Συνέντευξη με την συγγραφέα Γιούλη Γιανναδάκη

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΓΙΟΥΛΗ ΓΙΑΝΝΑΔΑΚΗ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη(Dominica Amat)

Σημερινή μου καλεσμένη στη στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Γιούλη Γιανναδάκη. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορεί το βιβλίο της, με τίτλο ''Μ'ένα ζευγάρι σαγιονάρες''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο, είτε από το επίσημο site του εκδοτικού.

Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφόρησε, προσφάτως, από τις εκδόσεις Βακχικόν το πρώτο σας βιβλίο, με τίτλο ''Μ'ένα ζευγάρι σαγιονάρες''. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι'αυτό;

Γ.Γ. «Το μόνο που θα ήθελα είναι να βάλω ένα ζευγάρι σαγιονάρες και να έρθω να σε βρω». Μ´ αυτή τη φράση ξεκινάει την αφήγησή της η Όλγα. Μ’ αυτή τη φράση ξεκινάει το πρώτο μου βιβλίο «Μ´ ένα ζευγάρι σαγιονάρες», Εκδόσεις Βακχικόν.

Στο πρώτο μου βιβλίο περιγράφω μέσα από την κεντρική μου ηρωίδα ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ένα ταξίδι ανακάλυψης εαυτού. Μέσα σ’ αυτό το ταξίδι φτιάχνω την Όλγα και δημιουργώ νέους ήρωες όπως ο Δρ Άδωνης, η Άντζυ, η Κριστίνα και ο Άρης με τους οποίους συνδέεται στη ζωή, στις σκέψεις της, σε φαντασιακό επίπεδο ακόμα και στα όνειρά της.

Η προσέγγιση αυτή είναι ένας έμμεσος τρόπος να εκφραστώ μέσα από τη μυθοπλασία. Φτιάχνω ιστορίες και ταξιδεύω μέσα απ’ αυτές.

Η ηρωίδα μου η Όλγα «Μ’ ένα ζευγάρι σαγιονάρες» ψάχνει να βρει τον εαυτό της μέσα από μία

σπονδυλωτή ιστορία ενηλικίωσης. Στα πενήντα της αλλάζει ζωή και στήνει από την αρχή αναμνήσεις και σκέψεις, με παλιούς και νέους ήρωες, δράκους, μαχαίρια και ανθρωπάκια στον πάτο της ντουλάπας, με στόχο να ανακαλύψει τον εαυτό της.

Στο πρώτο μέρος, με αφετηρία τον έρωτα, πλάθει τον Δρ. Άδωνη, που αρχικά μοιάζει ιδανικός, αλλά στην πορεία γίνεται κακοποιητικός. Θα μπορέσει η ίδια να σωθεί; Στο δεύτερο μέρος τίθεται στο επίκεντρο ο τραγικός έρωτας. H Κριστίνα και o Άρης ή Mars έρχονται σε επαφή με φόντο τη φοιτητική ζωή στο Λονδίνο τη δεκαετία του ’90. Συναντιούνται άραγε οι τέσσερις ήρωες; Θα καταφέρει η Όλγα να τους ενώσει μέσα από τις ιστορίες της;

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Με ποιον τρόπο ''εισχώρησε'' η συγγραφή στη ζωή σας;

Γ.Γ. Πηγή έμπνευσης ήταν η ακρόαση ιστοριών που ξεκινούσαν με το «Ήτανε μια φορά και έναν

καιρό», και μετά η ανάγνωση ιστοριών που με ακολουθεί μέχρι σήμερα. Πάντως τα πρώτα συγγραφικά μου βήματα ξεκίνησαν με το «Σκέφτομαι και Γράφω» και συνεχίστηκαν σε κόλλες αλληλογραφίας. Με την αποστολή ενός γράμματος ή ενός σημειώματος ξεκινούσε και το μοίρασμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε την συγγραφή του; 

Γ.Γ. Η συγκεκριμένη ιστορία είναι σαν ένα παζλ. Αρχικά έφτιαξα ένα σκίτσο που έγινε σημείωση.

Ακολουθούσαν πέντε ή έξι γραμμές. Τις έσβησα. Δε θυμάμαι τι είχα γράψει, αλλά μάλλον δεν ήταν σημαντικές για την ιστορία. Αν ψάξω σε παλιές σημειώσεις, ίσως τις βρω. Όταν έγραψα την πρώτη φράση πριν χρόνια, δεν ήξερα καμία Όλγα. Η Όλγα ήρθε αργότερα και όπως λέει και η ίδια «Κουράστηκα, βάζω τα κλάματα. Το μόνο που ήθελα τελικά ήταν να μάθω να γράφω ιστορίες».

Επινόησα μια ηρωίδα την Όλγα, η οποία κινείται μέσα στις ιστορίες της. Μέσα από τις περιπέτειες της πειραματίζομαι και εγώ με τη γραφή. Στόχος μου είναι να συνδέσω την πραγματικότητα με τη φαντασία, το παρόν με το παρελθόν, το ρεαλιστικό με το ονειρικό, τον έρωτα με το θάνατο. Σ΄ αυτό το παζλ προσπαθούσα να ενώσω κομμάτια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έσβηνα έγραφα, πρόσθετα αφαιρούσα, μετακινούσα. Μαζί με την επιμέλεια με απασχόλησε περίπου τρία χρόνια αλλά ήταν κάτι που υπήρχε μέσα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όταν αποφάσισα ότι θέλω να βάλω τελεία στο κείμενο ένιωσα ότι είχε κλείσει ένας κύκλος.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Τί μπορεί να συμβολίζει ο τίτλος ''Μ'ένα ζευγάρι σαγιονάρες'';

Γ.Γ. Για μένα είναι ένα σκίτσο που μετατράπηκε σε κείμενο. Ένας συμβολισμός είναι τα βήματα που

κάνει η Όλγα προς την ενηλικίωση. Το επόμενο βήμα της προς τον ανακάλυψη του πραγματικού της εαυτού. Η ηρωίδα μου «φοράει» τις σαγιονάρες κάθε φορά που ψάχνει το βήμα της.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Γ.Γ. Θα ήθελα να περπατήσουν με τις σαγιονάρες της Όλγας και να ταξιδέψουν μαζί της. Μέσα από

το ταξίδι και τις ιστορίες της ηρωίδας μπορούν να ανακαλύψουν και να φανταστούν το δικό τους βήμα, τα δικά τους παπούτσια, τους δικούς τους προορισμούς. Μπορούν να μεταφερθούν όπου επιθυμούν…

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας αυτήν την περίοδο;

Γ.Γ. Πρόσφατα διάβασα Τη χορτοφάγο και δε μπορώ να την ξεπεράσω. Χαίρομαι για τη Χεν Γκανγκ

για την απλότητα και τη διαύγεια που τη διακρίνει. Τα τελευταία χρόνια ανατρέχω στη Φεραντε και στις ιστορίες της γιατί παραμένει στη λίστα με τα αγαπημένα μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Τέλος, τί θα συμβουλεύατε τους νέους/ες που θέλουν να στραφούν προς τη συγγραφή;

Γ.Γ. Η γραφή είναι μαγικός τρόπος επικοινωνίας αρχικά με τον εαυτό μας και έπειτα με τους γύρω.

Και εγώ νέα είμαι στο χώρο, οπότε δεν ξέρω από συμβουλές. Αυτό που με βοηθάει είναι να πειραματίζομαι συνεχώς με την ανάγνωση κειμένων. Θέλω να υπάρχει ποικιλία, είμαι ανοιχτή ως αναγνώστρια, αλλά πλέον εγκαταλείπω ευκολότερα ένα βιβλίο όταν δε λαμβάνω αυτό που θέλω. Παλιά ότι ξεκινούσα έπρεπε να το τελειώσω. Πλέον πειραματίζομαι με τους συγγραφείς. Είναι ένας τρόπος να μαθαίνω και να «κλέβω» από τους καλύτερους ή μάλλον από τους αγαπημένους. Επίσης σημαντικό είναι να κρατάω το στυλό ή το μολύβι την ώρα που διαβάζω. Το συστήνω.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Dominica Amat