζωή της παρακάτω.
Κάθε βράδυ ερχόταν στα όνειρά της, της θύμιζε την παρουσία του. Χάθηκαν στα χρόνια, από την καρδιά της όμως δεν έφυγε ούτε λεπτό.
Μπορεί, τελικά, να ανατραπεί το παρόν από κάτι τόσο αναπάντεχο και τραγικό ταυτόχρονα; Κάτι που κανείς δεν περιμένει; Κάτι που κανένας ανθρώπινος νους δεν το χωράει;
Πόσες θυσίες πρέπει να αντέξει μια ψυχή για να ζήσει το όνειρο; Γίνεται να βρεις την ευτυχία χωρίς να περάσεις μέσα από τον πόνο;
Κι αφού είχα πάρει μία γερή δόση ρομαντισμού, στράφηκα προς το άλλο της έργο, με τίτλο ''Η ζωγράφος''. Εδώ η συγγραφέας παραμένει πιστή στο είδος της αισθηματικής λογοτεχνίας, μόνο που επιλέγει να ''ντύσει'' την ιστορία της με ένα πέπλο μυστηρίου και μεταφυσικών στοιχείων, που θα μου επιτρέψετε να θεωρώ ότι προσφέρουν αυτό το κάτι παραπάνω στο βιβλίο. Οι τέχνες της ζωγραφικής και της συγγραφής γίνονται ένα. Τα πινέλα ''ζωγραφίζουν'' και στολίζουν με χρώματα και εικόνες και η πένα γράφει δίνοντας το νόημα στις λέξεις και ζωή στις σκέψεις, με αποτέλεσμα να αποτυπώνουν πάνω στο χαρτί μία ακόμη πιο μεστή και γλαφυρή ιστορία που με έκανε να μην επιθυμώ να τελειώσει η ανάγνωση. Ειδικά, όταν είναι εμφανής και άκρως ικανοποιητική -για εμάς το αναγνωστικό κοινό- η εξέλιξη στην πένα της συγγραφέως. Ένα βιβλίο που πραγματικά απήλαυσα όσες στιγμές μου κράτησε συντροφιά.
Περιγραφή:
Η Άννα γεννιέται με ένα ξεχωριστό ταλέντο. Μόλις στα τρία της χρόνια ξεκινάει να ζωγραφίζει καλύτερα και από τους πιο διάσημους ζωγράφους. Ζωντανά σχέδια, πίνακες που χάνεσαι μέσα τους, είναι η πρώτη γεύση από αυτό το ταλέντο.
Για να ανακαλύψει το χάρισμά της, πρέπει να μείνει μόνη της κάπου μέσα στα στενά του Παρισιού. Να γνωρίσει τον εαυτό της και να κοιτάξει κατάματα το όνειρο. Μέσα από έναν έρωτα που θα της γκρεμίσει τα όνειρα, πρέπει να καταφέρει να σταθεί στα πόδια της για να ανακαλύψει τον λόγο που γεννήθηκε, τον λόγο της τέχνης που έγινε σκοπός της ζωής της. Σχέδια που δείχνουν το μέλλον, πίνακες που μπαίνει μέσα τους για να ζήσει το παρελθόν από κοντά, μια τραγική ιστορία που συνδέεται με το δικό της μέλλον, ξετυλίγεται στον πύργο των ντε Γκωλ.
Λίγο πιο μακριά από το Παρίσι, σε ένα χωριό της Γαλλίας, βρίσκει τον τόπο που ανήκει. Ανεξήγητα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν πριν αιώνες βγαίνουν στο φως και η Άννα είναι εκεί για να φωτίσει τα πιο σκοτεινά σημεία του 1800 μ.Χ.
Μπορεί η αγάπη να νικήσει το μίσος; Μήπως το μίσος να ξεκινάει από την αγάπη που δεν πήρες; Μίσος και αγάπη χωρίζονται από μια λεπτή γραμμή, αν την περάσεις, τότε μόνο θα δεις την αλήθεια. Αν μείνεις στο μίσος, μόνο ένας είναι ο δρόμος, η κόλαση.
Α, προτού κλείσω το αφιέρωμα, να σας πω ότι και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διάνοια.
Αναζητήστε τα! Καλή ανάγνωση.
Υ.Γ. Εγώ μελλοντικά θα αναζητήσω κι επόμενα έργα της.
Αφιέρωμα στα βιβλία της Άνδρεας Αρβανιτίδου ''Όσα χρόνια κι αν περάσουν'' & ''Η ζωγράφος''
Reviewed by Dominica
on
Σεπτεμβρίου 27, 2024
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: